Η πόλη των 140 γλωσσών

γράφει ο Νiko Ago

πηγή: correspondent4.wordpress.com

Το Μάλμε είναι στο νότο της Σουηδίας. Η πόλη-γέφυρα με τη Δυτική Ευρώπη. Σε απόσταση «αναπνοής» από την πρωτεύουσα της Δανίας, Κοπεγχάγη. Η γεωγραφική  της θέση πρέπει να είναι και ο λόγος που εδώ συνυπάρχει η μεγαλύτερη μeίξη μεταναστευτικών κοινοτήτων στη χώρα. Μπορεί και από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης. Σε μια πόλη περίπου 350.000 κατοίκων, διαβούν πάνω από 100 εθνικότητες και ομιλούνται περισσότερες από 140 γλώσσες. Η πολυπολιτισμικότητα δεν είναι απλώς κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα αλλά μια απτή πραγματικότητα που τη συναντάς παντού. Στα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και αλλού. Ακόμα και τα νεκροταφεία σαφές δείγμα πολυπολιτισμικότητας είναι. Θα μιλήσουμε για τα ΜΜΜ σήμερα.

Με ένα άρτια οργανωμένο δίκτυο (και απόλυτα οικολογικό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), ο επιβάτης-πελάτης νιώθει πως δεν πληρώνει για κάτι που δεν αντιστοιχεί στο τίμημα που καταβάλει ― το οποίο, σημειωτέον, δεν είναι και αμελητέο. Ακριβά μεν, με σωστές υπηρεσίες δε. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, από μηχανοδηγούς συρμών, ελεγκτές οι οποίοι είναι πάντα στους συρμούς και διενεργούν μόνιμα ελέγχους, υπαλλήλους στα εκδοτήρια εισιτηρίων, security στους χώρους κλπ, και εδώ υπάρχει η αντιπροσωπευτική «φωτογραφία» της πόλης. Όλων των εθνικοτήτων, όλων των χρωμάτων, όλων των θρησκειών. 

Στα περισσότερα λεωφορεία, στην πόρτα του οδηγού αναγράφεται σε αρκετές γλώσσες η λέξη «καλωσορίσατε» (στα ελληνικά είναι λάθος και γράφει «καλωσόρισμα»). Οι δε οδηγοί, σε ποσοστό άνω του 80%, είναι ξένης καταγωγής. Ο Αφρικανός δίνει τη βάρδια σε Σέρβο κι εκείνος σε μια μουσουλμάνα από το Πακιστάν που φοράει μαντίλα. Ο Ινδός με την παραδοσιακή φορεσιά και κατάλευκο τουρμπάνι παραλαμβάνει από τον Έλληνα, εκείνος παραδίδει στον νεαρό Κοσοβάρο συνάδελφό του, που με τη σειρά του αφήνει το τιμόνι σε έναν Κινέζο στα πρόθυρα της σύνταξης. Οι περισσότεροι οδηγοί σε καλωσορίζουν χαμογελαστοί στο όχημα, έχοντας προφανώς επίγνωση του δημόσιου ρόλου που υπηρετούν.

Στον υπερσύγχρονο κεντρικό σταθμό επιβατών, οι (αρκετοί) υπάλληλοι που εξυπηρετούν, προέρχονται επίσης από όλες τις χώρες που έχουν εκπροσώπηση στην πόλη. Μιλώντας τόσες γλώσσες, μπορούν και εξυπηρετούν οποιονδήποτε. Πέραν φυσικά των αγγλικών, που εδώ τα μιλάνε από μικρά παιδιά μέχρι υπερήλικες. Έλεγχο στο τρένο έτυχε να μου κάνει νεαρή που μου είπε πώς είχε καταγωγή από Βολιβία, γεννημένη στη Δανία αλλά ζει στο Μάλμε και είναι αρραβωνιασμένη με Έλληνα.

Όπου και να περπατάς σε αυτή την πόλη, όπου και να στρίψεις το βλέμμα, γίνεσαι μάρτυρας της συνύπαρξης και της πολυπολιτισμικότητας. Ως απαραίτητο στοιχείο της ευημερίας και της προόδου.