Ο Επίλογος από το αξεπέραστο «Χάος» των Ταβιάνι

«Τώρα που πέθανες και δεν με σκέφτεσαι πια δεν είμαι ζωντανός για σένα. Και δεν θα είμαι ποτέ.» Έχω βουρκώσει αμέτρητες φορές στα λόγια αυτά του Λουίτζι (Πιραντέλο) προς τη φιγούρα της νεκρής μητέρας του. 

Γ.Κ.