[ανάρτηση σ' αυτό το blog στις 14 Ιουλίου 2006, εποχή που τα τοπικά ΜΜΕ και οι συστημικοί δημοσιογράφοι χάιδευαν ποικιλοτρόπως τον τότε δήμαρχο και σημερινό ισοβίτη...]
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΙ ΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ [2005]
«Η παγκόσμια ημέρα ποίησης είναι μια γιορτή του Πνεύματος και της Ομορφιάς. Η Ποίηση ήταν και παραμένει η τέχνη που εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την ελευθερία της σκέψης και του στοχασμού, την αθωότητα και την ελπίδα, τη ζωή και το φως. Η Ελλάδα είναι περήφανη γιατί γέννησε μεγάλους ποιητές, οι οποίοι με το ρωμαλέο ποιητικό τους λόγο έδωσαν στην παγκόσμια λογοτεχνία σημαντικά έργα. Η Θεσσαλονίκη, η πόλη της λαμπρής Ιστορίας και των Γραμμάτων, επάξια εκπροσωπείται σε παγκόσμιο επίπεδο από εξέχουσες προσωπικότητες. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, μέσα από τις κορυφαίες πολιτιστικές του διοργανώσεις και μέσα από τις πνευματικές του εστίες (βιβλιοθήκες, Βαφοπούλειο κτλ.) αναδεικνύει την ποιητική έκφραση και στηρίζει όλες τις προσπάθειες στον τομέα της Λογοτεχνίας και των Γραμμάτων. Το μήνυμα αυτής της γιορτής είναι ότι αναζητώντας την ποίηση "ανακαλύπτουμε το καίριο και τη βαθύτερη φύση του ανθρώπου.»
Το εμπνευσμένο αυτό κείμενο, που σας το αντέγραψα ολόκληρο, για να μη στερηθείτε ούτε μια φράση του, αναμφιβόλως θα έπαιρνε άριστα ως έκθεση ιδεών στις πανελλήνιες εξετάσεις: αποτελεί μήνυμα του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Μάλλον σε άλλη Θεσσαλονίκη ζούμε εμείς από τη Θεσσαλονίκη του Παπαγεωργόπουλου, αν κρίνουμε από το επίπεδο των εκδηλώσεων για τη λογοτεχνία και τους συγγραφείς που οργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης...
[απόσπασμα σχολίου από το περιοδικό «Εντευκτήριο», τχ. 69, 2005, σελ. 146
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΙ ΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ [2005]
«Η παγκόσμια ημέρα ποίησης είναι μια γιορτή του Πνεύματος και της Ομορφιάς. Η Ποίηση ήταν και παραμένει η τέχνη που εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την ελευθερία της σκέψης και του στοχασμού, την αθωότητα και την ελπίδα, τη ζωή και το φως. Η Ελλάδα είναι περήφανη γιατί γέννησε μεγάλους ποιητές, οι οποίοι με το ρωμαλέο ποιητικό τους λόγο έδωσαν στην παγκόσμια λογοτεχνία σημαντικά έργα. Η Θεσσαλονίκη, η πόλη της λαμπρής Ιστορίας και των Γραμμάτων, επάξια εκπροσωπείται σε παγκόσμιο επίπεδο από εξέχουσες προσωπικότητες. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, μέσα από τις κορυφαίες πολιτιστικές του διοργανώσεις και μέσα από τις πνευματικές του εστίες (βιβλιοθήκες, Βαφοπούλειο κτλ.) αναδεικνύει την ποιητική έκφραση και στηρίζει όλες τις προσπάθειες στον τομέα της Λογοτεχνίας και των Γραμμάτων. Το μήνυμα αυτής της γιορτής είναι ότι αναζητώντας την ποίηση "ανακαλύπτουμε το καίριο και τη βαθύτερη φύση του ανθρώπου.»
Το εμπνευσμένο αυτό κείμενο, που σας το αντέγραψα ολόκληρο, για να μη στερηθείτε ούτε μια φράση του, αναμφιβόλως θα έπαιρνε άριστα ως έκθεση ιδεών στις πανελλήνιες εξετάσεις: αποτελεί μήνυμα του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Μάλλον σε άλλη Θεσσαλονίκη ζούμε εμείς από τη Θεσσαλονίκη του Παπαγεωργόπουλου, αν κρίνουμε από το επίπεδο των εκδηλώσεων για τη λογοτεχνία και τους συγγραφείς που οργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης...
