Λίγη δικαιοσύνη για τον Οδυσσέα...

του Τάσου Ρέτζιου

πηγή: http://www.egnatiapost.gr

[σημείωση του Εντευκτηρίου: η φωτογραφία αφορά άλλο σχολείο για μετανάστες]

Ξέρουμε, μερικοί ίσως δυσφορήσουν για το παρακάτω θέμα που εδώ και λίγες εβδομάδες ταλανίζει πολλούς συμπολίτες μας ή τουλάχιστον αυτούς που έχουν τεντωμένες τις κεραίες της κοινωνικής τους ευαισθησίας και αλληλεγγύης. Και μπορεί να το κάνουν γιατί -δικαίως- πιστεύουν ότι σ' ένα ευνομούμενο κράτος οι νόμοι, οι διατάξεις και οι φορολογικές εγκύκλιοι πρέπει να τηρούνται απ' όλους;

Απ' όλους, σύμφωνοι, αλλά αυτό έχει να κάνει με την ισότητα, γιατί υπάρχει και η δικαιοσύνη. Και δεν ξέρουμε ποια ακριβώς δικαιοσύνη (προφανώς η... θεότυφλη) επιτάσσει να εξισώνονται οι φοροφυγάδες με τους εθελοντές. Όχι πως αυτό δε γίνεται, αλλά όπως λέει κι ένα παλιό νομικό γνωμικό, δεν μπορείς να σκοτώνεις κοτσύφια με μπαζούκας. Βασικά δηλαδή καλό είναι να μην τα σκοτώνεις καθόλου, αλλά αφού το κάνεις παίξε τίμια ρε φίλε, άντε το πολύ καμιά σφεντόνα!

Τιμιότητα είπα; Ας δούμε τι είναι τίμιο... Είσαι ένα κράτος που δέχεσαι μεγάλο αριθμό παράνομων μεταναστών, παράλογα μεγάλο αριθμό, άτιμα και άδικα μεγάλο αριθμός (ας όψονται υπογραφές σε συμβάσεις όπως «Δουβλίνο ΙΙ» κλπ, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Παρόλο που έχεις ένα πρόβλημα και πέρα από το να παραπονιέσαι, ουσιαστικά δεν κάνεις τίποτα γι' αυτό. Α ναι, κάνεις ένα φράκτη στα χερσαία σύνορα και αφήνεις τη θάλασσα να κάνει τη δουλειά της, μαζεύοντας μελαμψά πτώματα (αλλά κι αυτό είναι άλλη ιστορία).

Αυτό που δεν κάνεις είναι ένα σχολείο που να υποδέχεται αυτούς τους ανθρώπους και να τους προσφέρει το απολύτως απαραίτητο: να μάθουν την ελληνική γλώσσα, μπας και ξεφύγουν από την περιθωριοποίηση, το γκέτο, την εκμετάλλευση και μπας και μπολιάσουν με τον τσαγανό και την αποφασιστικότητά τους την κουρασμένη μας χώρα - δεν μπορεί, διάολε, άνθρωποι που περπάτησαν χιλιόμετρα, που θαλασσιπνίχτηκαν, που τσακίστηκε η ύπαρξη τους στις διαδρομές, να μην ανθίζουν όταν τους βάλεις καθαρό νεράκι...

Κάποιοι σκέφτονται με λιγότερο γρανιτένια μυαλά και φτιάχνουν με τα δικά τους μέσα αυτό το σχολείο που εσύ ως κράτος δεν έκανες. Δεν το φτιάχνουν μόνο, το λειτουργούν και μετά τις δουλειές τους πηγαίνουν εκεί και διδάσκουν εθελοντικά, κάνουν δουλειές, δίνουν μια ελπίδα σε σακατεμένους ανθρώπους και ψυχές ότι σ' αυτήν τη χώρα που ήρθαν δεν έχει μόνο δολοφόνους και διεφθαρμένους αστυνομικούς. 

Αν και δεν πολυγουστάρεις ως συντεταγμένο (sic) κράτος τέτοιους είδους αλληλέγγυες κινήσεις κάνεις την ανάγκη φιλοτιμία και στέλνεις κι εσύ εκεί όσους ρωτάνε πού να πάνε να μάθουν τη γλώσσα. Σε βολεύει, δηλαδή, σου κάνει τη δουλειά που εσύ θα έπρεπε να κάνεις. Όμως, δυστυχώς, δε λειτουργεί ως μια ακόμα επιχορηγούμενη οργάνωση, αλλά με βάση τον εθελοντισμό, πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν έχει έσοδα, αλλά ούτε και κάποιον να... συμφέρει να την προστατεύει.

Κι επειδή δεν μπορείς να κάνεις ξεκάθαρα αυτό που θέλεις, χρησιμοποιείς... φορολογικούς ελέγχους, βρίσκεις καθαρά γραφειοκρατικά λάθη (και όχι εσκεμμένη φοροδιαφυγή - από ποια έσοδα άλλωστε;), βάζεις δεκάδες χιλιάδες πρόστιμα και απειλείς τους εθελοντές με απόλυση από την άλλη τους δουλειά. Μπράβο, ξόδεψες μερικές βολές από μπαζούκας, αλλά τελικά το πέτυχες το κοτσύφι!

Διαβάστε την ανακοίνωση παρακάτω και βοηθήστε λίγο. Άλλωστε μπορείς να γλυτώσεις από τα μπαζούκας, αν πάψεις να είσαι κοτσύφι...

«Ο "Οδυσσέας", το παλιότερο και μεγαλύτερο εθελοντικό σχολείο διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, πρόσφυγες και παλιννοστούντες, αναπόσπαστο και ενεργό κομμάτι του εκπαιδευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος την τελευταία δεκαπενταετία, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μακρύ χέρι του κράτους, ενός κράτους που βλέπει όλο και πιο εχθρικά κάθε προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.

