3.10.16

Περιμένοντας


Edouard Boubat, Little Girl on Balcony


της Αίγλης Μπρούσκου

πηγή: Facebook


Απέναντι από την μπούκα του Παγασητικού, στην πιο βόρεια άκρη της Βόρειας Εύβοιας. Στην ακροθαλασσιά απλώνεται το παλιό εργοστάσιο σαρδέλας. Πάνω του ορθώνεται ένας πύργος με ένα μοναδικό άνοιγμα προς τη θάλασσα, ένα μπαλκονάκι ελάχιστο, ψηλοκρεμαστό. Εκεί κάθεται ήσυχα ένα κοριτσάκι. Δεν κοιτάει τη θάλασσα. Δεν κοιτάει την κορυφογραμμή που πιάνει πέρα ως πέρα τον γαλάζιο ορίζοντα. Ούτε το Τρίκερι στα δεξιά. Ούτε το Αργυρονήσι με το φάρο του στ’ αριστερά. Ίσως να κοιτάει ένα αλογάκι της Παναγίας που κάνει ακροβατικά στο κάγκελο δίπλα του. Ίσως να κοιτάει κάτι πέρα στο λιβάρι. Σαν κάτι να περιμένει.


― «Ριτούλα, θα πας στην κερά Τασώ να ζητήσεις αυγά;» φωνάζει από μέσα η θεία Τιτίκα.


― «Ριτούλα, πέρασε χρυσό μου κι απ’ την κυρά Χρυσάνθη να φέρεις την τηγανοκουλούρα που μας έταξε», φωνάζει από μέσα η θεία Θάλεια.


― «Όπως θα ανεβαίνεις, δες αν έψησε ο Δημήτρης τις σαρδέλες», φωνάζει η θεία Κατίνα.


― «Ριτάκι, γιατί καλό μου δεν μας μιλάς σήμερα; Αμίλητο είσαι απ’το πρωί» λέει η θεία Μπέμπα.


― «Τώρα που θα έρθει ο ξένος άνθρωπος, κοίτα μην ανοίξεις το στόμα σου στο τραπέζι και πεις πάλι τίποτα βρωμοκουβέντες», βγάζει το κεφάλι της από τη μπαλκονόπορτα η γιαγιά.


― «Αφήστε επιτέλους τη βαφτιστήρα μου ήσυχη» λέει η θεία Τίτσα, με την όμορφη βραχνή φωνή της, πενήντα χρόνια στον Άσσο άφιλτρο. «Βγάλε την ποδιά Τιτίκα μου, ανεβαίνει ο καλεσμένος μας. Και μην αρχίσει καμιά σας κυρίες μου να ρωτάει πόσο θα κρατήσει η εξορία σας στο Ξηροχώρι στρατηγέ μου και τέτοια. Χαρούμενες. Ανέμελες. Ούζο, σαρδελίτσα, και μετά περνάμε στο χαρτί. Να ξελαργάρει ο άνθρωπος».
Εκεί απάνω που τσούγκριζαν τα ποτήρια και την είχαν ξεχάσει, ανασηκώνεται η Ριτούλα στο μπαλκόνι. Από κάτω στην παραλία έφτανε σιγά σιγά το κοπάδι με τις αγελάδες που γύριζαν από τη βοσκή τους στο λιβάρι. Κρεμάστηκε το σκατόπαιδο έξω από το μπαλκόνι και φώναξε με όλη του τη δύναμη στον γελαδάρη:


― «Γελαδάρη, γελαδάρη, κλάνουν τα γελάδια σου;»


― «Να, ορίστε, το παιδί μίλησε», είπε η νονά της και τσάκισε μια σαρδέλα.

[ Αίγλη Μπρούσκου: Αθήνα, 1958. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι και πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Είναι καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ACT). Έχει διδάξει στη Σχολή Ξεναγών Θεσσαλονίκης και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ασχολείται ερευνητικά και έχει δημοσιεύσει μελέτες για τα λαϊκά παραμύθια και την αφήγηση, την ανθρωπολογία της συγγένειας, της διακίνησης των παιδιών και της ιδρυματικής περίθαλψης. Οργανώνει σεμινάρια για παραμύθια και για την ανθρωπολογία της παιδικής ηλικίας στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Επιστημονικού Σωματείου Μέριμνας Παιδιού και Εφήβου (ΣΥΜΕΠΕ). ]

Δεν υπάρχουν σχόλια: