Λήθη

του Τάκη Σπετσιώτη

πηγή: Facebook

Λένε ότι σήμερα, με το διαδίκτυο, με το φέισμπουκ, θα μπορούσαν να μην χαθούν ― τα παιδιά εκείνα που πετιούνται στον δρόμο και χάνονται. Δεν είμαι τόσο βέβαιος. Τόσοι και τόσοι νέοι εξαφανίζονται καθημερινά απ' την πιάτσα, απ' τη ζωή, και κανένας δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα γι' αυτούς. Επειδή δεν άνοιξαν ακόμα λογαριασμό στο φέισμπουκ ―πόσους αναζητώ και δεν τους βρίσκω―, επειδή έφυγαν διακριτικά, επειδή κανένας συγγραφέας ή σκηνοθέτης δεν ασχολήθηκε μ' αυτούς, ούτε μ' ένα έγκλημα δεν έκαναν ντόρο. Θυμάμαι για πόσα χρόνια έβλεπα ένα graffiti που είχε γράψει με κόκκινο μαρκαδόρο, ένα βράδυ, κάποιος φίλος σ' έναν τοίχο, Αθηνάς και Καλαμίδα γωνία: ΚΩΣΤΑΣ (τ' όνομά του). Το 'σβησε ο χρόνος, δεν υπάρχει πια όταν περνάω. Την ύστατη, τραγική του έκκληση στους επιζώντες να μην ξεχάσουν ότι υπήρξε κάποτε κι αυτός, μες στους πολλούς, κι αυτός ο Κώστας.


Ο Δημήτρης (Τάκης) Σπετσιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου  και γύρισε τις ταινίες "Στην αναπαυτική μεριά" (1981), "Μετέωρο και Σκιά" (1985 - Α΄ Κρατικό Βραβείο Καλύτερης  Ταινίας, κυκλοφορεί και σε DVD από την MKS VIDEO στις ΗΠΑ), "Εις το φως της ημέρας" (1986)  και "Κοράκια" (1991). Σκηνοθέτησε επίσης για το θέατρο το έργο "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμ. Ροΐδη,  Θέατρο "Χυτήριο", 1999-2001.

Παράλληλα με τη σκηνοθεσία ασχολείται με τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τη δοκιμιογραφία, γράφοντας διάφορες κριτικές μελέτες, μερικές από οποίες συγκέντρωσε και κυκλοφόρησε σε δυο τόμους, "Στον Κώστα Ταχτσή, αντί στεφάνου" ("Λογοτεχνικό χρονικό", 1996) και "Χαίρε Ναπολέων" (δοκίμιο για την τέχνη του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, εκδόσεις Άγρα, με έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, 1999).

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ (2009) Γραμματικός σ' ένα παιδί του δρόμου, Άγρα (2009) Το άλλο κρεβάτι, Άγρα (2007) Τριανδρίες και Σία, Άγρα (2006) Ταχτσής - Δεν ντρέπομαι, Πολύχρωμος Πλανήτης (2003) Δελτίον ταυτότητος, Άγρα (1996) Στον Κώστα Ταχτσή αντί στεφάνου, Οδός Πανός