Μεγάλη Πέμπτη

του Τέλλου Φίλη

πηγή: http://saloniqueuberrealism.blogspot.gr

Των μυστικών, των κρυφών και των ανομολόγητων. Γεμάτη η Γεθσημανή από προσκυνητές, τους ίδιους που με κυνισμό πατούν delete στα chat της μοναξιάς τους.Που σε ρωτούν με αναίδεια και προστυχιά τις πιο διαφυλαγμένες σου ευαισθησίες να καταθέσεις. Που σου  υπόσχονται να κάνουν το αίμα σου κρασί  και το  ψωμί σου σώμα. 

Σαν σήμερα ήταν η ημέρα που το φέρετρο μέσα στο οποίο είχε τοποθετηθεί η σωρός του λόρδου Βύρωνα, μαζί με το κιβώτιο που περιείχε την καρδιά και τον εγκέφαλό του, μεταφέρονται στη Ζάκυνθο για να ταφούν. Ημέρα ταφής των ονειροπόλων ποιητών. Ή ημέρα της σκύλευσης των νεκρών, της διαπόμπευσης των ζωντανών, από λόμπι που αρνούνται τη φύση τους. Ημέρα που ο Αϊνστάιν παρουσιάζει στο κοινό της Νέας Υόρκης τη Θεωρία της Σχετικότητας. Η πρακτική εφαρμογή της μια  πανωλεθρία.  Και τότε τα λομπι νίκησαν. Όπως και σήμερα τα λόμπι νικούν παντού, κανένας δεν γιορτάζει την ημέρα που αποφασίζεται η εφαρμογή του 8ώρου τμηματικά, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των διαφόρων εταιριών. Να,ι σε αυτή τη χώρα έγινε. Μια χώρα ήττας. Μια ημέρα μυστικών δείπνων. Ζόμπι-Λόμπι. 

Μια ήπειρος παραχαραγμένων  σημαιών, τι να πιστέψεις, ποιοι μπήκαν πρώτοι στο ναζιστικό Βερολίνο, οι Αμερικάνοι με τον Μπενίνι, η οι Ρώσοι του Στάλιν; Στο τέλος, μόνο οι «αιμάτινες σκιές από απόσταση» θα γίνουν η αληθινή ζωή μας. Ένα τραγούδι. Μια μνήμη. Ένα στιχάκι από ποίημα. Ένα βλέμμα ξενιτεμένου φίλου. Κι ο Γολγοθάς στο φόντο. Ασημοχρυσαφο-πορτοκαλής σα χαλί της Μοιραράκη σε τηλεπώληση. Αυτή ακριβώς είναι η ζωή. Απομένει να δούμε αν έχουμε περιέργεια να ανακαλύψουμε τι είναι ο θάνατος. Ο πραγματικός. Γιατί χωρίς αυτόν Ανάσταση δεν θα 'χει. 

Μεγάλη Πέμπτη των Ευαγγελίων, καθένα και μια άποψη, σαν τρικομματική κυβέρνηση στο Όρος των Ελαιών. Και τριγύρω κοιμισμένοι μαθητές και πάνοπολοι ληστές με τα αργύρια στα χέρια. Το παιχνίδι είναι μια όπερα μπούφα.

 

Ακούς τα γέλια στα καπηλειά της Ιερουσαλήμ; 

Τ’ ακούς; 

Για σένα είναι.