9.8.12

Ο ανιστόρητος άξενος Δένδιας

του Κλέαρχου Τσαουσίδη

πηγή: www.avgi.gr



«Η χώρα χάνεται. Από την κάθοδο των Δωριέων, 4.000 χρόνια πριν, ουδέποτε η χώρα δεν δέχθηκε τόσο μεγάλης έκτασης εισβολή. Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και του κράτους», δήλωσε βαρύγδουπα, με τον ανάλογο στόμφο, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας. Ποια είναι η νέα κάθοδος; Η... λαθρομετανάστευση!

Την ανιστόρητη δήλωση του σοβαροφανούς υπουργού συμπληρώνει ο τίτλος της επιχείρησης αποκομιδής ανθρώπινων σκουπιδιών (γι’ αυτούς), που διεξάγουν τις τελευταίες μέρες οι άρειοι της ΕΛ.ΑΣ.: Ξένιος Ζευς.



Σ’ ό,τι αφορά το πρώτο, τους Δωριείς, να θυμίσω στον υπουργό ότι η κάθοδος έγινε δεν έγινε 3.200 χρόνια πριν (μόλις 800 χρόνια απόκλιση), αλλά αφορούσε τη μετακίνηση από τον βορρά προς τον νότο ενός ενιαίου, συμπαγούς φύλου. Εισβολή τη λέει. Προφανώς εξακολουθεί και θεωρεί τον ελληνικό βορρά ξένο έδαφος ο Κερκυραίος πολιτικός και προσομοιάζει τους πάσης φύσεως οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες με την οργανωμένη μετακίνηση μιας ομοιογενούς εθνοτικά ομάδας. Κι αν ακόμη, όμως, υιοθετεί από καιρό ξεπερασμένες θεωρίες, η ουσία είναι άλλη: αυτό που σήμερα αποκαλούμε Έλληνες, περιλαμβάνει και τους Δωριείς (μαζί με τους Ίωνες, τους Αιολείς και τους Αχαιούς). Δεν είναι ούτε μετανάστες, ούτε λαθρομετανάστες. Είναι ελληνικό φύλο. Τι σύγκριση κάνει ο νεοταξίτης; Και δεν καταλαβαίνει ότι ενισχύει (κύριε Σαμαρά!) κάποια επιχειρήματα βορείων γειτόνων ότι αυτοί οι «εισβολείς», εν οις και οι Μακεδνοί, ουδεμία σχέση είχαν με τους Έλληνες;


Αυτοϊκανοποιημένος, ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Νίκος Δένδιας

Ο σιορ Δένδιας (ελληνικότατο επίθετο) προφανώς είναι Προέλληνας, Πελασγός ή κι εγώ δεν ξέρω τι. Δεν με αφορά, φυσικά, η καταγωγή του, αλλά καλό θα είναι προτού ανοίγουμε το ρημάδι να σκεφτόμαστε ή να ρωτάμε και κανένα μορφωμένο (αν υπάρχει) σύμβουλο. Αλλά ας προσέξει: αντί να γίνεται πιο χρυσαυγίτης από τους χρυσαυγίτες και ακόμη πιο αγράμματος από τον Καιάδα, να ρωτήσει να μάθει τι σημαίνει Ξένιος. Διότι αυτή κι αν είναι ύβρις. Να βαφτίζεις σαν τον θεό της φιλοξενίας μιαν αισχρή ρατσιστική καταδίωξη.

Αλλά από ποιον να τα μάθει αυτά; Από τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο ή τον Κουβέλη; Αυτοί τα μαθαίνουν όλα σε άλλους χρόνους. Θα τα θυμηθούν οσονούπω, όταν (οι δυο τελευταίοι) θα ξαναγίνουν μαχητές της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού...

προσθήκη του Εντευκτηρίου από το el.wikipedia.org

Οι Δωριείς ήταν ελληνικό φύλο, ένα από τα τέσσερα της αρχαιότητας, το οποίο καταγόταν σύμφωνα με τις γραπτές παραδόσεις από την οροσειρά τηςΠίνδου. Κατά την παλαιά παραδοσιακή θεωρία και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι Δωριείς κατέβηκαν στη νότια Ελλάδα περίπου τον 12ο π.Χ. αιώνα και κατέλυσαν τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, καθώς διέθεταν όπλα από σίδηρο, που ήταν ανώτερα από τα χάλκινα των Μυκηναίων. Νεώτερες όμως μελέτες συνδυάζουν την έλλειψη αρχαιολογικών ευρημάτων που να συνηγορούν σε μια τέτοια βίαιη εισβολή και γλωσσολογικών στοιχείων από την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, και αμφισβητούν έντονα την εκδοχή αυτή. Η μετακίνησή τους αυτή, που είναι γνωστή ως "Κάθοδος των Δωριέων", παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα σκοτεινότερα σημεία της ελληνικής ιστορίας.

Οι Δωριείς ήταν μαζί με τους Ίωνες, τους Αιολείς και τους Αχαιούς, τα τέσσερα μεγάλα ελληνικά φύλα, τα οποία εξαπλώθηκαν στην Ελλάδα σε διαφορετικές περιόδους κατά τη διάρκεια της 2ης χιλιετίας π.Χ. και διαμόρφωσαν το ελληνικό έθνος.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, όταν βασίλευε ο Δευκαλίων, οι Δωριείς κατοικούσαν στην Φθιώτιδα. Από εκεί, ενώ βασιλιάς τους ήταν ο Δώρος, από τον οποίο πήραν και το όνομά τους, πήγαν στις πλαγιές της Όσσας και του Ολύμπου, στην περιοχή που ονομαζόταν Ιστιαιώτις. Οι Κάδμειοι τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν την περιοχή αυτή και να εγκατασταθούν στην Πίνδο, σε μια περιοχή που εκτείνεται από την περιφέρεια ΚαστοριάςΓρεβενών έως και την επαρχία Μετσόβου, όπου ονομάστηκαν Μακεδνοί.
Από εκεί ξεκίνησε η λεγόμενη "Κάθοδος των Δωριέων" στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ., μέσω του περάσματος της Δεσκάτης, που αποτέλεσε ιστορικό γεγονός μεγάλης σπουδαιότητας, και είχε το χαρακτήρα εγκατάστασης ενός λαού σε πιο εύφορα και προσοδοφόρα εδάφη. Αυτή η εσωτερική μετανάστευση των Δωριέων αποτέλεσε τμήμα της γενικότερης προσπάθειας των δυτικών φυλετικών ομάδων να κατακτήσουν νέες περιοχές. Οι ακριβείς συνθήκες της μετακίνησής τους προς νότον παραμένουν άγνωστες. Οι Δωριείς αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους τόπους εγκατάστασής τους, καθώς είτε δέχτηκαν την πίεση άλλων φυλετικών ομάδων, είτε οι διαθέσιμοι φυσικοί πόροι δεν επαρκούσαν.
Ενώ παλαιότερα εικάζοταν ότι η εξάπλωση των Δωριέων ήταν το κυριότερο αίτιο κατάρρευσης του μυκηναϊκού κόσμου, οι ιστορικοί σήμερα τείνουν στην αντίθετη εκδοχή, ότι η κατάρρευση του μυκηναϊκού κόσμου των Αχαιών αποτέλεσε το κυριότερο αίτιο της γρήγορης εξάπλωσης του δωρικού στοιχείου. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται η άποψη ότι οι Δωριείς ήταν ένα ελληνικό ποιμενικό και πρωτόγονο σχετικά φύλο που κατοικούσε στις ορεινές περιοχές της Ελλάδας, και το οποίο μετά τη διάλυση του μυκηναϊκού κόσμου κατέλαβε πεδινές περιοχές.
Από την Πίνδο και συγκεκριμένα από την περιοχή Λάκμου - Βοΐου, οι Δωριείς εγκαταστάθηκαν στην Δωρίδα, στην περιοχή της σημερινής Φωκίδας. Εκεί ίδρυσαν την Δωρική Τετράπολη, την μητρόπολη των δωρικών φύλων. Πολιτιστικά κατώτεροι των Αχαιών αλλά στρατιωτικά ισχυρότεροι, εφόσον, όπως προαναφέρθηκε, κατείχαν σιδερένια όπλα, πέρασαν στην Πελοπόννησο από τα παράλια της Κεντρικής Ελλάδας, την οποία εποφθαλμιούσαν για τα εύφορα εδάφη της και διαχωρίστηκαν: μία ομάδα, της οποίας πιθανότερο είναι η πλειοψηφία της να ήταν Υλλείς, αν κρίνουμε από τα αγάλματα του Ύλλου που υπήρχαν στα Μέγαρα, στην Κόρινθο και στο Άργος, κατέλαβε την ιωνική περιοχή της Αργολίδας και Κυνουρίας, μία δεύτερη κατέλαβε την κοιλάδα τουΕυρώτα και η τελευταία τη Στενύκλαρο στο μεσσηνιακό κάμπο, ενώ μια σημαντική ομάδα Δωριέων παρέμεινε στην Δωρίδα. Αυτή η εισβολή προκάλεσε μεγάλα προσφυγικά κύματα των παλαιότερων κατοίκων, Αχαιών κυρίως και Αρκάδων δευτερευόντως. Εκπληκτικό είναι το γεγονός της πλήρους επικράτησης του δωρικού γλωσσικού ιδιώματος σε μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου, παρ' όλη τη μακρά πολιτιστική πορεία του τόπου αυτού.
Ακολούθησε ένα κύμα μετανάστευσης των Δωριέων στα νησιά του Αιγαίου, τα μικρασιατικά παράλια και την Κύπρο. Περιοχές όπως τα Κύθηρα, η Κρήτη, η Μήλος, η Θήρα, η Ρόδος και η Κως, καθώς και τα απέναντι μικρασιατικά παράλια, περιήλθαν στον δωρικό έλεγχο. Οι Δωριείς επιχείρησαν επίσης να καταλάβουν την Αττική, χωρίς όμως επιτυχία. Κατά το δεύτερο ελληνικό αποικισμό, μαζί με τις άλλες ελληνικές δυνάμεις, οι Δωριείς δημιούργησαν αποικίες στη Μεγάλη Ελλάδα, δηλαδή τη νότια Ιταλία και Σικελία, όπως τις Συρακούσες, καθώς και στα στενά του Βοσπόρου.
Μεταξύ πρώτου και δεύτερου αποικισμού, εκδηλώθηκε εκτεταμένη κορινθιακή προσπάθεια αποικισμού της δυτικής Ελλάδας, με μεγάλη επιτυχία, αφού οι Κορίνθιοι έθεσαν υπό τον έλεγχό τους αρκετές από αυτές τις περιοχές.
Γενικά, η εποχή της "Καθόδου των Δωριέων", που επέφερε μεγάλες αλλοιώσεις στον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας και επέδρασε καθοριστικά στην ιστορική της πορεία, ονομάζεται "Ελληνικός Μεσαίωνας", επειδή ελάχιστα γνωρίζουμε γι' αυτόν και παλαιότερα πιστευόταν ότι αποτελούσε μια εποχή βίαιης διακοπής της πολιτιστικής δημιουργίας.

Σημείωση: Το γράφημα, η φωτογραφία του Ν. Δένδια και η λεζάντα προστέθηκαν επίσης από το Εντευκτήριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: