Ειμαρμένη

του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη

πηγή: Facebook

Πολλά και μεγάλα έγιναν σαν σήμερα 1η Οκτωβρίου αλλά για μένα θα είναι πάντα η μέρα που έληξε ο εφιάλτης του Κ.Χ. ιδιοκτήτη ψιλικατζίδικου στην γειτονιά της Λάρισας όπου μεγάλωσα. Ο Κ.Χ., άνθρωπος λιγομίλητος και μοναχικός, άγνωστο πώς και γιατί, το φθινόπωρο του 1978, κατάφερε να παγιδεύσει μία από τις ελεύθερες γάτες της περιοχής και την κρέμασε από ένα δέντρο που υπήρχε στο διπλανό οικόπεδο. Η φρικτή πράξη του όμως έγινε αντιληπτή από τη συνταξιούχο δασκάλα Σ.Μ., της οποίας η αγάπη για τα συγκεκριμένα ζώα ήταν γνωστή σε όλους. Έκτοτε, και επί έξι συνεχόμενα χρόνια, η ηλικιωμένη γυναίκα εφορμούσε καθημερινά στο μαγαζί του και, δίχως να του απευθύνει έστω και μια φορά τον λόγο, τον χτυπούσε αλύπητα με το μπαστούνι της. Ο ψιλικατζής δοκίμασε τα πάντα για να τη σταματήσει μα όπου κι αν απευθύνθηκε έπεφτε πάνω σε πρώην μαθητές τής ιδιαίτερα αγαπητής τιμωρού του, που, άλλοτε με το καλό και άλλοτε με το άγριο, τον συμβούλευαν να δεχτεί τη μοίρα του. Και κάποτε που επιχείρησε να την καταγγείλει ―όπως τουλάχιστον ο ίδιος διέδιδε― δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον τότε αστυνομικό διευθυντή της πόλης, που, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον απείλησε ―μιας και η σύζυγός του υπήρξε κι αυτή μαθήτρια της Σ.Μ., σύμφωνα πάντοτε με τον Κ.Χ.― πως αν επέμενε στο θέμα της μήνυσης θα του κλείσει το μαγαζί. Έτσι, ο Κ.Χ. συνέχισε να τις τρώει ανελλιπώς μέχρι την 30ή Σεπτεμβρίου του 1984, καθώς την επομένη η Σ.Μ. βρέθηκε από την κόρη της νεκρή στο κρεβάτι της. Από μια διαβολική σύμπτωση, έπειτα από τη συνταξιοδότηση του Κ.Χ., το παλιό ψιλικατζίδικο άλλαξε χρήση και λειτουργεί έκτοτε ως pet-shop υπό τη διεύθυνση του γαμπρού του. Μάλιστα, μέχρι πρόσφατα, ο πρώην ψιλικατζής ―πριν αρρωστήσει και πάψει να βγαίνει από το σπίτι―, συνήθιζε να βοηθάει τον άντρα της κόρης του, τακτοποιώντας κονσέρβες με γατοτροφή στα ράφια.