Ινδία: Μια χώρα-εφιάλτης

της Βάνας Χαραλαμπίδου

Iνδία: Μια χώρα με πληθυσμό ένα δισ. διακόσια και πλέον εκατομμύρια, κατά 72% αγροτικό, κατά 35% και πλέον αναλφάβητο, που σε ποσοστό 42% ζει κάτω από τα όρια της απόλυτης ένδειας, με το 50% των παιδιών να υποσιτίζεται ―στον διεθνή κατάλογο των χωρών που υποφέρουν από την πείνα, η Ινδία βρίσκεται κάτω από το Σουδάν και τη Σομαλία―, με είκοσι δύο επίσημες γλώσσες, ένα πλήθος θρησκεύματα, από τα οποία το 80% αφορούν τον ινδουισμό, ενώ σε καθεστώς περιθωριοποίησης ζουν περισσότερα από εκατόν πενήντα εκατομμύρια μουσουλμάνοι που απέμειναν στη χώρα μετά τη διχοτόμησή της και τη δημιουργία του Πακιστάν, διχοτόμηση που κόστισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και οκτώ εκατομμύρια πρόσφυγες. Παρ’ όλα αυτά, υπερδύναμη, με την ενδέκατη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, που συμπεριλαμβάνεται στους G20, και τους G8, τους πανίσχυρους του πλανήτη, αλλά και πυρηνική δύναμη μετά από αλλεπάλληλες πυρηνικές δοκιμές.

Η Ινδία είναι μια χώρα-εφιάλτης. Βλέπεις, ακούς, μυρίζεις, καταπίνεις τη μόλυνση, αποφεύγεις ν’ αγγίζεις, τρως μετά φόβου, δεν το πιστεύεις, αλλά είναι πραγματικότητα πολλά απ’ όσα αντιφατικά και τρομαχτικά διάβαζες γι’ αυτήν επί μήνες, και λες τώρα θα τελειώσει, δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχει μια κανονική ζωή, δεν είναι δυνατόν όλα αυτά να είναι αληθινά, να ανασαίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια αποστεωμένοι άνθρωποι στο περιθώριο της ζωής, κάτω από τα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, σ’ αυτήν την απερίγραπτη αθλιότητα, με υποτυπώδεις ή παντελώς ανύπαρκτες υποδομές, ντυμένοι με κουρέλια, χωρίς καμιά ελπίδα για τίποτα κι από κανέναν, στερημένοι από τα πάντα και απόλυτα εξαθλιωμένοι... Ολόκληρες οικογένειες στα πεζοδρόμια, κάτω από γέφυρες ή κλιμακοστάσια ή μέσα σε χαρτόκουτα, στην καλύτερη περίπτωση σε ετοιμόρροπα παραπήγματα με στέγη από σβουνιές και πόρτα από κλαδιά δέντρων, το νερό όλο κι όλο σ’ έναν κουβά, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα ή δίπλα στους σκουπιδότοπους, ή να τα αφήνουν να τσαλαβουτάνε στα απόβλητα των γκατ στις όχθες των ποταμών, εθισμένοι στη βρωμιά και την αποφορά, στην πείνα και την ανέχεια, εκπαιδευμένοι στην υποτέλεια και την απάθεια· ένας κόσμος βυθισμένος στην αμάθεια και τη θρησκοληψία, σ’ έναν σκοταδισμό χιλιετιών, μια μάζα υπάρξεων-ντροπή για τον υποτιθέμενο πολιτισμένο κόσμο, που τους βλέπει απλά ως αξιοθέατο, άξιο μόνο για να φωτογραφηθεί. 

Να διατρέχεις τα χωριά τους σχετικά ασφαλής και προφυλαγμένος πίσω από τα τζάμια του κλιματιζόμενου αυτοκινήτου, με τα μάτια πληγωμένα από την αθλιότητα και το στομάχι κόμπο, σ’ ένα σκηνικό με αναιδείς και αμέριμνες αγελάδες που βόσκουν σε σκουπιδότοπους, όταν δεν θρονιάζονται ανενόχλητες στη μέση του δρόμου, δημιουργώντας απίστευτη κυκλοφοριακή συμφόρηση, νεροβούβαλους ξαπλωμένους στα λασπόνερα, μαϊμούδες που αιωρούνται από παντού, έτοιμες να σου αρπάξουν ό,τι γυαλίζει αν τολμήσεις να τις πλησιάσεις, αναρίθμητα ημίγυμνα παιδιά, ανοιχτές αποχετεύσεις μπροστά στα μαγαζιά και καθισμένους απέξω, μπροστά στον οχετό, τους μαγαζάτορες να περιμένουν την πελατεία. 

Να διασχίζεις στο Δελχί και τη Βομβάη τις δενδροφυτεμένες λεωφόρους των συνοικιών με τις πολυτελείς κατοικίες των προνομιούχων μέσα σε κατάφυτους κήπους και πάρκα όπου δεν περπατάει κανείς, τα επιβλητικά κτίρια της αποικιοκρατίας που θέτουν ακόμη και την αρχιτεκτονική στην υπηρεσία της επιβολής εξουσίας, την απίστευτη πολυτέλεια που χαρακτηρίζει τη ζωή της ολιγαρχίας, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα, τα πολυεθνικά καταστήματα επώνυμης μόδας, και μετά απ’ αυτά τους αχανείς όσο και άθλιους μαχαλάδες με τις ξεχαρβαλωμένες παράγκες, αφού έχεις υποστεί την οδυνηρή εμπειρία της διαδρομής με ρίκσο, όπου ένα λιπόσαρκο και έτοιμο να σωριαστεί ανθρωπάκι, και για λίγες μόνο ρουπίες, σέρνει το ποδήλατο με δύο επιβάτες υπέρβαρους κατά κανόνα, λευκούς που θεωρούν πως δικαιούνται να το χρησιμοποιούν σαν δούλο, σε πλημμυρισμένους από πλήθη και αυτοκίνητα δρόμους γεμάτους λακκούβες, παρ’ όλα αυτά να φορτσάρει κιόλας και να κάνει προσπεράσεις...

[διαβάστε τη συνέχεια στο περιοδικό]

Από το Εντευκτήριο 104, Ιανουάριος-Μάρτιος 2014, που θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία μέχρι τις 25 Αυγούστου.

Η Βάνα Χαραλαμπίδου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου κυκλοφορεί το βιβλίο της Μια κουκίδα στον χάρτη. 

Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο έντυπο Εντευκτήριο.
Δείτε όλα τα περιεχόμενα του τεύχους 104 εδώ.