Το ΕΚΕΒΙ και ο υπουργός περιορισμένης ευθύνης

γράφει η Έφη Γιαννοπούλου

πηγή: http://unfollow.com.gr

Αν και με πολλούς τρόπους ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος διαβεβαίωνε ότι θα ανακληθεί η απόφαση του προκατόχου του, Κώστα Τζαβάρα, για κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ, στην πρόσφατη συνάντησή του με το ΔΣ του Κέντρου εμφανίστηκε ανίκανος να ασκήσει πολιτική στο υπουργείο του. Θα ήθελε να το σώσει, αλλά δεν φαίνεται και τόσο αισιόδοξος. Φταίει ο προκάτοχός του, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ή η τρόικα; Όποιος κι αν φταίει, ένας ζωντανός οργανισμός έχει καταδικαστεί εδώ και ένα χρόνο περίπου σε αργό θάνατο…

Από την αρχή της θητείας του στο υπουργείο Πολιτισμού ο Πάνος Παναγιωτόπουλος δήλωνε ότι σε αντίθεση με τις αποφάσεις του προκατόχου του Κώστα Τζαβάρα, θα έκανε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να διασωθεί το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ). Αυτά διαμήνυε διά στόματος του συμβούλου του κ. Καρακατσάνη τόσο στην Πόλυ Κρημνιώτη και την Αυγή, όσο και στους εργαζόμενους του Κέντρου. Από τις 800.000 ευρώ που υπήρχαν στον προϋπολογισμό του ΕΚΕΒΙ για το 2013, το Κέντρο έχει εισπράξει μόλις 40.000 τον περασμένο Ιούνιο. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται αυτά τα χρήματα, ενώ συνεχίζονται μόνο οι δράσεις του που δεν έχουν κόστος. Οι περισσότεροι υπάλληλοι είναι απλήρωτοι από τον Ιούνιο, βρίσκονται εξάλλου σε μια ιδιότυπη ομηρεία αφού εργάζονται ως «ενοικιαζόμενοι» μέσω ιδιωτικής εταιρείας. Το Κέντρο οφείλει νοίκια, χρωστάει σε προμηθευτές, ενώ το ρεύμα και το τηλέφωνο πληρώνονται από τα δύο ΕΣΠΑ, από τα οποία μόνο η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης συνεχίζεται πραγματικά, ενώ η Φιλαναγνωσία είναι «παγωμένη» από τον περασμένο Δεκέμβριο.

Μπροστά στις ανυπέρβλητες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ΕΚΕΒΙ, το ΔΣ, διορισμένο από τον προκάτοχο του κ. Παναγιωτόπουλου, προγραμμάτιζε συνέντευξη Τύπου διαμαρτυρίας για αύριο, Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου. Έτσι εδέησε να τους δει αυτοπροσώπως ο υπουργός. Σε συνάντηση που έγινε την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, ο κ. Παναγιωτόπουλος ομολόγησε ότι το ΕΚΕΒΙ θα κλείσει… παρά τη θέλησή του (!), αποδίδοντας τις ευθύνες τόσο στον προκάτοχό του που είχε πάρει τη σχετική απόφαση (τον ανεκδιήγητο Κώστα Τζαβάρα, που διέκρινε σε βιβλίο με β μικρό και βιβλίο με Β κεφαλαίο), όσο και στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και, φυσικά, στην αναπόφευκτη τρόικα (στην οποία ρίχνουν συχνάκις τις ευθύνες οι υπουργοί). Κονδύλια στον προϋπολογισμό του 2014 δεν προβλέπονται, το καθεστώς απασχόλησης των εργαζομένων του, οι περισσότεροι από τους οποίους εργάζονται για πολλά χρόνια στον συγκεκριμένο φορέα, απλώς θεωρήθηκε εντελώς παράνομο, ο υπουργός ισχυρίζεται ότι θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου το κέντρο να συγχωνευτεί με κάποιον άλλο εποπτευόμενο φορέα του υπουργείου, αλλά δεν φάνηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι μπορεί να τα καταφέρει. Απλώς συνέστησε στους συνομιλητές του να… ματαιώσουν τη συνέντευξη Τύπου ώστε να μη βγουν τα προβλήματα του Κέντρου στις εφημερίδες. Πράγμα που εκείνοι φυσικά έπραξαν.

Έτσι, ο υπουργός Πολιτισμού εμφανίζεται αδύναμος, ή μάλλον ανίκανος, να αποφασίσει αν ένας φορέας με σχετικά μικρό προϋπολογισμό και μεγάλο έργο αξίζει να διασωθεί και να συνεχίσει να λειτουργεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, του ελληνικού βιβλίου και γενικότερα του πολιτισμού. Και συμβάλλει με το δικό του τρόπο στον αργό θάνατο ενός οργανισμού, που, αν και πολλοί αντέδρασαν τον περασμένο Ιανουάριο στην ανακοίνωση του κλεισίματός του, σήμερα μοιάζουν να τον έχουν σχεδόν όλοι ξεχάσει. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.