του Γιώργου Τσακνιά
πηγή: http://dimartblog.com
πηγή: http://dimartblog.com
Πώς είναι εκείνοι οι εφιάλτες που βλέπουμε ότι αναπάντεχα και εντελώς αδικαιολόγητα γυρίσαμε στο δημοτικό ή εμφανιστήκαμε σε επίσημο γεύμα γυμνοί; Εκείνη η απελπισία του τύπου πώς είναι δυνατόν για όνομα του Θεού και τι κάνουμε τώρα παρακαλώ; Κάπως έτσι —αλλά στην πραγματικότητα, όχι στον ύπνο της— ένιωσε η εξαιρετική πορτογαλοβραζιλιάνα πιανίστα Maria João Pires όταν εμφανίστηκε στο κονσέρτο του Amsterdam Concertgebouw υπό τον Riccardo Chailly και άκουσε την ορχήστρα να παίζει το κονσέρτο του Μότσαρτ αρ. 20 σε Ρε ύφεση (K466) ενώ εκείνη είχε προετοιμαστεί για Μότσαρτ μεν, άλλο κοντσέρτο δε.
Το βίντεο είναι εκπληκτικό: αφενός για την απίστευτη απόγνωση που ζωγραφίζεται αρχικά στην έκφραση της Maria João Pires όταν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, αφετέρου όμως για το πώς, με την ενθάρρυνση του μαέστρου, αρχίζει να παίζει από μνήμης το σωστό κομμάτι — και αμέσως το παίξιμό της, αβέβαιο κάπως στην αρχή, γίνεται πιο σίγουρο, πατάει σταθερά και, εν τέλει, απογειώνεται, το πρόσωπό της χαλαρώνει, παρασέρνεται από το έργο και ναι, καταφέρνει να φέρει εις πέρας τη συναυλία και να παίξει ολόκληρο το κοντσέρτο αρ. 20 σε Ρε ύφεση όχι μόνο χωρίς παρτιτούρα —κάτι που απαιτεί εξαιρετική μουσική μνήμη την οποία, ωστόσο, είναι λογικό να διαθέτει μια τόσο πεπειραμένη σολίστ που έχει παίξει πολλές φορές το εν λόγω έργο— αλλά, κυρίως, χωρίς να έχει προετοιμαστεί τεχνικά, καλλιτεχνικά και ψυχολογικά.
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου