22.5.10

ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ, ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑΣ, ΒΕΛΤΣΟΣ, ΚΕΝΤΡΟΥ-ΑΓΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ 2010

Πλούσια και ποικίλη ύλη στο νέο τεύχος του «Εντευκτηρίου»: Ελληνική και ξένη ποίηση και πεζογραφία, ζωγραφική και φωτογραφικό ένθετο

Με σελίδες αφιερωμένες στη μεταφραστική αναμέτρηση του Δ। Ν. Μαρωνίτη με τα ομηρικά έπη, πρώτα με την Οδύσσεια και τώρα με την Ιλιάδα, ανοίγει το νέο, ανοιξιάτικο τεύχος του περιοδικού Εντευκτήριο, που μόλις κυκλοφόρησε.
Ο Θεόδωρος Παπαγγελής, γράφοντας για τον «ομηροπόλο Μαρωνίτη», κάνει λόγο για «την γενναιόδωρη αλλά λεπταίσθητα ασφαλισμένη απλοχωριά και την αριστουργηματικά υπολογισμένη ευκρασία των τροπών και των τρόπων με τους οποίους ο μεταφραστής διαπραγματευόταν το αφηγηματικό ήθος της ομηρικής Οδύσσειας», αλλά και για το πώς στη μεταφρασμένη Ιλιάδα «τα τυπικά επίθετα του κειμένου μοιάζει να εξαρθρώνονται πιο βίαια, οι εικαστικές εξάρσεις αποδίδονται με σφυγμώδη εμμονή, με τη στίξη να πυκνώνει και να απομονώνει το λειτουργικό βάρος των λεξικών μονάδων» […]
Ο ίδιος ο Μαρωνίτης προδημοσιεύει ένα απόσπασμα από τη Ραψωδία Σ της Ιλιάδας, που το τιτλοφορεί «Το πένθος του Αχιλλέα». Μικρό δείγμα: «Μάνα, σωστά· ο Ολύμπιος έχει τα πάντα συντελέσει,/ ποιο όμως τ’ όφελος; χάθηκε ο Πάτροκλος, ο πιο ακριβός μου/ φίλος, που τον λογάριαζα απ’ όλους τους συντρόφους πιο πολύ,/ όσο τον εαυτό μου, τη ζωή μου./ Τώρα τον έχασα, ο Έκτορας τον σκότωσε, τον έγδυσε από πελώρια όπλα, ωραία, αξιοθαύμαστα […] κι εγώ, το νιώθω μέσα μου, δεν θέλω πια να ζω/ σ’ αυτόν τον κόσμο, αν πρώτα ο Έκτορας, από το δόρυ το δικό μου χτυπημένος, δεν χάσει τη ζωή του […].


ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Ο Μένης Κουμανταρέας ξανα-διαβάζει και σχολιάζει το βιβλίο του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου Αποκείμενα (2000), αναφερόμενος με τη σειρά του σε συγγραφείς «λησμονημένους και μισοξεχασμένους», «καθιερωμένους μα παρεξηγημένους», «αναγνωρισμένους» και «ξένους», σε βιβλία των οποίων αναφέρεται ο Παπαδημητρακόπουλος. Ο Γιώργος Βέλτσος μεταφέρει στις σελίδες του περιοδικού το κείμενο μιας ομιλίας του για τη ζωντανή μνήμη της πρόωρα χαμένης Γιώτας Κραβαρίτου (που το κοσμεί ζωγραφικό πορτραίτο της διά χειρός Κώστα Λούστα).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πεζογραφία του τεύχους με γυναικείες υπογραφές: της Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου, της Ελεάνας Χουρμουζιάδου, και της Νόρας Πυλόρωφ-Προκοπίου. Συνυπάρχουν, διήγημα του Κωνσταντίνου Ματσούκα, ποίηση της Μυρτώς Αναγνωστοπούλου, του Μιχαήλ Μήτρα, του Γιάννη Γκούμα, του Κωνσταντίνου Ιωαννίδη.
Ο Γιάννης Καρατζόγλου παρουσιάζει τέσσερις Κολομβιανούς ποιητές, με βιογραφικά τους και μεταφρασμένα ποιήματά τους. «Στο παγκόσμιο κοινό», γράφει ο Καρατζόγλου, «η Κολομβία είναι κυρίως γνωστή για την εγκληματικότητα, τις απαγωγές προσώπων, τις φυτείες και τους μεγαλεμπόρους κοκαΐνης […] Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η λογοτεχνία και ιδίως η ποίηση, που παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή της Κολομβίας, τόσο που, σύμφωνα με ένα τοπικό αστείο, αρκεί η προσφώνηση “κύριε ποιητά” στον δρόμο για να κάνει πολλούς να γυρίσουν το κεφάλι».
Τέλος, τη δική του σημασία έχει το μικρό αφιέρωμα «Οι γλώσσες της έκφρασης» από τη 2η λογοτεχνική συνάντηση στο μπαρ «Dasein» της Αθήνας, που ενμέρει μεταφέρθηκε στο «Underg­round Εντευκτήριο», με την οργανωτική φροντίδα του Χρήστου Χρυσόπουλου. Παρουσιάζονται πεζά και ποιήματα της Ίνγκριντ Στορχόλμεν (Νορβηγία), του Γκούσταβ Μούριν (Σλοβακία) και της Νόρα Ίκστενα (Λετονία), μαζί με αφηγήματα, ποιήματα και άρθρα του Παναγιώτη Ευαγγελίδη, του Ηλία Μαγκλίνη, του Χάρη Βλαβιανού και του Κωνσταντίνου Μπούρα.

