23.2.16

Αδόλφος Βαλεντίνος



της Μαρίας Ντινάκη

Οκτώ συν δύο: δέκα, επί δύο: είκοσι, μείον έξι: δεκατέσσερα. Ένα και τέσσερα: πέντε, μείον τρία: δύο.
Τέσσερις βδομάδες συν δεκατέσσερις ημέρες μας κάνει... ― Χρόνια πολλά, γλυκιά μου! Και πώς αγιάζει κανείς σήμερα; Ξέχασα να ρωτήσω τη μάνα μου.
Πάντως, ένα κι ένα κάνουν δύο, σωστά; ― Τρία. Πάντα τρία. Ιερός αριθμός. Αρχαίος επίσης. Ελληνικός, χριστιανικός και καθολικός.
Άρα, όλα καλά. Όλοι ευχαριστημένοι. Νόμιμοι. Και άνομοι. Έμποροι. Και ψώνια.                                                    
― Χρόνια πολλά, γλυκέ μου! Και ματς-μουτς. ― Τι μου πήρες; Και χρατς-χρουτς. Σήμερα γιορτάζει όλη η γη. Που α-πατούμε και που μέσα της θα μπούμε. Δεκατέσσερις το ημερολόγιο. Οι γενεές. Και το θερμόμετρο. Μείον.
Σήμερα γιορτάζει όλη η γη. Η δική μου. Κι η δική σου.
Γιορτάζει ο Άγιος. Κι ο Θεός. Ο άγιος ο ισχυρός, κι ο άγιος ο αθάνατος.
Γιορτάζουν οι αγαπημένοι. Οι άλλοι θρηνούν.
Ωραία γιορτή. Χριστιανική. Αγαπάτε αλλήλους. Διαίρει και βασίλευε.
Ωραία ημέρα. Αγάπης. Απάτης.
Στην υγειά των ερωτευμένων λοιπόν. Στην υγειά του Κριτία. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: