γράφει ο Γιώργος Κορδομενίδης
Σταθμός Λαρίσης. Koπέλα γύρω στα 25. Έχει ανεβεί στο βαγόνι του τραίνου, στέκεται στην πόρτα και μιλάει σε συνομήλικό της νεαρό που βρίσκεται στην αποβάθρα. Του λέει διάφορα, τον ρωτάει διάφορα, εκείνος απαντά (ας πούμε) είτε με μισόλογα (που δεν τα ακούω καθαρά) είτε ανασηκώνοντας τους ώμους. Τα μεγάφωνα του σταθμού ανακοινώνουν ότι η αμαξοστοιχία θα αναχωρήσει σε 2 λεπτά. «Να σου τηλεφωνήσω όταν φτάσω Κατερίνη ή στ' αρχίδια σου;», τον ρωτάει. (Ανασήκωμα ώμων.) «Ρε μωρό, πώς τα καταφέραμε να χεστούμε έτσι χοντρά;» Το "μωρό" δεν απαντάει. Οι πόρτες κλείνουν. Προτού ακόμα ξεκινήσει το τραίνο, το "μωρό" γυρίζει την πλάτη του στην κοπέλα και φεύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου