της Μαρίας Τσιουτάνη
από τον τοίχο της στο Facebook
για το βιβλίο της Καίτης Στεφανάκη Όζα ροζ: Μικρά πεζά (Εκδόσεις Εντευκτηρίου 2015)
Είχα μπροστά μου τις μαλακές γραμμές της πλάτης της. Τ΄άσπρα μαλλιά της με τις απολήξεις κάποιου παλιού χρώματος. Φυσικού, βαμμένου, δεν ξέρω. Περίμενα ν΄ακούσω τη φωνή της, ήπια,γλυκειά, τρυφερή, ηρεμιστική...ώσπου άρχισαν να πετάγονται πάνω μου οι πιτσιλιές από την "Όζα ρόζ". Να με μαχαιρώνουν οι λέξεις, τα υπονοούμενα, τα ανείπωτα. Να με ανακουφίζουν οι σκληρές εικόνες, η πικρή αίσθηση στον ουρανίσκο. Να με λυτρώνει το "ξεκαθάρισμα λογαριασμών", μ' όλη του τη βιαιότητα!
Σ΄ευχαριστώ Keti Stefanaki, που χρησιμοποίησες τη λέξη όζα κι έτσι τα κατάλαβα όλα, χωρίς άγνωστες λέξεις...
(Λέσχη ανάγνωσης για το "Καλαθάκι", Πολυχώρος Βαβυλωνία, 03-06-2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου