400 γραμμάρια

έργο του Ηρακλή Φοβάκη

γράφει ο Ivan Varbanov Αθανασόπουλος*

Παρακαλώ, τρίψτε μου 250 γραμμάρια παρμεζάνα. Σήμερα θα μαγειρέψω. Ελπίζω να είναι καλή η παρμεζάνα! Ξέρετε, είναι ιδιαίτερη η μέρα. Θα φτάσει τόσο τυρί, λέτε; Όχι, κόψτε μου 400 γραμμάρια, για σιγουριά! Δεν θέλω να πάει τίποτα στραβά. Τουλάχιστον ο λόγος να μην είναι το τυρί, αν είναι κάτι να πάει στραβά. Μήπως έχετε κάποιο άλλο τυρί πιο νόστιμο, πιο γευστικό, κατά τη γνώμη σας; Σίγουρα ξέρετε καλύτερα από μένα. Αν δεν ξέρετε εσείς με τόσα τυριά μπροστά σας, εξυπηρετείτε μάλιστα και τόσο κόσμο καθημερινά, ποιος θα ξέρει; 

Λοιπόν, σας ευχαριστώ, πάω να αγοράσω και τα υπόλοιπα υλικά που θα χρειαστούν για τη μακαρονάδα μου. Μακαρόνια σκέτα με τυρί δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Θα φροντίσω η μακαρονάδα να είναι εξαίσια και μοναδική! Όπως μοναδική άλλωστε είναι και η σημερινή μέρα. Για μένα τουλάχιστον μοναδική, δεν ξέρω για σας. Σίγουρα και για σας θα μπορούσε να είναι μοναδική, καθώς θα αισθάνεστε τυχερός που τρίψατε τυρί σε κάποιον που η μέρα του είναι μοναδική και εξαίσια! Έχετε ζήσει κι άλλες αντίστοιχες στιγμές ανθρώπων που σας ζήτησαν τυρί για κάποιο μοναδικό γεγονός σαν και το δικό μου, ε; Άρα, εσείς ξέρετε, έχετε ζήσει πολλά πίσω απ’ τον πάγκο σας. Αφήνετε στην άκρη την προσωπική ζωή και έρχεστε για να συνεισφέρετε θετικά με έναν διαφορετικό τρόπο στον υπόλοιπο κόσμο, στους πελάτες σας, στον κόσμο των πελατών σας, καλύτερα! Τρομερό! Αν πάνε όλα καλά, θα έρθω να σας βρω να σας ευχαριστήσω. Έχουν έρθει άλλοι να σας πουν ευχαριστώ; Νομίζω πως όχι. Λογικό είναι. Οι άνθρωποι δεν λένε εύκολα ευχαριστώ, το αποφεύγουν. Εγώ όμως λέω! Σας υπόσχομαι λοιπόν ότι θα σας ευχαριστήσω. Αλλά κι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, και πάλι θα έρθω να σας ευχαριστήσω. Δεν έχει σημασία απαραίτητα το αποτέλεσμα… Έχουν έρθει άλλοι να σας πουν ευχαριστώ ακόμα κι αν δεν υπήρξε θετικό αποτέλεσμα; Νομίζω πως όχι. Λογικό είναι. Οι άνθρωποι δεν λένε εύκολα ευχαριστώ, το αποφεύγουν. Εγώ όμως λέω! Σας το υπόσχομαι λοιπόν ότι θα σας ευχαριστήσω. 

