πηγή: http://palabourtzi.blogspot.gr
Έφτασε επιτέλους η μεγάλη ώρα και στιγμή που έπεσε στα χέρια μου η πρώτη ανακοίνωση της τοπικής οργάνωσης του μοναδικού αξιόπιστου και πατριωτικού κόμματος της χώρας, του κόμματος βεβαίως βεβαίως της Χρυσής Αυγής.
Το κόμμα που έχει τις λύσεις για όλα μας τα προβλήματα, το κόμμα που μετά λόγου γνώσεως αντιμετωπίζει σθεναρά την προδοσία της χώρας σε όλα τα επίπεδα και τα παραλληλεπίπεδα, με μια ανακοίνωση - φωτιά στο κατεστημένο, έβαλε για άλλη μια φορά τα πράγματα στη θέση τους και έδειξε σε όλους τους νοήμονες πολίτες τον δρόμο της μετανάστευσης... με συγχωρείτε, τον δρόμο του πνεύματος. Το Ναύπλιο είναι περήφανο που ακολουθεί τη μεγάλη εθνική ―και γιατί να μη το πω; εθνικιστική― εξέγερση που συντελείται, και πλέον είμαστε σίγουροι πως, αν γίνει η επανάσταση (μιλάμε πάντα για την εθνική επανάσταση), θα έχουμε ως πόλη περίοπτη θέση στη καρδιά των πατριωτών κρατούντων.
Ας ξεκινήσουμε όμως να αναλύσουμε σπιθαμή προς σπιθαμή τον πυκνό και πολύμορφο λόγο της ανακοίνωσης.
Η ανακοίνωση ξεκινάει με μιά διαπίστωση. Το στρατόπεδο του Ναυπλίου ακούγεται πως θα κλείσει. Ένα στρατόπεδο ιστορικής σημασίας για το έθνος, καθώς εκεί έχουν εκπαιδευτεί χιλιάδες οπλίτες και αξιωματικοί της χώρας. Σε αντίθεση βέβαια με τα υπόλοιπα στρατόπεδα, που δεν είναι ούτε ιστορικής σημασίας ούτε βεβαίως έχουν εκπαιδεύσει τόσο κόσμο. Και για να το λέει ο σοφός εθνικιστής αυτό, έτσι θα είναι.
Για τον νεαρό μαυροφορεμένο εθνικιστή, αυτή η εξέλιξη φαίνεται τελείως φυσιολογική. Είναι κοινώς παραδεκτό πως η εθνική μας άμυνα έχει περιπέσει στα δίκτυα των διεθνών τοκογλύφων και της εγχώριας τρόικας ,που επιθυμούν να κάμψουν το πατριωτικό μας φρόνημα και την εθνική μας αξιοπρέπεια. Και όλοι αυτοί οι σατανάδες της ζωής μας βρήκαν το μικρό και ηρωικό Ναύπλιο, για να του κλείσουν το στρατόπεδο και να φέρουν τα πάνω κάτω στη Εθνική Ιδέα. Προφανώς, πράγμα που δεν γνώριζα μέχρι τη διαφώτιση και καθοδήγηση του εθνικιστή, τόσα χρόνια ήμουνα Έλληνας επειδή στη πόλη μου υπήρχε στρατόπεδο. Αλλά στο μέλλον; Πού δεν θα υπάρχει στρατόπεδο στον δρόμο για το Τολό; Γιατί, όπως λέει και ο ποιητής, «χωρίς Αγροτική Τράπεζα μπορώ να ζήσω σαν Έλληνας, με εργασία στα 18 ευρώ χωρίς σύμβαση μπορώ να ζήσω σαν Έλληνας, με χαρισμένα τα χρέη των ποδοσφαιρικών σωματείων μπορώ να ζήσω σαν Έλληνας, χωρίς στρατόπεδο όμως στη πόλη μου μπορώ να ζήσω σαν Έλληνας;” Και βέβαια όχι, απαντάμε εμείς.
Έπειτα το κείμενο απευθύνεται στον λαό της Αργολίδος και του Ναυπλίου, εμάς, τους αυτόχθονες ιθαγενείς και προκομμένους, που καλούμαστε να λιντσάρουμε τους τοπικούς βουλευτές των δύο κομμάτων που ψήφισαν πρώτα τα μέτρα και τώρα προσποιούνται με δήθεν ερωτήσεις στη Βουλή πως ενδιαφέρονται για μας, για να σώσουν τα ψηφαλάκια τους. Καλή τοποθέτηση και εύστοχη. Αλλά τον Κοδέλα του Σύριζα γιατί δεν τον συμπεριλαμβάνει στους τοπικούς βουλευτές; Επειδή δεν ψήφισε το μνημόνιο ή μήπως επειδή είναι κι αυτός ξυρισμένος;
Ο συγγραφέας συνεχίζει το μεγαλειώδες σκεπτικό του, δίνοντας την αξία που έχει πραγματικά για τον Έλληνα πατριώτη κάθε στρατιωτική μονάδα που, εκτός απο την οικονομική της συνεισφορά (αναλύθηκε στο χθεσινό φύλλο), αποτελεί τη φωλιά που κάθε Άριστος, και μόνο Άριστος, όχι κάνα βούρλο, δέχεται τις Μεγάλες Ιδέες του Γένους, όπως η καλλιόπη, το βίσμα, το σφουγγάρισμα, το γυάλισμα παπουτσιών, η λούφα, ο μπάφος, οι πουτάνες στις εξόδους, το πιτόγυρο, το γαμήσι στους Τούρκους, και η ευγένεια και η μόρφωση όλου ανεξαιρέτως του στρατιωτικού δυναμικού, κυρίως όμως των καραβανάδων. Για τον Έλληνα εθνικιστή επομένως η ύπαρξη του στρατοπέδου μας είναι κεντρικής σημασίας. Στ' αρχίδια του βασικά η Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης που συντηρείται με δωρεές, τα παρατημένα στη φθορά τους νεοκλασικά κτίρια της παλιάς πόλης, η ανυπαρξία αξιοπρεπούς πνευματικού κέντρου, η μη επέκταση των εργατικών κατοικιών για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, η παντελής έλλειψη πανεπιστημιακού κτιρίου για τους φοιτητές μας, το ετοιμόρροπο Γενικό Λύκειο, η έλλειψη σταθμού λεωφορείων, το ξεχασμένο Μπούρτζι, οι δημόσιες υπηρεσίες που πληρώνουν τρελά νοίκια σε ιδιώτες, το καφέ «Καφενείο» που κλείνει, όπως θα κλείσουν και πολλά άλλα, λόγω της κοινωνικής αναλγησίας των ιδιοκτητών τους, και φυσικά η πώληση του λιμανιού μας και το κλείσιμο του νοσοκομείου μας.
Απο τα παραπάνω ο εθνικιστής ενδιαφέρεται πάνω απ' όλα για το στρατόπεδο. Γι' αυτό πρωτομίλησε στην πόλη του Ναυπλίου. Γι' αυτή τη μαλακία έβγαλε τη πρώτη ανακοίνωση. Αρχικώς, στ΄αρχίδια του για τα υπόλοιπα. Να βλέπει μόνο το χακί και να καβλώνει. Να του σηκώνεται το τσουτσουνάκι. Ο εθνικιστής δεν μοιάζει ούτε με τα "μουνόπανα" των αστικών κομμάτων που μας πίνουν το ελληνικό αίμα και εξυπηρετούν αντεθνικά-σιωνιστικά συμφέροντα ούτε με τον προδότη κουμουνιστοσυμμορίτη που εύχεται να καταργηθεί όλος ο ελληνικός στρατός επειδή ο τυπάκος είναι κομπλεξικός απο τα παλιά και μάλλον μικροτσούτσουνος και πούστης. Άλλες κατηγορίες στον κόσμο δεν υπάρχουνε. Και ο εθνικιστής στέκει μόνος του. Μόνος εναντίον όλων. Ο εθνικιστής ανάμεσα στα δύο μοναδικά σημεία της πολιτικής μας ζωής. Ο εθνικιστής γαμεί και δε. Και σε καλεί να πολεμήσεις μαζί του.
Θα πας;
Ψηφοφόροι του κόμματος της Χρυσής Αυγής με λογότυπα της φιλειρηνικής και εν τη ναζιστική Γερμανία δημιουργημένης ράτσας σκύλων ονόματι pit bull, που αποτελεί ένα απο τα αγαπημένα μπλουζάκια του κόμματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου