της Μαρίας Χούκλη
πηγή: www.protagon.gr
Τον Δημήτρη Ποταμιάνο δεν τον γνώριζα προσωπικά. Μόνο μέσα από τη δημόσια γραφή του και από την αυτοπαρουσίασή του στο protagon, κείμενα που μου έδιναν την εικόνα ενός φωτεινού πνεύματος. Οι “Αλληλέγγυες Μέρες” μου το επιβεβαίωσαν και επιπλέον μου αποκάλυψαν έναν στοχαστή που μπορεί και χειρίζεται με άνεση ζητήματα εξελικτικής βιολογίας με την Ούμα Θέρμαν, το διαδίκτυο με τον αριστοκρατικό αναρχισμό και με ένα ριζότο με κολοκυθάκια μισοφέγγαρα.
Τι είναι οι “Αλληλέγγυες Μέρες”;
Είναι ένα βιβλίο για το Μαζί, για την Ελευθερία και την Ευθύνη να είμαστε Καλοί .Συνειδητά καλοί, γνωρίζοντας και αψηφώντας τις πάμπολλες ευκαιρίες να ενταχθούμε στις “λεγεώνες του κακού”.
Μη σας τρομάζουν οι βασανισμένες από την κακή χρήση έννοιες: μαζί/ελευθερία/ευθύνη, καλό.
Ο συγγραφέας, από τον πρόλογο του βιβλίου, σπεύδει να εξηγήσει ότι τον ενδιαφέρει η Αλληλεγγύη, την ξεχωρίζει -προς άρσιν παρεξηγήσεως- από τη Φιλανθρωπία την οποία και αποκηρύσσει.
Προσοχή: ο Ποταμιάνος δεν βγάζει εκκλησιαστικό κήρυγμα, δεν ηθικολογεί. Πιστεύει ότι η Αλληλεγγύη είναι απόκτημα της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου, χάρισμα και εργαλείο εξημέρωσής μας, καταλύτης για τη δημιουργική συνύπαρξή μας. Ομως, δεν παραθέτει απλώς την άποψή του. Με το ήθος του στοχαστή που αναζητάει την αλήθεια, μας καθιστά κοινωνούς των προβληματισμών του με τη βοήθεια ενός ωκεανού καλά τεκμηριωμένων μελετών και αναλύσεων άλλων έγκριτων διανοητών.
Αναζητά σε όλο το τόξο της επιστήμης το νήμα και για να φθάσει στο νόημα.
Στους “θρυμματισμένους” καιρούς μας, πώς καθίσταται εφικτή η Αλληλεγγύη; πώς θα ανεβάσουμε πάνω στο Καράβι Κοινωνία τις αξίες της Συλλογικότητας, της Συνδημιουργίας και της Συνεργατικής έφεσης;
Ο συγγραφέας κατεβάζει από τα ράφια της μεγάλης προσωπικής βιβλιοθήκης του από Δαρβίνο μέχρι Κροπότκιν, φιλοσόφους, οικονομολόγους, ιστορικούς και κοινωνικούς αναλυτές, βιολόγους και ηθολόγους, στοχαστές και μαθηματικούς, για να υποστηρίξει ότι οι κοινωνίες προχωρούν μόνον όταν στηρίζονται στο coopetition, στον Συν-ανταγωνισμό. Μέσα μας συνυπάρχουν η ανταγωνιστική ροπή αλλά και η συνεργατική έφεση, λέει. Μόνο όταν συναντιούνται ευημερούν οι κοινωνίες (εξαιρετικά επίκαιρο).
Οι “Αλληλέγγυες Μέρες” είναι ο καημός του ενός για τη σωστή διασύνδεση με το εμείς, με τους πολλούς. Ομως, ο Ποταμιάνος δεν μοιράζεται τις σκέψεις και τις απόψεις του συνοφρυωμένα, δύσθυμα, δυστοπικά, αυτομαστιγωτικά. Και αυτό κάνει ξεχωριστό το βιβλίο του: κάθε σελίδα είναι ένα συμπόσιο χαρούμενης γνώσης, μια διονυσιακή γιορτή σοβαρού προβληματισμού. Ο συγγραφέας κατορθώνει να συνδυάζει την κοινωνιολογία με το φαγητό, την αυστηρή πολιτική κριτική με το γλυκό και το κρασί, αντιπαραθέτει φιλοσοφικές αναζητήσεις και διάσημα Διλήμματα, την οικολογία και τη νευροφυσιολογία, έχει αναφορές στην ποίηση και τη ζωγραφική, αναζητά απαντήσεις ακόμη και στις κοινωνίες των λύκων, των αδηφάγων ψαριών και των αρσενικών χιμπατζήδων.
Ενας αναγεννησιακός στροβιλισμός χωνεμένων γνώσεων που αποτυπώνονται στο χαρτί με ωραία ελληνικά και ρέουσα γλώσσα.
Τύχη αγαθή έφερε να εκδοθεί ο Ποταμιάνος από τον Ποταμό. Απ' αυτές τις ωραίες συμπτώσεις που μόνο σύμπτωση δεν είναι, διότι πέρα από τη συνήχηση των ονομάτων, οι δυο πλευρές μοιράζονται την αγάπη για την αισθητική. Σε πείσμα των καιρών και των στενεμένων καταστάσεων ο εκδοτικός αυτός οίκος επιμένει να εκδίδει ό,τι αξίζει να τυπωθεί, με σεβασμό και ποιότητα.
Εγώ κρατώ το credo του συγγραφέα:
Αντί να επιχειρούμε να ελέγξουμε τις δύστροπες, επιθετικές και κακόβουλες ορμές μας, ας προσπαθήσουμε καλύτερα να εδραιώσουμε θεσμούς που αξιοποιούν το περίσσιο απόθεμα ευγένειας που επίσης υπάρχει μέσα μας.
Οι “Αλληλέγγυες Μέρες” είναι ένα βιβλίο “Εναντίον της εποχής, δια της εποχής, για μια εποχή που θα έλθει”.
Τι είναι οι “Αλληλέγγυες Μέρες”;
Είναι ένα βιβλίο για το Μαζί, για την Ελευθερία και την Ευθύνη να είμαστε Καλοί .Συνειδητά καλοί, γνωρίζοντας και αψηφώντας τις πάμπολλες ευκαιρίες να ενταχθούμε στις “λεγεώνες του κακού”.
Μη σας τρομάζουν οι βασανισμένες από την κακή χρήση έννοιες: μαζί/ελευθερία/ευθύνη, καλό.
Ο συγγραφέας, από τον πρόλογο του βιβλίου, σπεύδει να εξηγήσει ότι τον ενδιαφέρει η Αλληλεγγύη, την ξεχωρίζει -προς άρσιν παρεξηγήσεως- από τη Φιλανθρωπία την οποία και αποκηρύσσει.
Προσοχή: ο Ποταμιάνος δεν βγάζει εκκλησιαστικό κήρυγμα, δεν ηθικολογεί. Πιστεύει ότι η Αλληλεγγύη είναι απόκτημα της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου, χάρισμα και εργαλείο εξημέρωσής μας, καταλύτης για τη δημιουργική συνύπαρξή μας. Ομως, δεν παραθέτει απλώς την άποψή του. Με το ήθος του στοχαστή που αναζητάει την αλήθεια, μας καθιστά κοινωνούς των προβληματισμών του με τη βοήθεια ενός ωκεανού καλά τεκμηριωμένων μελετών και αναλύσεων άλλων έγκριτων διανοητών.
Αναζητά σε όλο το τόξο της επιστήμης το νήμα και για να φθάσει στο νόημα.
Στους “θρυμματισμένους” καιρούς μας, πώς καθίσταται εφικτή η Αλληλεγγύη; πώς θα ανεβάσουμε πάνω στο Καράβι Κοινωνία τις αξίες της Συλλογικότητας, της Συνδημιουργίας και της Συνεργατικής έφεσης;
Ο συγγραφέας κατεβάζει από τα ράφια της μεγάλης προσωπικής βιβλιοθήκης του από Δαρβίνο μέχρι Κροπότκιν, φιλοσόφους, οικονομολόγους, ιστορικούς και κοινωνικούς αναλυτές, βιολόγους και ηθολόγους, στοχαστές και μαθηματικούς, για να υποστηρίξει ότι οι κοινωνίες προχωρούν μόνον όταν στηρίζονται στο coopetition, στον Συν-ανταγωνισμό. Μέσα μας συνυπάρχουν η ανταγωνιστική ροπή αλλά και η συνεργατική έφεση, λέει. Μόνο όταν συναντιούνται ευημερούν οι κοινωνίες (εξαιρετικά επίκαιρο).
Οι “Αλληλέγγυες Μέρες” είναι ο καημός του ενός για τη σωστή διασύνδεση με το εμείς, με τους πολλούς. Ομως, ο Ποταμιάνος δεν μοιράζεται τις σκέψεις και τις απόψεις του συνοφρυωμένα, δύσθυμα, δυστοπικά, αυτομαστιγωτικά. Και αυτό κάνει ξεχωριστό το βιβλίο του: κάθε σελίδα είναι ένα συμπόσιο χαρούμενης γνώσης, μια διονυσιακή γιορτή σοβαρού προβληματισμού. Ο συγγραφέας κατορθώνει να συνδυάζει την κοινωνιολογία με το φαγητό, την αυστηρή πολιτική κριτική με το γλυκό και το κρασί, αντιπαραθέτει φιλοσοφικές αναζητήσεις και διάσημα Διλήμματα, την οικολογία και τη νευροφυσιολογία, έχει αναφορές στην ποίηση και τη ζωγραφική, αναζητά απαντήσεις ακόμη και στις κοινωνίες των λύκων, των αδηφάγων ψαριών και των αρσενικών χιμπατζήδων.
Ενας αναγεννησιακός στροβιλισμός χωνεμένων γνώσεων που αποτυπώνονται στο χαρτί με ωραία ελληνικά και ρέουσα γλώσσα.
Τύχη αγαθή έφερε να εκδοθεί ο Ποταμιάνος από τον Ποταμό. Απ' αυτές τις ωραίες συμπτώσεις που μόνο σύμπτωση δεν είναι, διότι πέρα από τη συνήχηση των ονομάτων, οι δυο πλευρές μοιράζονται την αγάπη για την αισθητική. Σε πείσμα των καιρών και των στενεμένων καταστάσεων ο εκδοτικός αυτός οίκος επιμένει να εκδίδει ό,τι αξίζει να τυπωθεί, με σεβασμό και ποιότητα.
Εγώ κρατώ το credo του συγγραφέα:
Αντί να επιχειρούμε να ελέγξουμε τις δύστροπες, επιθετικές και κακόβουλες ορμές μας, ας προσπαθήσουμε καλύτερα να εδραιώσουμε θεσμούς που αξιοποιούν το περίσσιο απόθεμα ευγένειας που επίσης υπάρχει μέσα μας.
Οι “Αλληλέγγυες Μέρες” είναι ένα βιβλίο “Εναντίον της εποχής, δια της εποχής, για μια εποχή που θα έλθει”.
Σημείωση: Το κείμενο ήταν από την παρουσίαση του βιβλίου στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, το Σάββατο 18 Μαΐου. Ομιλητές ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, η δημοσιογράφος Μαρία Χουκλη και, φυσικά, ο συγγραφέας Δημήτρης Ποταμιάνος.
To βιβλίο "Αλληλέγγυες μέρες" του Δημήτρη Ποταμιάνου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.
To βιβλίο "Αλληλέγγυες μέρες" του Δημήτρη Ποταμιάνου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου