Photo: Ryan Pendleton
Όταν το διάβασμα γίνεται ως λύτρωση κι όχι ως γνώση,
όταν διαβάζω όχι για να βαθμολογηθώ, αλλά για να
αναβαθμιστώ
στα υπαρξιακά διλήμματα που περιέχω εκ γενετής,
τότε ομιλώ για λογοτεχνία
το γεγονός για την λογοτεχνία είναι πάντα η αφορμή,
ποτέ η αιτία
μα πάλι μπορεί να κάνω λάθος
έχω πάψει από χρόνια να είμαι σίγουρος για όλα
η αμφιβολία, η αμφισβήτηση, η περιέργεια της άλλης
πλευράς
είναι που με καλυτερεύει με τα χρόνια
ποτέ δεν ένιωσα καλύτερος με το διάβασμα
αντίθετα κάθε φορά που διαβάζω ένα καλό βιβλίο
αντιλαμβάνομαι το λίγο που διαθέτω
νιώθω την ανάγκη να διαβάσω, κι άλλο, κι άλλο
να φτάσω στα όρια τις ανθρώπινες ιδιότητές μου
να αναμετρηθώ με το ιδιωτικό χάος της σκέψης μου
να τσακίσω κάθε επιτηδευμένη σιγουριά μου
το διάβασμα με ανοίγει σαν μπουμπούκι που κόντρα στα
ζιζάνια της εποχής
γίνεται λουλούδι που χαρίζει την ομορφιά και την ευωδιά
του σε όλους,
και 'γω, σε κάθε νέο βιβλίο, πάλι από την αρχή
σαν πρωτόπλαστος
γυμνός μπροστά στη φαντασία του συγγραφέα
αβοήθητος να ανακαλύπτω τα όρια της ανθρώπινης διάνοιας
κι ίσως αυτό να είναι το μυστικό βάλσαμο της Τέχνης
να μπορείς κόντρα στα δεδομένα της καθημερινότητας
να συντηρείς μέσα σου μια ιδιωτική πηγή αισθήματος για τη
ζωή
που τον περασμένο αιώνα την ονόμαζαν ακόμη
"ανθρώπινη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου