1968

                                                     

γράφει ο Βασίλης Δασκαλάκης

Έξι ετών, κεφάλι γουλί

με μια ουλή μελλοθανάτου στο κάτω χείλι 

πρόσωπα τρομαγμένα

έτοιμα (;) για ένταξη στον μηχανισμό  

της πατρίδας

Σκληρότατη νηπιαγωγός τραβάει αυτιά

όλοι και όλα σε σειρά, όλα εν τάξει 

εμείς με σφεντόνες ακόμα ζητάμε παιχνίδια

με γάτες και πουλιά! Τι όμορφα πλάσματα!

Πετάνε, τα ζηλεύω

Κι εγώ με μπλε ποδιά

Πόσο θέλω να δραπετεύσω, να φύγω, να παίξω

να πετάξω!

Τότε με ξύλινα σπαθιά ομάδες-γειτονιές

κάναμε πόλεμο

(Ωστόσο ήρθε κι ο έφορος να στρατολογήσει προσκοπάκια)

Και να τα πρώτα τραύματα όχι από τα βέλη

αλλά από την πρώτη μέρα στο σχολειό

από τον ανελέητο πόλεμο

στο πολύβουο μελίσσι της καρδιάς μου

[ Ο Βασίλης Δασκαλάκης γεννήθηκε το 1962 στις Μοίρες Ηρακλείου. Ζει και εργάζεται στη Βέροια. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Διαδικασία αναβολής (2011) και Προσομοίωση (2013) από τις Εκδόσεις Ενδυμίων. Συμμετείχε στο συλλογικό έργο  Ανθολογία του Ποιητικού Πυρήνα (2012), των ίδιων εκδόσεων. Φέτος κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου η συλλογή του Παράλληλη μνήμη ]

Πρώτη δημοσίευση στο παρόν blog του Εντευκτηρίου.

-->

Η λυτρωτική μνήμη

--> Του Δ. Ι. Καρασάββα

πηγή: Ημερήσια (Βέροια), 27.5.2017

Η νοσταλγική επιστροφή στη θαυμάσια περίοδο της νιότης χαρακτηρίζει τη νέα συλλογή Παράλληλη μνήμη (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη 2017) του ποιητή Βασίλη Δασκαλάκη.

Με ζωντανές εικόνες που ανασταίνουν παρελθούσες εποχές κι αναστηλώνουν έναν ολόκληρο κόσμο, ο Δασκαλάκης επιχειρεί μία επιστροφή στον γενέθλιο τόπο, στην κρητική επικράτεια των ειδυλλιακών Αστερουσίων. Βεβαίως, πρόκειται για δοκιμασία, ωστόσο ο ποιητής δεν αναζητά φαντάσματα του παρελθόντος. Η επιστροφή του είναι ειρηνική, και ο ίδιος προσέρχεται ως προσκυνητής.

Με την ωριμότητα του άνδρα, ο Δασκαλάκης αντιστρέφει τον χρόνο και χαρτογραφεί εκ νέου τον γνώριμο χώρο. Με τη μνήμη ως εργαλείο, ανασύρει εικόνες, πρόσωπα, τοπία, περιστατικά, και χρωματίζει ανάλογα την τοπιογραφία του. Ανάμεσα στον ποιητή και στο παρελθόν επενεργεί ιαματικά η μνήμη, γι’ αυτό και όλα προσεγγίζονται με νοσταλγία.

Από τα ποιήματα του βιβλίου δεν απουσιάζει το ενδοσκοπικό στοιχείο, αφού η διαδικασία αναζήτησης των ριζών του ποιητή σχετίζεται με την επιστροφή του στον γενέθλιο τόπο. Σε δύο ποιήματά του, βαθέως ήθους, στο «Μάνα» και το «Όμηρος», που διαβάζονται ως βαθύς λυγμός, ανασταίνει τους γονείς του, εισάγοντας έτσι στοιχεία κρεσέντο στην ποίησή του. Το δε ποίημά του «Ίασις» τολμούμε να ισχυριστούμε ότι είναι το ποίημα που θα ήθελε να γράψει κάθε πραγματικός ποιητής.

              

Ο νόστος για τον Βασίλη Δασκαλάκη σχετίζεται με τη λυτρωτική μνήμη, γι’ αυτό κι από το ταξίδι της δοκιμασίας επιστρέφει στεφανωμένος με αστερούσια άνθη.

Βασίλης Δασκαλάκης

Παράλληλη μνήμη

Θεσσαλονίκη

Εκδόσεις Εντευκτηρίου 2017

37 σελ.

Τέσσερις νέοι τίτλοι των Εκδόσεων Εντευκτηρίου στη ΔΕΒΘ

Με τέσσερις νέους τίτλους ποίησης και πεζογραφίας πηγαίνουν οι Εκδόσεις Εντευκτηρίου στη φετινή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, καθώς και με το νέο τεύχος του περιοδικού Εντευκτήριο, Νο 111.

Πρόκειται για τα εξής βιβλία:

1.

B.D. Foxmoor

Armarima

Αρμαρίμα: Μία σπονδυλωτή σύνθεση, αποτελούμενη από οκτώ μέρη, σε καθένα από τα οποία ο D.B Foxmoor δίνει φωνή σε ισάριθμους συγγραφείς από ένα ευρύ χρονικό όσο και ειδολογικό φάσμα της παγκόσμιας γραμματείας. Kατά σειρά “εμφανίσεως”, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Francisco Gomez de Quevedo, Ματσούο Μπασό, Ρήγας Βελεστινλής, Πέρσυ Σέλλεϋ, Έμιλι Ντίκινσον, Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Άδωνης (Αli Ahmad Said Esber), παίρνουν τον λόγο και αφηγούνται στιγμές του βίου τους και της περιπέτειάς τους στον κόσμο.

Σύμφωνα με το σημείωμα «Αντί προλόγου», Αρμαρίμα είναι ένα ον άγνωστο και μυστηριώδες. Είναι το παιδί της ποίησης, γι’ αυτό και σε τούτη την αυτοτελή ραψωδία η μάνα του, η ποίηση, παίρνει το λόγο πρώτη. Η Aρμαρίμα γεννιέται και πεθαίνει οκτώ φορές σε διαφορετικές εποχές και μέρη του κόσμου, και κρύβεται μες στους ποιητές. O B.D. Foxmoor, στην αναζήτησή του για τους κατάλληλους ήρωες, επιλέγει προσεκτικά τους ποιητές της ραψωδίας του. Oδηγείται από τη δράση τους και από τη ζωή τους, και καταγράφει εδώ την απολογία τους στο αιώνιο. Άλλωστε, το κείμενο είναι ρυθμισμένο σε μια συνεχή πορεία στο χρόνο, που φανερώνει πολλές τάσεις και εκδοχές της σύγχρονης ποίησης. Αρμαρίμα είναι το στερνό παιδί της ποίησης, που σκέφτεται, ονειρεύεται, αισθάνεται και πάντοτε διαφεύγει, ώς την επόμενη φορά. Τότε που θα λυθεί η κατάρα της μάνας, και ένας στίχος θα τα αλλάξει όλα.

O B.D. Foxmoor (Μιχάλης Μυτακίδης) γεννήθηκε το 1967 στο Πέραμα Αττικής. Από νεαρή ηλικία άρχισε να μελετά και να συλλέγει βινίλια από διάφορα μουσικά είδη και να διερευνά τη σχέση τους με το hip hop. Μέσα από τη μουσική οδηγηθηκε στον λόγο και κατ’ επέκταση στον στίχο. Το 1992 δημιούργησε το μουσικό γκρουπ Active Member, που διέγραψε μία μοναδική πορεία δράσης και δημιουργίας για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Οι Active Member του Μιχάλη Μυτακίδη πρωτοπορούν σε όλο αυτό το διάστημα και γίνονται το μέσο προκειμένου ο ίδιος να εξελίξει τη θεματολογία του και να ανοίξει παράλληλους δρόμους με διαφορετικά μουσικά projects, διοργάνωση πανευρωπαϊκών φεστιβάλ, μουσική για θέατρο, κινηματογράφο και ντοκιμαντέρ, καθώς και με την έκδοση συλλεκτικών πλέον fanzine, βιβλίων με στίχους και πρωτότυπες εκδόσεις με αφορισμούς. Είχε εκπομπή για πολλά χρόνια σε μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό. Συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Αθηνών για την παράσταση Κοινός Τόπος σε έμμετρο λόγο, στην οποία έπαιζε και ο ίδιος. Έχει γράψει μουσική και στίχους για περισσότερα από 1.400 δισκογραφημένα τραγούδια. Οι στίχοι του έχουν αγγίξει και έχουν τραγουδηθεί από τουλάχιστον τρεις γενιές ανθρώπων σε συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πιο δραστήριος από ποτέ, συνεχίζει να ηχογραφεί στίχους και μουσικές, ενώ πρόσφατα καταπιάστηκε με το σενάριο. Με το βλέμμα πάντα σε μακρινούς ορίζοντες και στίγμα του το Low Bap, αγωνίζεται να μεταδώσει την άμεση και ζωτική σχέση του λόγου με τη ζωή και αντίστροφα.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.

Κατερίνα Παναγιωτοπούλου

Η Μακρυγιαλού και άλλες ιστορίες

(διηγήματα)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η Κατερίνα Παναγιωτοπούλου αναπαριστά και στεγάζει τα οράματα μιας ολόκληρης γενιάς λογοτεχνών οι οποίοι αναζητούν την υπέρβαση της εμπορευματικής νοηματοδότησης της λογοτεχνίας. Απονευρώνει κατεστημένες πεποιθήσεις και προσδοκίες, αντιμάχεται την “τραπεζική” αντίληψη της συγγραφικής τέχνης και τον εργαλειακό λόγο της λογοτεχνικής μανιέρας, και ψηλαφεί με χιούμορ, λοξό και δηκτικό αλλά διασκεδαστικό και ―σε κάθε περίπτωση― συναισθηματικό, τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων της. Μια συλλογή διηγημάτων που υπερβαίνει κοινωνιολογικές τοποθετήσεις και ερμηνείες, και αναπτύσσει τη δράση χωρίς να επιχειρεί να μας εντυπωσιάσει με ανατροπές και “επιφάνειες”. Το αναγνωστικό ενδιαφέρον απογειώνεται από κείμενο σε κείμενο, καθώς όλες οι λειτουργίες που αναλαμβάνουν να επιτελέσουν τα στοιχεία της αφήγησης εξυφαίνουν μία περιπετειώδη και απολαυστική διαδρομή.

Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος

Η Κατερίνα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε το 1956 στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας. 

Σπούδασε σκηνογραφία-ενδυματολογία. Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Είναι τελειόφοιτη του Μεταπτυχιακού Τμήματος Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στην κατεύθυνση της συγγραφής. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η Μακρυγιαλού είναι το πρώτο της βιβλίο.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.

Ειρήνη Γκόλτσιου

Υπέρηχοι

(ποίηση)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Οι σταλακτίτες της σκέψης πέφτουν ο ένας μετά τον άλλο.

Βαρύς χειμώνας έρχεται.

Κλαδιά, πριόνια, πετρελαιοκίνητα, κονιάκ, τροφές δηλητηριώδεις.

Μαζί με τις αρκούδες σε χειμερία νάρκη πέφτουμε.

Μόνο οι εφιάλτες κάπου κάπου μας ξυπνάνε·

για λίγο.

Τι κι αν γεννηθήκαμε απ’ το φως;

Κινδυνεύουμε να καούμε απ’ τις αστραπές μας.

Κινδυνεύουμε να ανατινάξουμε

το παντοδύναμο οπλοστάσιό μας.

Η Ειρήνη Γκόλτσιου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1984. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Α.Π.Θ. Πρωτοδημοσίευσε ποίηση το 2000. 

Οι Υπέρηχοι είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.

Βασίλης Δασκαλάκης

Παράλληλη μνήμη

(ποίηση)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

ήρθα αστερούσιος και ανέστιος, έκανα διαδρομές που οδηγούσαν στη μνήμη, στις ρίζες∙ θαλάσσιες διαδρομές με αποχρώσες ενδείξεις

μια θαλασσογεωγραφία, μια υλοτομία αισθήσεων σ’ έναν ερωτικό χορό βορείων κοριτσιών

μια ημερήσια εκδρομή ίαμα και πάω στο καλό

μνήμη σκόνη γύρω απ’ αρμυρίκια, εν μέσω θέρους, ήρθαν φίλοι παλιοί, μα δεν τελειώνει κι αυτό το καλοκαίρι στη μαύρη πατρίδα μου

μεγάλο όνειρο, να είμαι ενάρετος, σε έναν έρωτα όχημα λατρείας και όμηρος σε έναν τόπο ποιητικό, που με οδηγεί στην παράλληλη μνήμη

Ο Βασίλης Δασκαλάκης γεννήθηκε το 1962 στις Μοίρες Ηρακλείου. 

Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Διαδικασία αναβολής (2011) και Προσομοίωση (2013) από τις Εκδόσεις Ενδυμίων. Συμμετείχε στο συλλογικό έργο  Ανθολογία του Ποιητικού Πυρήνα (2012), των ίδιων εκδόσεων.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εντευκτήριο, τχ. 111

Δείτε τα αναλυτικά περιεχόμενα του τεύχους εδώ.