[απόσπασμα σχολίου από το περιοδικό «Εντευκτήριο», τχ. 69, 2005, σελ. 146
3 σχόλια:
Όχι, αγαπητέ κ.Κορδομενίδη, δε ζούμε σε άλλη Θεσσαλονίκη - δυστυχώς!!! Ζούμε στην ίδια πόλη με τον αξιότιμο κύριο δήμαρχό "μας" αν και, οπωσδήποτε, τη βιώνουμε με τελείως διαφορετικό τρόπο. Ο νεοεπανεκλεγείς τοπικός υπεράρχοντας γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το ποιόν της πόλης, ήγουν, το ποιόν της πλειονότητας των κατοίκων της. Την αυτή γνώση κατέχουμε λίγο πολύ όλοι μας - κι εσείς, φυσικά. Εξάλλου, ο κύριος "ατσαλάκωτος" εκστομίζει κάποιες φράσεις βασιζόμενος στην υποστήριξη όσων (παντοιοτρόπως ευεργετημένων από αυτόν) τον επανεκλέγουν και στην ανοχή των υπολοίπων. Ο πολιτισμός δεν έχει να κάνει τόσο με την ποσότητα των εκδηλώσεων που διοργανώνονται, ούτε με την τεχνική (ή άλλη)αρτιότητα της κάθε εκδήλωσης. Ούτε η ποσοτική συμμετοχή των ενδιαφερομένων είναι ό,τι πιο σημαντικό. Ο πολιτισμός(και το γνωρίζετε πολύ καλά) είναι η συμπεριφορά του καθενός, όπου κι αν βρίσκεται. Παράδειγμα: στην πρόσφατη εκδήλωση στο "Underground Εντευκτήριο" προς τιμήν του Διονύση Καψάλη, καίτοι παρακαλέσατε τους παρευρισκομένους να απενεργοποιήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα διότι η απαγγελία ηχογραφείτο, εντούτοις, ακούστηκε ήχος κλήσης - και μάλιστα, δύο (2) φορές. Κάτι ανάλογο έπραξε και ο (εντεταλμένος από εσάς;) φωτογράφος, ο οποίος απαθανάτισε αμέτρητες φορές τον απαγγέλοντα - χρησιμοποιώντας μιαν άκρως θορυβώδη φωτογραφική μηχανή... Άρα;
Έχετε απόλυτο δίκιο όσον αφορά την ενοχλητική παρουσία του φωτογράφου στη διάρκεια της ανάγνωσης του Διονύση Καψάλη· η ανάγκη για 'τεκμηρίωση' και 'φωτογραφική καταγραφή' μιας εκδήλωσης δεν θα έπρεπε να παρενοχλεί την ίδια την εκδήλωση και αυτούς που την παρακολουθούν.
Έχω βέβαια την εντύπωση ότι με το σχόλιό σας μπαίνουν στη ζυγαριά δύο εξαρχής ετεροβαρή θέματα (η σοβαροφανής αμετροέπεια του Δημάρχου και μια οργανωτική αστοχία του Underground Εντευκτήριο), αλλά δεν επιμένω σ' αυτό για να μη θεωρηθεί ότι δεν αναλαμβάνω την ευθύνη μου στο ζήτημα της φωτογράφησης που θέτετε.
Με το σχόλιό μου δεν είχα πρόθεση να εκτοξεύσω βέλη εναντίον του τρόπου διοργάνωσης των εκδηλώσεων στο "Underground Εντευκτήριο", όσο να επισημάνω πως δεν υπάρχει λόγος να έχουμε στο απυρόβλητο τον "κυρίαρχο λαό" (όπως έλεγε κάποιος "αείμνηστος" κάποτε). Άλλωστε, το ποιόν των απανταχού εξουσιαστών (εκλεγμένων και μη) το γνωρίζουμε άπαντες - ακόμη και οι υποστηρικτές αυτών, οι οποίοι συνιστούν και το μόνιμο πρόβλημα...
Δημοσίευση σχολίου