Χάρης Λίθος: Να αντέξω την πραγματικότητα, να με αντέξει και αυτή

πηγή: http://www.savoirville.gr

Ο Haris Lithos είναι εικαστικός, ένας καταξιωμένος ζωγράφος, και μια φωτεινή προσωπικότητα. Ένας αστραφτερός άνθρωπος, που ο λόγος και το έργο του, αποτελούν τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Κάθε μου κουβέντα με το Χάρη είναι μοναδική, επικοδομητική και με οπλίζει με δύναμη και σθένος για να αντισταθώ στην ελληνική πραγματικότητα. Όλα τα παραπάνω, μου δημιούργησαν την ανάγκη να του κάνω μερικές ερωτήσεις, και να τις μοιραστώ μαζί σας.

Τι ερεθίσματα είχατε ώστε να γίνετε εικαστικός;

Δε νομίζω ότι τα ερεθίσματα είναι που σε οδηγούν κάπου, άλλα ο τρόπος αντίληψης αυτών. ΄Ανθρωποι με τα ίδια σχεδόν ερεθίσματα έχουν πάρει εντελώς διαφορετικούς δρόμους. Δυο παιδιά για παράδειγμα μπορεί να μεγαλώσουν στην ίδια οικογένεια και το ένα να γίνει σοβαρός άνθρωπος ενώ το άλλο να γίνει Παπάς.

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα της δουλειάς σας;

Η καθημερινότητα της δουλειάς μου είναι η καθημερινότητα της ζωής μου. Από τη στιγμή που θα ξυπνήσω μέχρι τη στιγμή που θα κοιμηθώ κάθε δευτερόλεπτο δουλεύω συνειδητά ή υποσυνείδητα. Κάθε δευτερόλεπτο συνειρμικά και αναπόφευκτα σε οδηγεί κάπου. Αυτό το κάπου είναι το ζητούμενο. Ακόμα και τα όνειρα που βλέπω στον ύπνο μου είναι μέρος αυτού του συνειρμού. Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι τον θάνατό μας όλα είναι ένας συνειρμός.

Υπήρξαν δυσκολίες που να σας είχαν κάνει να αλλάξετε την απόφαση αυτή;

Οι δυσκολίες πάντα έρχονται για να επιβεβαιώσουν το πόσο σημαντική είναι η απόφαση που πήρες.

Τι απολαμβάνετε περισσότερο στη δουλειά σας: Τη διαδικασία ή το αποτέλεσμα;

Και τα δύο. Το καθένα για διαφορετικούς λόγους.

Είναι προφανές πως η ελληνική κοινωνία περνάει δύσκολες ώρες. Μπορεί η ζωγραφική, η ποίηση, η τέχνη εν γένει, να αφυπνίσει το λαό έναντι στα καθημερινά του προβλήματα;

Η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει με πολλούς τρόπους και για πολλούς λόγους. Η αφύπνιση, όχι των Ελλήνων, αλλά του νεοέλληνα, δηλαδή της πλειοψηφίας πλέον του λαού, μέσω της σύγχρονης τέχνης είναι αδύνατον να συμβεί, τουλάχιστον όχι άμεσα. Δεν είμαι απαισιόδοξος, δυστυχώς όμως είμαι ρεαλιστής. Ο νεοέλληνας των γηπέδων και των εκκλησιών έχει έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης ο οποίος έχει εκπαιδευτεί από την τηλεόραση και τα σύγχρονα κέντρα μαζικής διασκέδασης ώστε να σκέφτεται όσο το δυνατόν λιγότερο.

Θα έλεγε κανείς ότι ο σύγχρονος Έλληνας έχει απομακρυνθεί από την τέχνη. Συμφωνείτε; Αν ναι, γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό;

Δεν έχει απομακρυνθεί από την Τέχνη. Η ποιότητα της Τέχνης που τον αφορά και τον εκφράζει όμως δεν μπορεί να του προσφέρει λύσεις στα προβλήματα του. Μέσα στα πλαίσια της Τέχνης της μουσικής για παράδειγμα μπορείς να ακούσεις ένα τραγούδι του στιχουργού Φοίβου ή ένα ποίημα του Νομπελίστα Ελύτη. Η επιλογή υπάρχει. Είναι επιλογή του καθενός το που θα ανοίξει και που θα κλείσει την ένταση ή τα αυτιά του. Οι επιλογές αυτές καθορίζουν και τη συνέχεια των πραγμάτων.

Ποια η γνώμη σας για τον έρωτα και τις επιρροές του;

Ο Έρωτας είναι οι επιρροές.

Υπάρχει σύγχρονος ‘Ελληνας που να έχει την αίγλη και το φως των αρχαίων Ελλήνων; Αν ναι ποιός; (όχι απαραίτητα εν ζωή.)

Ο καθηγητής Δημήτρης Λιαντίνης. Η Κική Δημουλά.

Ποιά η στάση η δική σας έναντι σε όσα βιώνουμε καθημερινά; Πως αντιμετωπίζετε την όλη κατάσταση;

Μπορούμε να δούμε όλο τον κόσμο σαν μια περίπλοκη και πανανθρώπινη σεξουαλική πράξη. ‘Έτσι λοιπόν, η καλύτερη στάση είναι η αντίσταση. Η αντίσταση έχει πολλές μορφές. Οι λιγότερο φανταχτερές και σιγανές μορφές συνήθως κερδίζουν σε διάρκεια. Η αντίσταση είναι ένας μακροχρόνιος και καθημερινός αγώνας. Δεν είναι μία στιγμιαία έκρηξη κάποιων ωρών ή ημερών – εκείνο λέγεται επανάσταση και για να πιάσει τόπο θα πρέπει να συνεχιστεί με συνεχή αντίσταση. Εγώ αντιστέκομαι μέσω της Τέχνης μου που δεν είναι τίποτα άλλο από κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου.

Ποιά είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Να αντέξω την πραγματικότητα. Να με αντέξει και αυτή.