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ Πολυσέλιδη είναι και στο τεύχος αυτό η ενότητα των βιβλιοκρισιών και παρουσιάσεων. Γράφουν: Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (για τον Γιάννη Καρατζόγλου), Τιτίκα Δημητρούλια (για τον Κοσμά Χαρπαντίδη), Λίνα Πανταλέων (για την Έρση Σωτηροπούλου), Άκης Δήμου (για τον Θανάση Θ. Νιάρχο), Κατερίνα Ζαρόκωστα (για τον Γιώργο Γεωργούση), Βασίλης Αμανατίδης (για την Κατερίνα Ηλιοπούλου), Κωνσταντίνος Μπούρας (για τον Γιώργο Χρονά), Τούλα Κόντου (για τον Κούρτσιο Μαλαπάρτε και την Ντόρις Λέσινγκ), Βάνα Χαραλαμπίδου (για τον Ορχάν Παμούκ), Γιώργος Καλιεντζίδης (για την Αλεξάνδρα Μπακονίκα), Ζαχαρίας Κατσακός (για τον Δημήτρη Μπουραντά), Αντώνης Κάλφας (για τον Ηλία Κεφάλα)· ο Βασίλης Τομανάς γράφει για βιβλία του Κροπότκιν και του Ουγκώ, ενώ στη στήλη «Βιβλία στο κομοδίνο» ο Γιώργος Κορδομενίδης ρίχνει λοξές ματιές σε μεγάλο αριθμό πρόσφατων εκδόσεων.

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ Την ενότητα της λογοτεχνίας σ’ αυτό το τεύχος του «Εντευκτηρίου» κοσμούν σχέδια του Ουαλλού Γκλυν Χιουζ, εγκατεστημένου από το 1956 στην Κύπρο. Γεννημένος το 1931, με σπουδές ζωγραφικής, σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στο ενεργητικό του, ο Χιουζ ανήκει στους ξένους καλλιτέχνες που επέλεξαν τη Μεγαλόνησο για να ζήσουν και να δημιουργήσουν, συνδέοντας το όνομά τους με το καλλιτεχνικό και πνευματικό δυναμικό του τόπου.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΝΘΕΤΟ Στην Camera Obscura, το ένθετο του «Εντευκτηρίου» για τη δημιουργική φωτογραφία, που επιμελείται ο Άρις Γεωργίου, παρουσιάζεται το πορτφόλιο του Στράτου Ντόντση (γενν. 1977) «Δευτερόλεπτες εικόνες».
Το motto που βάζει στο κείμενό του ο Ντόντσης εκφράζει εύστοχα όσο και οικονομημένα την αντίληψή του για τις στιγμιοτυπικές του αυτές φωτογραφήσεις: Μικρές στιγμές αμφιβολίας, οι μέρες μες στα χρόνια./ Κι ώρες οι μικρότερες, που σαν να μην υπάρχουν/
βουρκώνουν μες στα μάτια, οι δευτερόλεπτες εικόνες.