»Πριν αναφερθούμε όμως στην ίδια την επίθεση που δέχεται ο "Οδυσσέας", δυο λόγια για αυτόν, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στο πρόσωπό του στοχοποιείται η αλληλεγγύη.  Για τον "Οδυσσέα" η ιστορία της εθελοντικής, δωρεάν διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε ενήλικες ξεκίνησε το 1997 στη Θεσσαλονίκη με μια πρωτοβουλία καθηγητών και δασκάλων, που διαπίστωσαν την κρατική ανυπαρξία στο θέμα και την ταυτόχρονη ανάγκη για μια κριτική διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε ενήλικες εργαζόμενους/ες. Ο αριθμός των 10-15 μαθητών της πρώτης χρονιάς έδωσε σύντομα τη θέση του σε τριψήφια νούμερα, και τις τελευταίες χρονιές ξεπερνούν τους 500, ενώ ο μικρός αρχικός πυρήνας των εκπαιδευτικών διευρύνεται κάθε χρόνο με νέους εκπαιδευτικούς και φοιτητές παιδαγωγικών τμημάτων. Μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι μαθήματα έχουν παρακολουθήσει πάνω από 6000 μαθητές, ενώ οι εθελοντές που έχουν διδάξει στο σχολείο ξεπερνούν τους 250. Τα μαθήματα γίνονται στην Αισώπου 24, σε χώρους που έχει παραχωρήσει ευγενικά το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

»Στόχος του σχολείου είναι να αποτελέσει χώρο ανάπτυξης κριτικής στάσης απέναντι στην κοινωνική ανισότητα, εξομάλυνσης εθνικών αντιθέσεων, πεδίο πολιτισμικών ανταλλαγών, αλλά και έκφρασης και δημιουργίας. Έτσι λοιπόν διοργανώνει εκδρομές, πολιτιστικές επισκέψεις σε μουσεία και γειτονικές πόλεις, χορούς, προβολές ταινιών, εκθέσεις με έργα των μαθητών, καθώς και παραστάσεις της θεατρικής ομάδας που δημιουργήθηκε το 2000 από τους μαθητές του "Οδυσσέα". Τα τελευταία χρόνια μάλιστα εκτός από μαθήματα ελληνικών προσφέρονται και μαθήματα αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, ισπανικών, ρωσικών, ιταλικών.

»Σήμερα ο "Οδυσσέας" απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα μεταναστών, παλιννοστούντων και προσφύγων με διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο. Στις ομάδες αυτές η οικονομική κρίση έχει προσθέσει πια και ντόπιους Έλληνες που επιθυμούν να ανανεώσουν τις γνώσεις τους σε κάποια ξένη γλώσσα ή να μάθουν μια νέα (είναι χαρακτηριστικό ότι το 1/3 περίπου των μαθητών φέτος είναι Έλληνες). Η κρίση όμως έχει δυσχεράνει ακόμη πιο πολύ και την πάντα δύσκολη χρηματοδότηση του "Οδυσσέα", η οποία βασίζεται στις εισφορές μελών, φίλων και συλλογικοτήτων, και όχι σε παχυλές κρατικές ή ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις. Αυτό το γεγονός όμως δεν απέτρεψε, μετά από έλεγχο της Εφορίας το 2012, την επιβολή εις βάρος του κυριολεκτικά εξοντωτικών προστίμων για καθαρά τυπικές και γραφειοκρατικές φορολογικές παραβάσεις, χωρίς να χρωστάει πουθενά και δίχως να υπάρχει η παραμικρή υποψία κερδοσκοπίας. Μια οργάνωση της οποίας τα μέλη, χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα, έδωσαν και δίνουν απλόχερα χρόνο, γνώσεις, ακόμη και χρήματα, κλήθηκε, σε μια περίοδο με μηδενικά έσοδα, να πληρώσει ούτε λίγο ούτε πολύ 62.000 ευρώ - την ίδια στιγμή που οι χιλιάδες αμαρτωλές off shore εταιρείες μένουν στο απυρόβλητο, για να αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα. Μάλιστα, ο πρόεδρός του, ο εκπαιδευτικός Αντώνης Γαζάκης, διώκεται ποινικά ως υπεύθυνος κατά το νόμο, και κινδυνεύει -μέχρι την πλήρη αποπληρωμή των προστίμων- με πειθαρχικές διώξεις και απόλυση από την εργασία του. Μπροστά στον κίνδυνο αυτό αποφασίσαμε να επιδιώξουμε με κάθε τρόπο την ακύρωση του προστίμου και όσο αυτό δεν καθίσταται δυνατό να το πληρώνουμε σε δόσεις.

»Καλούμε λοιπόν όλες και όλους, κάθε άτομο και συλλογικότητα, να σταθούν στο πλευρό μας και να στηρίξουν με κάθε δυνατό τρόπο τον "Οδυσσέα" στην πιο δύσκολη περιπέτεια του ταξιδιού του, όχι μόνο για να συνεχίσει το έργο του, αλλά και για να βγει πιο δυνατός από αυτή τη δοκιμασία.

»Για περισσότερες πληροφορίες ή προσφορά οικονομικής ενίσχυσης απευθυνθείτε στη γραμματεία του σχολείου στο τηλέφωνο: 6974517418, στο odisseasmet@yahoo.com, στην επίσημη σελίδα του "Οδυσσέα", http://sxoleioodysseas.weebly.com ή στη σελίδα του στο facebook, https://www.facebook.com/Odysseasmet».