          

Αχ, νομίζω πως δεν θα είναι νόστιμη η μακαρονάδα μου με την παρμεζάνα. Συγγνώμη για τον κόπο που σας έβαλα. Τρίψτε μου καλύτερα κασέρι. Μη φοβάστε. Και για το κασέρι το ίδιο θα ισχύσει. Και γι' αυτήν την συνταγή ευχαριστώ θα σας πω. Η δουλειά, ο κόπος και η καλοσύνη σας μετράει, όχι το ποιο τυρί μου τρίψατε. Αυτό μπορείτε να το φυλάξετε για κάποιον άλλον που θα ζητήσει 400 γραμμάρια παρμεζάνα. Σίγουρα θα υπάρξει κι άλλος που, σήμερα ή αύριο, θα ζήσει μια μοναδική και εξαίσια μέρα σαν και τη δική μου. Λέτε να υπάρχει άλλος; Θα πάρετε διπλή τη χαρά αν έρθει άλλος να ζητήσει 400 γραμμάρια παρμεζάνα. Απ’ την άλλη όμως, μπορεί να μην έρθει να σας πει ευχαριστώ την επομένη, αλλά τουλάχιστον θα θυμάστε εμένα που στην αρχή ζήτησα παρμεζάνα, μετά κασέρι, και ύστερα επέστρεψα να σας ευχαριστήσω.

          

Κάντε γρήγορα, παρακαλώ, πρέπει να πάω στον γιατρό μου. Ανακάλυψα πως έχω κάποιες αλλεργίες. Είναι τρομερό. Στο άνθος της ελιάς, στο γκαζόν, στα κυπαρίσσια, στα αγριόχορτα, στην ντομάτα, στη σκόνη της πόλης και στα τυροκομικά! Όλα αυτά μου στερούν τη χαρά να βρίσκομαι έξω απ’ το σπίτι μου. Είναι θλιβερό, αλλά σήμερα, μετά τον γιατρό, θα ξεχάσω ό,τι στραβό με βασανίζει. Μη κοιτάτε έτσι, δεν θα φάω τυρί. Ούτε τυρί θα φάω, ούτε τη σάλτσα ντομάτας, ούτε και τα μακαρόνια ίσως. Υπερβάλλω! Μακαρονάδα σκέτη με λευκό ξηρό κρασί για συνοδεία ακούγεται ωραία. Μάλλον όχι, κρασί δεν θα πιω. Είναι που δεν μου αρέσει που είναι ξηρό, αλλιώς θα έπινα με μεγάλη χαρά!

               

Μα, γιατί να μαγειρέψω αν δε φάω. Αν δεν φάει ο οικοδεσπότης, δεν θα χαρούν το γεύμα οι καλεσμένοι. Ποιοι καλεσμένοι… Τρομερό, τι λέω!  Σας έχω συμπαθήσει, θα σας καλούσα στο τραπέζι μου αν έφτιαχνα τη μακαρονάδα μου, είστε ευγενικός, και καλοσύνη σας που με ακούτε τόση ώρα. Αντέχω να μη φάω σήμερα. Ήταν να φτιάξω τη μακαρονάδα χθες αλλά ήταν Κυριακή και πού να βρω τυρί; Το Σάββατο ταλαιπωρήθηκα μες τις σκέψεις μου για το τι θα ταίριαζε να μαγειρέψω, κι έτσι πέρασαν οι ώρες και δεν έφτιαξα τίποτα! Τρομερό! Αύριο ίσως φτιάξω μπριζόλες με πατάτες στον φούρνο. Μπριζόλες χοιρινές! Ποιος ξέρει, θα είμαι σε άλλη πόλη αύριο και ίσως να μην μπορώ να ψωνίσω τις μπριζόλες, θα δείξει. Των αγγέλων η όμορφη πόλη εκείνη που λέγεται παράδεισος. Εκεί θα έχει όσο τυρί θέλω, όσες μπριζόλες και όσες πατάτες στον φούρνο. Εξαίσιες και μοναδικές! Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Θα είστε τρεις φορές τυχερός αν έρθει κάποιος και σας ζητήσει κασέρι. Τρεις φορές τυχερός! Τρομερό! Σας ευχαριστώ!

* Γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. 

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή 

της Δήμητρας Χατούπη "Δήλος". 

Πέρυσι εξέδωσε 

την πρώτη του ποιητική συλλογή 

Η τέχνη της μουτζούρας.