8.5.10

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΣ: ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Του Δημήτρη Λεοντζάκου, από το φρέσκο-φρέσκο βιβλίο του με τίτλο [κινέζικα] (Νεφέλη), το ποίημα που παρατίθεται:

Το τέλος της ανοχής

της Τασούλας Καραϊσκάκη

Η Ελλάδα μια πληγή που χαίνει. Μια αρένα που πάλλεται. Ενα καζάνι που ξεβράζει οργή, πίκρα, χολή. Στο χείλος της χρεοκοπίας, της απώλειας του ελέγχου, σχεδόν λίγο πριν από το ξέσπασμα ενός εμφύλιου σπαραγμού. Ανάμεσα σε απεργούς και απεργοσπάστες, σε στρατευμένους και απολίτικους, διαδηλωτές και αστυνομικούς, κοινό και δημοσιογράφους, υπεύθυνους και ανεύθυνους, εργαζομένους και αργόμισθους, μονοθεσίτες και πολυθεσίτες, φοροκαταβάλλοντες και φοροδιαφεύγοντες, εργαζομένους και εργοδότες, τίμιους και κλέφτες. Ή όπως ο καθείς αυτοχαρακτηρίζεται και αυθαιρέτως ονοματοδοτεί τους άλλους.

Στα πρόσωπα των υπαλλήλων της Marfin που πάσχιζαν να σωθούν από την πυρά, αρκετοί από το οργισμένο «ποτάμι» είδαν –πριν ο θάνατος αναδιατάξει τα πράγματα σε μια νέα φρικαλέα και ανεπίστρεπτη τάξη– τον εχθρό με τα πολλά ονόματα, τους συνεργούς / υποτακτικούς των υπαιτίων της επικείμενης δυστυχίας μας, την αντίπερα όχθη, την αντίπαλη «γη». Χλευασμοί, λεκτικές προκλήσεις, αδιαφορία μπρος στον κίνδυνο, βρισιές... Μια νέα αποτρόπαιη πραγματικότητα. Που προαγγέλλει συμφορές.

Ποιος και πώς θα αποκλιμακώσει την επερχόμενη θύελλα; Με ποιες αποφάσεις για δικαιότερη ανακατανομή των βαρών; Με ποια συμβολική κίνηση απορρύπανσης της χώρας; Θα πάνε τα λαμόγια φυλακή; Θα υπάρξει μια έστω υποτυπώδεις απόδοση δικαιοσύνης; Ετσι ώστε, πριν μπούμε για τα καλά στον κατακλυσμιαίο κύκλο της ανεξέλεγκτης βίας, κάποια νέα δεδομένα να μας ωθήσουν στον αυτοέλεγχο, να μας κάνουν να αλλάξουμε στάση, να τραβήξουμε την «κόκκινη γραμμή», να κάνουμε την εσωτερική μας επανάσταση. Να πάψουμε να φοροδιαφεύγουμε, να εισφοροδιαφεύγουμε, να κερδοσκοπούμε, να αφαιμάσσουμε το Δημόσιο, να αργούμε αμειβόμενοι, να δωροδοκούμαστε και να δωροδοκούμε, να εκβιάζουμε εξυπηρετήσεις, ρουσφέτια, μίζες, να σπρώχνουμε για να αναδυθούμε, να παρακάμπτουμε προτεραιότητες, να παραβιάζουμε νόμους, να αυθαιρετούμε...

Κάποιοι, είναι βέβαιο, ωφελούνται από την αναταραχή, τα έκτροπα, τις καταστροφές, από τη χρήση της βίας ως επιχείρημα ελευθερίας, από το αδίστακτο χέρι που πυρπολεί τράπεζες, δημόσια κτίρια, που σπάει μάρμαρα, πεζοδρόμια, στάσεις, οχήματα, σήματα, αφού το χάος, η αμφίσημη δημόσια ζωή (ένα κουβάρι από παραλείψεις, αποσιωπήσεις, ψεύτικα λόγια, πλάνα λόγια, σκανδαλώδεις πράξεις), η σύγχυση, να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια, ποιος είναι ο σωτήρας, ποιος είναι ο φταίχτης, αν υπάρχει κάποιος που δεν είναι φταίχτης, τι έχει αξία, ποιος είναι ο στόχος, συμβάλλει μάλλον στη διατήρηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων.

Ετσι ώστε, αυτοί που πλουτίζουν με εύκολους τρόπους να συνεχίσουν να το κάνουν. Να μοσχοπωλούν έργα «φούσκες» στο κράτος, να επιδοτούνται για υπηρεσίες «φαντάσματα», να υπερτιμολογούν κάθε εργασία, δράση, υλικό, εξοπλισμό. Να διευκολύνονται με υπουργικές αποφάσεις, να ευνοούνται από νομοθετήματα.

Το ζήτημα είναι ώς πότε θα μπορούν να το κάνουν। Εχει πλέον αναπτυχθεί ένα σαρωτικό κύμα αντίδρασης στην τακτική ορισμένοι να κλέβουν και οι υπόλοιποι να χαρακτηρίζονται ασυνείδητοι χαραμοφάηδες και αχάριστοι αγύρτες. Η πιεστική ανάγκη για έξοδο από τον διασυρμό, την κοροϊδία, την αθλιότητα δείχνει να οδηγεί τη μακροχρόνια ανοχή σε ένα ταραγμένο τέλος.

(Δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ (ΣΕ ΜΕΝΑ) ΤΟΥΡΚΑΛΑΣ

Candan Erçetin - KADER

7.5.10

Thessaloniki Urban Festival 2010

Η “Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη” θεωρεί τα ζητήματα της ποιότητας ζωής στην πόλη ως μείζονος σημασίας για τους δημότες. Ιδιαίτερα σε περίοδο οικονομικής κρίσης, η διοίκηση του Δήμου οφείλει (η παρούσα αποδεικνύεται ανίκανη) να φροντίζει την καθημερινότητα των Θεσσαλονικέων ώστε να μη μαυρίζει περισσότερο σε μια χαώδη και αβίωτη πόλη.
Τα πάρκα, οι πλατείες, τα πεζοδρόμια, οι πεζόδρομοι, τα παρτέρια (το ΠΧ5) δεν είναι πάρκινγκ για αυτοκίνητα και μηχανάκια, δεν είναι τόπος για τραπεζοκαθίσματα, δεν είναι εκθεσιακός χώρος για την πραμάτια καταστημάτων και περιπτέρων, δεν είναι φιλέτα για μπετονένιους όγκους. Είναι χώροι, όπου ΟΛΟΙ έχουμε δικαίωμα να βρισκόμαστε, να περπατάμε, να αναπαυόμαστε, να αναπνέουμε. Είναι χώροι, όπου η τέχνη και η δημιουργία μπορούν να συναντηθούν με την καθημερινότητα του πολίτη. Είναι χώροι, όπου η γκριζάδα και η ασχήμια μπορεί να αλλάξει σε πολυχρωμία και ομορφιά εξανθρωπίζοντας τη ζωή μας.



Το “Thessaloniki Urban Festival 2010” είναι ένα «φεστιβάλ πόλης», μια συνδιοργάνωση της «Πρωτοβουλίας» με συλλογικότητες που θέλουν να αναδείξουν και να διεκδικήσουν ελεύθερους δημόσιους χώρους για τους πολίτες. Το σύνθημα «φτου ξελευτερία» είναι το άγγιγμα που απελευθερώνει και μεταμορφώνει τους χώρους σε ανθρώπινους και χρηστικούς.
Το Festival θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 29 Μαΐου στον άξονα της Δ. Γούναρη και θα περιλαμβάνει πλήθος καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και ακτιβιστικών δράσεων, για τις οποίες σύντομα θα ενημερωθείτε λεπτομερώς.
Από σας θέλουμε βοήθεια και στήριξη. Ενημερώστε γνωστούς και φίλους, καταθέστε τις ιδέες σας, ελάτε να βοηθήσετε ως εθελοντές στο στήσιμο και στη λειτουργία του festival, στηρίξτε την προσπάθεια για ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ.
Δηλώστε συμμετοχή στο thess.urban.fest@gmail.com
Επισκεφθείτε μας στο facebook: http://www.facebook.com/#!/pages/THESSALONIKI-URBAN-FESTIVAL/104328972933804?ref=ts
Τηλεφωνήστε μας: Ελένη Χοντολίδου: 6977714563, Νίκος Φωτίου: 6974305047

6.5.10

Η ΔΗΜΟΥΛΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η Κική Δημουλά διαβάζει το ποίημά της «Πέρασα» στο Underground Εντευκτήριο, σε ειδική εκδήλωση για τα 20χρονα του περιοδικού Εντευκτήριο, τον Μάιο 2008