Χρυσοπράσινο μήλο

του Άλκη Γαλδαδά

πηγή: www.protagon.gr

Photo: mikiitaly/Flickr

• Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
• Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς

Έλληνες και Ελληνοκύπριοι ανακάλυψαν, τις προηγούμενες ημέρες, ότι βρίσκονται μέσα σε ένα πλοίο που το πλήρωμά του, από τους καπεταναίους μέχρι τον τελευταίο μούτσο, δεν έχει ιδέα για το πώς κυβερνιέται ακόμη και μια βάρκα. Ίσως τους έφεραν με κάποια μετάταξη από την ΤΡΕΝΟΣΕ, ίσως από κάπου αλλού, αλλά για τη θάλασσα, αυτοί, δεν κάνουν. Και, μάλιστα, όταν πλακώνουν τα μεγάλα κύματα, αυτοί οι τύποι ζαλίζονται και μένουν άπραγοι να κοιτούν βουβοί και έντρομοι το αγριεμένο νερό. Εννοείται ότι κανένας εκεί στα κόμματα δεν είχε προνοήσει να έλθει κάποιο στέλεχος από έξω, έστω και ακριβοπληρωμένο αλλά ικανό, να ξέρει λίγα πράγματα παραπάνω και να τους εκπαιδεύσει λίγο στη λογική του risk management. Της διαχείρισης, δηλαδή, καταστάσεων όπου υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα, και είναι ανάγκη να διατίθενται έτσι τα όσα μέσα έχει κάποιος στη διάθεσή του ώστε να ελαχιστοποιεί, να ελέγχει και να… χτυπάει την καμπάνα, ειδοποιώντας έγκαιρα για επερχόμενα ατυχή συμβάντα.

Έλληνες και Κύπριοι πολιτικοί, όλων των παρατάξεων, αποδεικνύονται υπερδραστήριοι μόνο στο twitter. Ο καθένας μας, βέβαια, έχει καταλάβει ότι όσο πιο γελοίος είναι ένας πολιτικός, τόσο πιο πολύ χρησιμοποιεί (άσκοπα) αυτή την επινόηση, νομίζοντας ότι σκορπίζει σοφία στα πέρατα της Γης. Πάρτε για παράδειγμα τον κ. Πάνο Καμμένο με το μήνυμα, που έστειλε στους Σουηδούς, ότι τα καλοκαίρια τα κυπριακά καμάκια «τακτοποιούν» τις γυναίκες τους. Και το πρώτο που θέλεις να πεις είναι γιατί να μην υπάρχει και για τους βουλευτές Πειθαρχικό και όταν μας προσβάλουν με τα λόγια τους (ναι, εμάς τους Έλληνες και τους Κυπρίους άνδρες προσέβαλε ο κύριος αυτός) να περνούν μια βόλτα από εκεί. Να του λένε, τουλάχιστον, "τι το θες να γράφεις στο twitter ρε Κα(ϋ)μμένε, εσύ που μπερδεύεις τους υδρογονάνθρακες με τους υδατάνθρακες;".

Για εμένα, επίσης προσβλητική για τους Έλληνες και τους Κυπρίους ήταν και η στάση του κ. Στουρνάρα όχι μόνο την Παρασκευή στη σύναξη των Ευρωπαίων ιεροεξεταστών, όπου κατάφερε να παίξει και τα τρία πιθηκάκια μαζί (δεν είδα, δεν άκουσα, δεν μίλησα), αλλά και αυτή την εβδομάδα όπου πρώτα με χαιρεκακία δήλωσε «περιμένω να δω το Σχέδιο Β των Κυπρίων», μετά τους πίεζε λέγοντας πως πρέπει να τελειώνουν μέσα σε λίγες ώρες, αδιαφορώντας για την αγωνία τους και μετά υπερήφανα δήλωσε ότι έχει σχέδιο για το πώς θα εντάξει τα ακρωτηριασμένα κομμάτια των κυπριακών τραπεζών που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος στο δικό μας τραπεζικό σύστημα. Και έτσι, ενώ τάχα δεν είχαμε να δώσουμε τα 2 δισεκατομμύρια που μας εκλιπαρούσαν να τους διαθέσουμε οι Κύπριοι, μπορούμε να πληρώσουμε τα 900 εκατομμύρια για να αγοράσει η Πειραιώς τα υποκαταστήματα της Λαϊκής εδώ, κερδίζοντας και χρόνο για τη δική της ανακεφαλαιοποίηση.

Πρέπει να πω ότι εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω τον Κύπριο από τον Έλληνα. Στενοχωρούμαι ακόμη και όταν ελληνικές ομάδες κληρώνονται να παίξουν ενάντια σε κυπριακές. Συγκινούμαι όταν παίζουν κυπριακές ομάδες και το γήπεδο είναι πλημμυρισμένο στην ελληνική σημαία. Δεν γελώ όταν τους παίρνουμε στην κοροϊδία με εκείνο το σαχλό «οι κουμπάροι». Αγανακτώ όταν αυτές τις ημέρες άκουγα στο ραδιόφωνο διάφορα τσόλια να κοροϊδεύουν ακόμη και την εκφορά του λόγου τους. Διότι καταλαβαίνω πως αν η αμάθειά τους δεν ήταν τόσο κτηνώδης θα ήξεραν ότι ο προφορικός λόγος των Κυπρίων είναι ό,τι πιο κοντινό στο πώς μιλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Προφέρουν, οι Κύπριοι μόνο, ακόμη και τα διπλά σύμφωνα, και φόρμες της αρχαίας ελληνικής έχουν διατηρήσει στην καθημερινή τους ομιλία, και ο τραγουδιστός λόγος τους είναι πιο κοντά στην προσωδιακή εκφορά της αρχαίας ελληνικής. Και εμείς, αντί να το σεβόμαστε αυτό, το κοροϊδεύουμε. Θα μου πεις, εδώ δεν σεβόμαστε τις δύσκολες ώρες που περνούν τώρα, ζητούνχρήματα που τους χρωστούμε στην πραγματικότητα από τις αγορές ελληνικών ομολόγων και θέλουμε να τους ρίξουμε, για άλλη μια φορά. Γιατί οι… στουρνάρες που μας κυβερνούν είτε κρύβονται στα άδυτα των πρωθυπουργικών μεγάρων (πόσο λίγος φαίνεται αυτή τη στιγμή ο, βυθισμένος στην αμηχανία του, καπετάν-Αντωνάκης) είτε θέλουν να δείξουν ότι υπερασπίζονται τα χρήματά μας. Και τότε θυμάσαι πως ο ίδιος αυτός τυπάκος που τώρα κάνει τον σκληρό και το θεματοφύλακα των ελληνικών χρημάτων, πριν από λίγες ημέρες κατέθεσε τροπολογία να περάσει -στη ζούλα- το χάρισμα του 80% των προστίμων σε τιμημένα μέλη της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Για τους Βενιζέλους και τους Κουβέληδες η μόνη παρατήρηση είναι πως -κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους, αυτές τις ημέρες- εκτίθενται όλο και περισσότερο. Μαζί με τον πρωθυπουργό τους είναι ακριβώς οι ιδανικοί «μοιραίοι» του Βάρναλη. Και περιμένουν ένα κάποιο θάμα.

Βέβαια και η απέναντι πλευρά, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Κ.Κ.Ε., δεν στερείται ανάλογων προσόντων. Το Κ.Κ.Ε., που ποτέ δεν βρήκε λέξεις να κατηγορήσει το αδελφό Α.Κ.Ε.Λ., που όμως τα έκανε μούσκεμα στην Κύπρο, τώρα αδειάζει το Α.Κ.Ε.Λ. γιατί ψάχνει λύση ευρωπαϊκή και καλεί τους Κυπρίους να βγουν στο πέλαγος χωρίς σχέδιο και προοπτική. Ας αφήσουν καλύτερα οι σκουριασμένοι του Περισσού τις εξ αποστάσεως εξυπνάδες, τις οικονομικές συμβουλές και τα χιλιομασημένα συνθήματα. Τώρα, άλλωστε, έχουν τους δικούς τους πονοκεφάλους. Επιθεωρητές Εργασίας μπήκαν στον Ριζοπάστη, στον εργασιακό αυτό παράδεισο, όπου όμως -παραδόξως- η εργατική τάξη δεν βιώνει τις καλύτερες ημέρες της. Κι αν οι δικοί τους άνθρωποι περνούν τόσο καλά, σκέψου τι περιμένει τους άλλους αν κάποτε…

Οι άλλοι στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αντί να στρωθούν να δουλέψουν λιγάκι, αντί να περιμένουν να δουν πού θα οδηγήσει το ΟΧΙ των Κυπρίων, από το πρώτο βράδυ ξεσηκώθηκαν και ζητούσαν εκλογές! Πριν, δηλαδή, δουν το ποτάμι, πριν διαπιστώσουν το τι νερό τρέχει σ’ αυτό, ξεβρακώθηκαν για να βουτήξουν. Να μη χάσουν. Να πάρουν την πλειοψηφία και την εξουσία για να κάνουν τι; Πέρα από το να πλακώνονται με τους άλλους άχρηστους, μας έχουν δείξει τίποτα ιδιαίτερα προσόντα, καμιά εξαιρετική ιδέα, έχουν δουλέψει, έχουν ετοιμαστεί για να αντιμετωπίσουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Ας πάνε να πάρουν κανένα Lower, ας μάθει ο αρχηγός τους ότι οι φοιτητές δεν δηλητηριάστηκαν από το διοξείδιο του άνθρακα, όπως ούρλιαζε σε μια ομιλία του πρόσφατα (με τον Καμμένο που τακίμιασαν χθες, θα κάνουν ντουέτο της συμφοράς σε τηλεπαιχνίδι γνώσεων) αλλά από το μονοξείδιο του άνθρακα. Ας σταματήσουν κι αυτοί τα ανόητα tweets, ας πάψουν να εκτίθενται (όταν μέσα στη Βουλή ζητούν το λόγο γιατί δεν πήρε άδεια μια μόνο συγκεκριμένη εταιρεία όπου βασικός μέτοχος είναι ο Θείος Χο-Χο-Χο, γνωστός και από τις… αμέτρητες προμήθειες του Ο.Τ.Ε.). Ας δουλέψουν, επιτέλους.

Ο Πρόεδρος της Κύπρου είναι αυτός που λυπάμαι λιγότερο. Θα έπρεπε, βέβαια, να είχε παραιτηθεί ήδη. Ο άνθρωπος με τις φοβερές ιδέες, που έφερε τη Μέρκελ στην Κύπρο, για να του κάνει αβάντα στην προεκλογική εκστρατεία και κάνει δημόσιες σχέσεις με τις κόρες του, εκτός από φαντασία έδειξε και ζηλευτή ευλυγισία, εκτελώντας ταχύτατες κυβιστήσεις. Και είναι ο μόνος που μπορεί να βρει δουλειά στη Ρωσία του Πούτιν. Στο τσίρκο της Μόσχας, φυσικά.

Εκτός από «χρυσοπράσινο φύλλο», που ένας ποιητής (είναι ο Κώστας Μόντης, ο Λεωνίδας Μαλένης, ο Τάσος Λειβαδίτης ή ο Γιάννης Ρίτσος;) με τα εξαιρετικά εργαλεία της τέχνης του και το ταλέντο του παρομοίασε τις καλές ημέρες την Κύπρο, στα μάτια μου το νησί αυτό τώρα μοιάζει και με ένα χρυσοπράσινο μήλο. Της Έριδος φυσικά, που πολλοί θέλουν να βυθίσουν τα δόντια τους σ’ αυτό. Ευρωπαίοι, Ασιάτες, Εγγλέζοι (που ποτέ δεν συγχώρησαν την αντίσταση, ακόμη και μικρών μαθητών του σχολείου), Αμερικανοί (που συμφιλίωσαν, αν και ποτέ δεν τα είχαν χαλάσει και τόσο, σε μια νύχτα Τούρκους και Ισραηλινούς, σε πείσμα κάποιων δικών μας αναλυτών). Και, δυστυχώς, τα ανάξια και απαίδευτα άτομα που έχουν μαζευτεί και κάνουν κουμάντο και εδώ και εκεί θα συνεργήσουν στο να δυστυχήσει πολύς κόσμος. Αυτό είναι το μόνο όπου όλοι συμφωνούν. Στο ποδόσφαιρο επιτρέπονται παίκτες εισαγωγής, γιατί όχι και στην πολιτική; Ας μην πάψουμε, όμως, εμείς οι Έλληνες να θεωρούμε τους Κυπρίους, αδελφούς μας. Ο Παλληκαρίδης και ο Σολωμού μπορεί να μας βλέπουν από κάπου.