29.4.10

ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ!

Για ποιο πράγμα να πρωτοδιαμαρτυρηθούμε πια; Η οπισθοδρόμηση, ο συντηρητισμός, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός και ο φασισμός στον δημόσιο βίο παίρνουν χαρακτήρα λαίλαπας.

Το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, αντί να προστατεύει τον πολίτη και να εξασφαλίζει την τίμια, αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση και επιμόρφωσή του, έχει μετατραπεί ―χωρίς καμιά κοινωνική νομιμοποίηση― σε μηχανισμό προστασίας των κατά την άποψη των μελών του 'χρηστών ηθών'.
Είναι ενδεικτικό το άρθρο του Νίκου Βατόπουλου στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Η Καθημερινή


Τα σκοτάδια του ΕΣΡ

του Νίκου Βατόπουλου

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης αναλαμβάνει τον ρόλο παιδονόμου για να προστατέψει ποιον από ποιους; Aναρωτιέμαι... Το πρόστιμο που επέβαλε στο Star γιατί η ηθοποιός Μπέττυ Βακαλίδου έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «του Φώτη και της Μαρίας» είναι η απάντηση που μας δίνει από μόνο του το ΕΣΡ για το αν έχει λόγο ύπαρξης (και αν πρέπει εμείς να το υφιστάμεθα για να καταπατά τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών). Η Μπέττυ Βακαλίδου είναι τρανσέξουαλ και πρωταγωνίστρια στην ταινία «Στρέλλα» του Πάνου Χ. Κούτρα, από τις ελάχιστες ελληνικές ταινίες που διακρίθηκαν πρόσφατα διεθνώς και που κέρδισαν το κοινό.

Το θέμα, όμως, δεν είναι αν η «Στρέλλα» είναι ή δεν είναι καλή ταινία. Αυτό δεν μας αφορά εν προκειμένω. Αυτό που μας αφορά είναι ότι στην Ελλάδα του 2010 (όπως πολύ σωστά αναλύει με ψυχραιμία και συγκρότηση που θαύμασα ο ίδιος ο Πάνος Χ. Κούτρας), το ΕΣΡ παραμένει «ανοιχτή πληγή στην ευρύτερη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα». Σωστά και άριστα πράττει ο Πάνος Χ. Κούτρας και λέει τα πράγματα με το όνομά τους γιατί είμαστε σε τροχιά να πούμε τις αλήθειες που κρύβουμε σε αυτήν τη χώρα. Και μία από τις αλήθειες είναι ότι η δήθεν σεμνοτυφία του ΕΣΡ που αναλαμβάνει χρέη προστάστη χρηστών ηθών και προσποιείται ότι γνωρίζει από εφηβική ψυχολογία δεν είναι τίποτε άλλο από μία καταπάτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών. Η καταπάτηση αυτή και η προσβολή που επιχειρεί το ΕΣΡ στους ελεύθερα σκεπτόμενους Ελληνες φορολογουμένους γίνεται σε μία -υποτίθεται- ευρωπαϊκή χώρα. Μία ακόμη μικρή-μεγάλη αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα ανήκει στη Μέση Ανατολή σε θέματα που αφορούν ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας και προστασίας του πολίτη. Επιπλέον, σε αυτή τη χώρα όπου η τηλεόραση επί δεκαετίες εκβάλλει χυδαίο χυλό ανενόχλητη, έρχεται το ΕΣΡ να «τιμωρήσει» και να προσβάλει έναν Ελληνα δημιουργό που συνέβαλε στο να ακουστεί η Ελλάδα για κάτι θετικό στη διεθνή σκηνή. Είναι ντροπή και κάποιος πρέπει να πει ένα μεγάλο «όχι» σε όσους πιστεύουν ότι οι Ελληνες χρειάζονται μια τέτοιου είδους χειραγώγηση.

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται η ανοιχτή επιστολή των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη», που επιτέλους λέει φωναχτά τα πράγματα με το όνομά τους!

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ:

Προς

τον Πρόεδρο & το ΔΣ του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης

Κοινοποίηση: στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Αθήνα, 28 Απριλίου 2010

Κυρίες και κύριοι,

Το Ε.Σ.Ρ. αποφάσισε να εγκαλέσει: την εκπομπή των κ.κ. Φ.Σεργουλόπουλου - Μ.Μπακοδήμου επειδή φιλοξένησαν την κ. Μπέττυ Βακαλίδου, ηθοποιό της ταινίας «Στρέλλα», ταινίας που εκπροσώπησε τη χώρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου 2009, ένα από τα 3 μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ όλου του κόσμου και είναι υποψήφια για 11 κινηματογραφικά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και καθώς και τον τηλεοπτικό σταθμό Mega για την υπόθεση της προβολής της κινηματογραφικής ταινίας «Straight Story».

Θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε με τον πλέον έντονο τρόπο για αυτή την πρωτοβουλία σας καθώς:

· Αντί να εγκαλείτε τις επιχειρήσεις που κατέχουν και εκμεταλλεύονται δημόσιες συχνότητες για τη μέγιστη παρανομία της ίδιας της ύπαρξης τους,

· αντί να εγκαλέσετε επιτέλους τις ελληνικές κυβερνήσεις που επί δεκαετίες ανέχονται αυτήν την πειρατική συμπεριφορά, την ενθαρρύνουν και την καλλιεργούν,

· αντί να αναρωτηθείτε, όπως οφείλετε ως Ανεξάρτητη Αρχή, αν τηρείται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς έστω και κεραία από το πνεύμα του νόμων, του Ελληνικού Συντάγματος και η καλώς εννοούμενη ψυχαγωγία του κοινού,

· αντί να επιβάλλετε τα νόμιμα σε παρανομούσες επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν Ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία, περιφρονούν το νόμο που ορίζει ότι πρέπει να επενδύουν το 1,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους στην παραγωγή κινηματογραφικού έργου,

ως μωραί παρθένοι, προσβάλλετε βάναυσα στο πρόσωπο της κας Βακαλίδου κάθε ομοφυλόφιλο με μία άνευ προηγουμένου φρασεολογία που θυμίζει λυκειάρχη στα χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών.

Παρακαλούμε θυμηθείτε, ότι εμείς οι φορολογούμενοι, πληρώνουμε τους μισθούς σας, για να εφαρμόζετε τους νόμους και το Σύνταγμα καθώς σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα, το Ε.Σ.Ρ. «πρέπει να προστατεύει, μεταξύ άλλων, και τα άτομα με διαφορετικό γενετήσιο προσανατολισμό από μία δυσμενή προβολή». Περιμένουμε από σας να ζείτε εδώ, στη σύγχρονη Ελλάδα, όχι στο πολύπαθο Ιράν και να εναρμονίζεστε με το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Επιπλέον, περιμένουμε να σέβεστε προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι δηλαδή "η παρουσίαση ατόμων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό είναι απλά παρουσίαση μίας κοινωνικής πραγματικότητας".

Αν έχετε τη την αντίληψη ότι η νομοθεσία που τοποθετεί την κ. Βακαλίδου σε θέση ισότιμου πολίτη, δεν σας ικανοποιεί, τότε σας καλούμε να παραιτηθείτε αμέσως.

Οι "Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη"

Για περισσότερα για τους Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη, τα κείμενα, τις θέσεις και τον πλήρη κατάλογο μελών παρακαλούμε επισκεφθείτε το www.fogfilms.org

20.4.10

ΤΟ «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ» ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Το Εντευκτήριο
συμμετέχει στην 7η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 22-25 Απριλίου 2010, στις εγκαταστάσεις Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης / Hellexpo
Περίπτερο 13, stand 76Β

Σας περιμένουμε εκεί για να σας παρουσιάσουμε το νέο τεύχος του περιοδικού (Νο 88, Ιανουάριος-Μάρτιος 2010), μια επιλογή από παλαιότερα τεύχη του, καθώς και μερικές από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου αλλά και για να γνωρίσετε μερικούς από τους συγγραφείς/συνεργάτες του περιοδικού

Ώρες λειτουργίας Πέμπτη 22/4: 15.00-21.00, Παρασκευή 23/4: 10।00-21.00, Σάββατο 24/4: 10।00-22.00 & Κυριακή 25/4: 10.00-21.00

18.4.10

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΙΘΗΚΟΙ

Tου Νίκου Γ. Ξυδάκη

ενός από τους σημαντικότερους σημερινούς Δημοσιογράφους (σκοπίμως το Δέλτα κεφαλαίο) στην Ελλάδα

δημοσιεύεται στην Καθημερινή, 18 Απριλίου 2010

Βασικός μάρτυρας στη δίκη για τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου αρνείται να παρουσιαστεί στο δικαστήριο· ο ανήλικος μάρτυρας όχι μόνο δεν αναγνωρίζει τη χρησιμότητα της μαρτυρίας του, αλλά δεν αναγνωρίζει τη χρησιμότητα του δικαστηρίου, φέρεται σαν μην πιστεύει στη χρησιμότητα του θεσμού, να μην αναγνωρίζει τον ίδιο τον θεσμό και να νομίζει ότι μπορεί να ζήσει εκτός του θεσμού και παρά τον θεσμό. Ο έφηβος μάρτυρας δεν είναι ένα μεμονωμένο φρικιό· σε μεγάλο βαθμό, παρόμοια θεμελιώδη ανυπακοή επιδεικνύουν πολλοί συνομήλικοί του, πολλά παιδιά της απέραντης καθ’ ημάς μεσαίας τάξης. Αυτή η ανυπακοή, στο όριο της παραβατικότητας, δεν είναι μόνο προϊόν κακομαθησιάς και τρικυμιώδους εφηβείας· παίζουν ρόλο και αυτά τα στοιχεία, αλλά είναι και κάτι πέραν αυτών, πολύ πιο εκρηκτικό.

Αυτή η ανυπακοή των νέων δεν έχει σχέση με τη στείρα ανυπακοή του ΚΚΕ. Ισως πλησιάζει πρακτικά προς την πολιτική ανυπακοή ελευθεριακών σαν τον περίφημο Αμερικανό στοχαστή του 19ου αι. Χένρι Ντ. Θορώ – αν υποθέσουμε παράτολμα ότι τον έχουν διαβάσει. Αλλού ας αναζητήσουμε οι ρίζες της ανυπακοής των δικών μας εφήβων, κατά τη γνώμη μου: Αφενός στη διάψευση των προσδοκιών τους, προτού καν αυτές πάρουν μορφή, δηλαδή στην αναίρεση της δυνατότητας του προσδοκάν· η προκαταβολική διάψευση και αναίρεση μόνο οργή και πικρία μπορεί να γεννήσει, απιστία σε θεσμούς, δυσπιστία ακόμη και για τον προσφερόμενο κοινωνικό βίο. Αφετέρου, οι ίδιοι οι θεσμοί πράττουν ό, τι είναι δυνατόν για να καταρρακωθεί το κύρος τους και να κλονιστεί η πίστη των πολιτών – πολλώ μάλλον η υπό διαμόρφωση πίστη των νέων.

Δύο παραδείγματα: Η Δικαιοσύνη με χίλιες δυσκολίες όρισε τη δίκη για τον φόνο Γρηγορόπουλου στην Αμφισσα, μακριά από την Αθήνα, φοβούμενη έξαψη των παθών και ανησυχία αν ετελείτο η δίκη στην Αθήνα. Η ίδια Δικαιοσύνη για άλλη υπόθεση που σίγουρα θα άναβε τα πάθη, για την υπόθεση βιασμού της Βουλγάρας μαθήτριας από συμμαθητές της στην Αμάρυνθο, όρισε τη δίκη στη Χαλκίδα, 30 χιλιόμετρα από τον τόπο του συμβάντος – δηλαδή, πλάι στο χωριό. Το δικαστήριο-πλάι-στο-χωριό κατέληξε ότι ο βιασμός και το θέαμα του βιασμού ετελέσθησαν με τη θέληση του θύματος...

Σε άλλη υπόθεση, στην υπόθεση των δωροδοκιών της Siemens, του μεγαλύτερου σύγχρονου σκανδάλου πολιτικού χρήματος, ο δικαστής Ν. Ζαγοριανός που χειρίστηκε ατελέσφορα την ανάκριση αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας. Από την εκτελεστική εξουσία ζητήθηκε να τεθεί σε προσωρινή αργία έως ότου τελεσιδικήσουν οι έλεγχοι. Εύλογο, και στηριγμένο σε σχετική νομολογία. Και όμως: τόσο το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο όσο και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αρνήθηκαν να θέσουν σε προσωρινή αργία τον ελεγχόμενο δικαστή. Σοκ στην κοινή γνώμη: Υπεράσπιση της ανεξαρτησίας ή ομερτά; Η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, πάντως, δεν στήριξε την απόφαση του ΑΔΣ.

Πώς προστατεύουν το κύρος τους οι θεσμοί; Πώς παιδαγωγούνται οι νεότερες γενιές ώστε να σέβονται τους θεσμούς, να εμπιστεύονται τις αρχές, το δικαστήριο, την αστυνομία, την εφορία, την πολεοδομία, τον δήμαρχο, τον βουλευτή; Δεν παιδαγωγούνται. Αλλα αποστηθίζουν από το σχολικό εγχειρίδιο Πολιτικής Αγωγής περί διάκρισης των εξουσιών κ. λπ. και άλλα βλέπουν στα μήντια, στη γειτονιά, στον κόσμο: ατιμωρησία, φακέλους σκανδάλων που πάνε στο αρχείο, παραγραφή αδικημάτων, απατεώνες να κυκλοφορούν ελεύθεροι χλευάζοντες το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ιδού το αξιακό πλαίσιο.

Ο νεαρός που αρνείται τον οφειλόμενο σεβασμό στους θεσμούς έχει ακούσει τους ενήλικους, τους οικείους του ενδεχομένως, να σαρκάζουν και να σιχτιρίζουν μπροστά στο δελτίο ειδήσεων, να σαρκάζουν δηλώσεις, αποφάσεις, συγκαλύψεις. Ο ενήλικος, βέβαια, μένει εκεί: στον κατ’ οίκον σαρκασμό, στην εύκολη επίκριση· η ανάγκη και η ενσωμάτωση τον οδηγούν να φέρεται διαφορετικά στον δημόσιο χώρο, χωρίς πίστη, με φόβο, με ιδιοτέλεια – ακόμη και ψηφίζοντας ενάντια στις βαθύτερες πεποιθήσεις του. Ο έφηβος, όμως, δεν έχει εισέλθει πλήρως στη σφαίρα της ανάγκης και του φόβου, ο εγκοινωνισμός του δεν έχει ολοκληρωθεί, η ενσωμάτωσή του είναι ημιτελής· εξ ου και δεν φοβάται να εκδηλώσει ανοιχτά την ανυπακοή του, με τον ακατέργαστο, έστω, τον πρωτόγονο τρόπο του, βγάζοντας τη γλώσσα στις εξουσίες, μουτζουρώνοντας έναν τοίχο, κοροϊδεύοντας τον δάσκαλο, εντέλει αρνούμενος να παρουσιαστεί στο δικαστήριο.

Ας το πούμε πιο δραματικά, πιο ριψοκίνδυνα: το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί έχουν απολέσει τη νομιμοποίησή τους έναντι του κοινωνικού σώματος και υπεύθυνοι κατά μέγα μέρος είναι οι φορείς και οι εκφραστές των θεσμών. Η συντεχνιακή ομερτά, η ταφή σκανδάλων, η θεσμισμένη ατιμωρησία, η διακομματική ανοχή στη διαφθορά και τα προνόμια, η διάχυση της διαφθοράς από τα ψηλά στα χαμηλά σαν αντίδωρο, όλα τούτα γεννούν την εγγενή πλέον ανυπακοή στις νεότερες γενιές.

Σε φόντο ύφεσης και απειλής φτώχειας, σε φόντο δεινής οικονομικής και πολιτικής κρίσης, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εγκατεστημένο στη διοίκηση της χώρας, αυτή η εγγενής, δομική ανυπακοή μπορεί να αποδειχθεί εκρηκτική για την κοινωνία. Η ματαιωμένη και ανυπάκουη νεολαία έχει στείλει πολλά σημάδια και στέλνει διαρκώς· σημάδια καπνού, κρότου, δίψας για ζωή, απόγνωσης, μηδενισμού. Ο κόσμος των ενηλίκων στέλνει παρόμοιο σήμα: ένας στους δύο πολίτες δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται καμία κυβέρνηση (Πολιτικό Βαρόμετρο Public Issue, Απρίλιος 2010). Οι κυβερνήτες, οι νομοθέτες, οι δικαστές βλέπουν, ακούν, μιλούν; Θυμόμαστε τη γιαπωνέζικη αλληγορία των τριών πιθήκων – καθένας τους σκεπάζει με το χέρι του διαφορετικό μέρος του προσώπου: μάτια, αυτιά, στόμα...

14.4.10

«ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»

Tου Παντελή Μπουκάλα

Τους έχουμε δει, αμέτρητες φορές, να αναλαμβάνουν υπηρεσία σαν «αγανακτισμένοι πολίτες» και να δίνουν χείρα βοηθείας στους αστυνομικούς, με τους οποίους δείχνουν να έχουν άριστες σχέσεις, γι' αυτό άλλωστε και δεν κρύβουν το πρόσωπό τους, αφού δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Και επί Νέας Δημοκρατίας συνέβαινε αυτό και τώρα, επί ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα οι αγάπες μένουν. Με ρόπαλα και αλυσίδες, και με τις γροθιές τους ενισχυμένες με ποικίλα σιδερικά, αναλαμβάνουν με πατριωτικό ενθουσιασμό το σωφρονιστικό τους έργο, όποιον διαμαρτυρόμενο ανθέλληνα κι αν έχουν απέναντί τους, αριστερό, αντιεξουσιαστή, αντιρατσιστή. Αλλά αυτή, για να θυμηθούμε και το ρατσιστικότατο ανέκδοτο, είναι η τέρψη και η διασκέδασή τους. Η δουλειά τους, η εθνική δουλειά τους, είναι να δείχνουν λεκτικώς και χειρωνακτικώς στους μετανάστες, όποιου χρώματος και θρησκείας αλλά κατά προτίμηση Αλβανούς αφ' ενός, σκούρους και μουσουλμάνους αφ' ετέρου, τι εστί φυλετική υπεροχή και τι ράτσα ευλογημένη, πρώτα από τους δώδεκα θεούς και έπειτα από τον έναν.

Τώρα λοιπόν τους βλέπουμε αυτούς τους νεοναζιστές και νεοφασίστες να σχηματίζουν ημιστρατιωτικές ομάδες κρούσης και, αντί να περιμένουν να δράσουν από κοινού με τις δυνάμεις ασφαλείας (α, και προστασίας του πολίτη, σύμφωνα με τον μέχρις εμπαιγμού ευφάνταστο πασοκικό νεολογισμό), να τις προλαβαίνουν, να τις υποκαθιστούν ή να τις υπερφαλαγγίζουν. Το απεχθές έργο έχει ήδη ανέβει (με αιματηρά αποτελέσματα, αλλά δίχως να συγκινήσει την κοιμωμένη πολιτεία και μέγα τμήμα της τηλεκαθοδηγούμενης κοινωνίας) στους Αμπελοκήπους, στον Νέο Κόσμο και βέβαια στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, όπου βρέθηκε στο στόχαστρό τους ακόμα και ο ιερέας, όντως χριστιανός εν αντιθέσει με τους χριστιανώνυμους διώκτες του.

Μετά τα Γαυγάμηλα της Πατησίων λοιπόν και τα Δερβενάκια των Αμπελοκήπων, το περασμένο Σάββατο πήρε μορφή ο Μαραθώνας της Καπνικαρέας, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του προφήτου λέγοντος «δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Ασιανέ». Εκεί έσπευσαν οι εκκαθαριστικές δυνάμεις, υπό την προσχηματική επωνυμία «Παρεμπόριο STOP». Ο στόχος τους ήταν, λέει, να φωτογραφίσουν και να βιντεοσκοπήσουν τους αλλοδαπούς μικροπωλητές - αυτούς που ζουν εφτά νομά σε ένα δωμά, δίνουν τα «έσοδά» τους στους αετονύχηδες περί την Πέτρου Ράλλη που τους υπόσχονται ότι θα τους «τακτοποιήσουν τα χαρτιά» και, παρά την ορφανή βόμβα που σκότωσε το Αφγανόπουλο, συνεχίζουν να αναζητούν τρίμματα του ονείρου τους στα πλούσια σκουπίδια μας. Δεν ήθελαν φυσικά τις φωτογραφίες για τις κοινωνιολογικές μελέτες τους, αλλά για να φακελώσουν τους «παράνομους». Και επειδή το φακέλωμα δεν αρκούσε, τους ξυλοκόπησαν κιόλας, ενός μάλιστα του χτυπούσαν μανιωδώς το κεφάλι σε πεζούλι, για να πήξει το μυαλό του. Αυτόπτες μάρτυρες τηλεφώνησαν στην αστυνομία για να καταγγείλουν το συγκεκριμένο χτύπημα, αλλά οι δημόσιες δυνάμεις ισχυρίζονται ότι δεν έλαβαν τέτοιο μήνυμα. Λογικό. Είναι συνδεδεμένοι με άλλη γραμμή. Εθνική...

Η Καθημερινή, 14 Απριλίου 2010

6.4.10

ΑΛΙΣ ΟΣΒΑΛΝΤ, ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΕΝΤ ΧΙΟΥΖ


Στην Άλις Όσβαλντ, μια ποιήτρια της φύσης που γράφει «κατά την παράδοση του Τεντ Χιουζ, απονεμήθηκε το πρώτο Βραβείο Τεντ Χιουζ για νέο ποιητικό έργο, που θεσμοθετήθηκε από την Κάρολ Αν Ντάφι και χρηματοδοτείται από τη βασίλισσα της Αγγλίας.

Η ποιήτρια Άλις Όσβαλντ στο σπίτι της (φωτογραφία: Antonio Olmos)

Το βραβείο, που συνεπάγεται και χρηματικό έπαθλο 5.000 λιρών, δόθηκε για τη συλλογή της Όσβαλντ Weeds and Wild Flowers [: Ζιζάνια και αγριολούλουδα]. Η Όσβαλντ ζει και εργάζεται ως κηπουρός στο Ντέβον της Αγγλίας και έχει τιμηθεί και στο παρελθόν για τα ποιήματά της με τα βραβεία Τ. Σ. ΄Ελιοτ και Φόργουορντ.

Στην τελευταία της ποιητική συλλογή, η Όσβαλντ επινοεί χαρακτήρες πίσω από τα προκλητικά ονόματα συνηθισμένων φυτών και λουλουδιών. Οι κριτές εξέτασαν ποικίλες ποιητικές εργασίες (όπως για το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και το θεατρικό σανίδι), για να διαλέξουν «την πιο συναρπαστική συμβολή στην ποίηση» κατά την περασμένη χρονιά.

Η συλλογή της Όσβαλντ επελέγη από πολλές άλλες διακεκριμένων ποιητών, συμπεριλαμβανομένων του πρώην δαφνοστεφούς ποιητή Andrew Motion με τη συλλογή του «The Cinder Path» και της Jackie Kay με τη συλλογή της «The Maw Broon Monologues», έναν συνδυασμό στίχων, μουσικής και θεάτρου.