Ο Ύλλος
κατοικεί ακόμη στη Λαμία
ζει από τα μαλλιά των άλλων
τα κόβει με επιμέλεια τη μέρα
τις νύχτες γεμίζει μαξιλάρια και τα πάει θυσία στο
σκοτεινό ιερό
μέσα στο δάσος
Mεσάνυχτα ανεβαίνει τις
ρεματιές της Όθρυος ζωσμένος
μαλακά σακιά θυσίας για μια δύναμη που είχε και την
έχασε
τελετή ελπίδας.
O Ύλλος ο εκπεστέος
άγγελος της πόλης
ό,τι απέμεινε από την αρχαία φυλή των Μαλιαίων
ό,τι επέζησε της ευλογιάς του Σπερχειού και των
σεισμών
το τελευταίο δείγμα “εριβώλου” και “εριβώλακος” του
Ομήρου
το δικό του στάσιμο στις Τραχίνιες που δεν
διασώθηκε
ο στίχος με το κάψιμο των μαλλιών, για να υπάρξει η
πόλις
εκεί, στο μυστικό ιερό, ανάμεσα στους δύο λόφους
που ονομάτισε μια χώρα, έτσι διασώζεται
και κάπως έτσι
την ημέρα τον περνάνε στην αγορά της πόλης για
κάποιον απ’ αυτούς,
―τον μύθο μη γνωρίζοντας
αφού πουθενά κανείς δεν τον διέσωσε―
κι αυτός είναι ο τελευταίος
καθώς τον καφέ του πίνει με αναίδεια στην πλατεία
που ξέρει γιατί είναι προορισμένος.
Μα μόνο αυτός.
Όταν
αλλάξουν οι θρησκείες θα τον φωνάζουνε Σαμψών
Αιώνες μετά, θα συστήνεται ως Κωνσταντίνος στα τηλέφωνα.
Ο Τέλλος Φίλης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη,
μεγάλωσε στο Νέο Ψυχικό και, ύστερα από πολυετείς
περιπλανήσεις εντός και
εκτός,
επανεγκαταστάθηκε πριν από λίγα χρόνια,
οριστικά, στη Θεσσαλονίκη.
Δημιούργησε την ομάδα "Η Ποίηση
Γυμνή"
και συντονίζει τη δράση της.
Έχει εκδώσει τα βιβλία Η αποσιωποιητική
ηλικία (2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου