26.3.13

Η τόλμη των Αυστραλών

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

πηγή: www.protagon.gr



Tις προάλλες ξεκαθάρισε ότι η χώρα της δεν επιτρέπει την εισαγωγή «απεχθών ιδεών». Ιδού πώς το είπε: «Αν κάποιος θέλει να φέρει εδώ τις απεχθείς ιδέες του, δεν θα το επιτρέψουμε. Δεν υπάρχει θέση στο έθνος μας για τέτοιου είδους πολιτικούς και τέτοιου είδους πολιτικές ιδέες».
Η πρωθυπουργός της Αυστραλίας δεν φοβήθηκε μήπως χαρακτηρίσουν την απόφασή της «αντιδημοκρατική», ούτε ότι «εμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών». Είπε ξεκάθαρα ότι η χώρα της δεν χρειάζεται τις ιδέες των Κασιδιάρηδων, που θέλουν να πάνε εκεί, για να «διαπαιδαγωγήσουν» και τους Έλληνες μετανάστες.

Χτες απηύθυνε ένα μήνυμα με αφορμή την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου. Συνηθίζονται αυτά, σε χώρες με μεγάλες κοινότητες ομογενών. Όμως, πέραν των συνήθων αναφορών στον ηρωισμό των Ελλήνων του 1821, η πρωθυπουργός της μακρινής αυτής χώρας είπε και τα εξής:
«Ως ηγέτιδα της Αυστραλίας, αναγνωρίζω με ευγνωμοσύνη την προσφορά των Ελλήνων μεταναστών, οι οποίοι συνέβαλαν σε τόσο μεγάλο βαθμό στην αλλαγή και ζωντάνια αυτής της χώρας, που όλοι αγαπάμε. Το σχήμα της σύγχρονης Αυστραλίας θα ήταν ανύπαρκτο χωρίς την συνεισφορά των Ελλήνων. Είμαστε ένα καλύτερο, πλουσιότερο έθνος εξαιτίας της δικής σας προσφοράς».

Καθώς το διάβαζα, αναρωτήθηκα. Θα τολμούσε, άραγε, Έλληνας πολιτικός ηγέτης να μιλήσει  κάποια στιγμή για την προσφορά των μεταναστών (Αλβανών, Φιλιππινέζων, Ουκρανών, Αφρικανών κ.λπ.) στην Ελλάδα; Γι’ αυτούς που μάζευαν τα αγροτικά προϊόντα  όταν οι Ελληνες έπιναν φραπέ στις καφετέριες; Γι’ αυτές που φρόντιζαν τους ηλικιωμένους, ενώ οι Ελληνίδες ούτε που το συζητούσαν;
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Εδώ, αυτή η συζήτηση δεν έγινε την εποχή της ευημερίας. Θα γίνει σήμερα που τον τόνο δίνουν οι «απεχθείς ιδέες» των χρυσαυγιτών; Οπότε ας ξαναδιαβάσουμε όσα είπε η Τζούλια Γκίλαρντ και ας ξανασκεφθούμε πώς προοδεύει μια χώρα που σκέφτεται και προγραμματίζει με σοβαρότητα και δεν διστάζει να αναγνωρίζει τη συμβολή των ξένων στην πρόοδό της.

Μακάρι και οι δικοί μας, κάποτε.


Δεν υπάρχουν σχόλια: