Η Χρυσή Αυγή δεν μας έμαθε τίποτα

του Δημήτρη Ρηγόπουλου

πηγή: www.kathimerini.gr

Για το «σίριαλ» της Κικής Δημουλά έχουν γραφτεί περίπου τα πάντα. Ομως, η πολιτικώς ορθή «επανάσταση» που ξέσπασε όταν η αρθρογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» επιχείρησε να της αποδώσει ρατσιστικό λόγο κατά τη διάρκεια μιας χαλαρής εκδήλωσης των atenistas ήταν ένα δυσάρεστο deja vu για έναν και βασικό λόγο. Αποδεικνύει ότι δεν μάθαμε τίποτε από τα λάθη που κάναμε ως πολιτικό σύστημα και κοινωνία τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η Χρυσή Αυγή να είναι σήμερα τρίτο κόμμα.

Η αντίδραση ήταν γενικευμένη και σε υψηλούς τόνους γιατί «παραβίασε» μια βασική, μανιχαϊστική αντίληψη της εγχώριας ιντελιγκέντσιας: οι μετανάστες είναι a priori θετικό μέγεθος και κάθε αμφισβήτηση αυτής της μιας και μοναδικής αλήθειας κρίνεται «ρατσιστική». Οταν λοιπόν η Κική Δημουλά καθυβριζόταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως «ξενοφοβική γριά», είχαν ερεθιστεί τα κοσμοπολίτικα αντανακλαστικά μιας μερίδας πολιτών που συνήθως κρίνουν σύνθετα φαινόμενα, όπως το μεταναστευτικό, με βασικό κριτήριο τα βιβλία ή τα περιοδικά που διαβάζουν και τη φιλελεύθερη (κοινωνικά) ιδεολογία τους. Εχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι η καλή τύχη ή το προσωπικό και οικογενειακό βιοτικό επίπεδο τους έχει επιτρέψει να ζουν σε περιοχές της Αθήνας χωρίς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γείτονες της «ξενοφοβικής γριάς». Επίσης, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο αντεστραμμένος ρατσισμός που αναπτύσσουν χωρίς να το συνειδητοποιούν. Αν δεν έχεις τη δική τους «ανοχή» στη μαζική παρουσία μεταναστών (σκεφθείτε πόσο «ανεκτικός» είναι ένας άνθρωπος που αποκαλεί μια ηλικιωμένη γυναίκα «γριά»...) είσαι «συντηρητικός», «Δεξιός», «φασίστας» και (φυσικά) κεκαλυμμένος Χρυσαυγίτης. Αν αμφισβητήσεις την εκτός τόπου και χρόνου επιχειρηματολογία τους, που σκιαγραφεί μια ιδανική πραγματικότητα σε έναν ιδανικό κόσμο, είσαι περίπου αγράμματος και σίγουρα κακόψυχος. Μα πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις τις υπέροχες ανθρωπιστικές ιδέες τους, όπου τέσσερα εκατομμύρια Ελλήνων μπορούν θαυμάσια να συνυπάρξουν με εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους και εξαθλιωμένους μετανάστες σε μια πόλη χωρίς δουλειές και με διαλυμένη οικονομία;

Αυτή ακριβώς η κοσμοπολίτικη μυωπία έφερε (μαζί με άλλες, πολύ χειρότερες «μυωπίες») πρώτα στον Δήμο Αθηναίων και στη συνέχεια στη Βουλή μια πρώην γραφική σέχτα με το όνομα Χρυσή Αυγή.