9.8.10

Ντίνου Χριστιανόπουλου, «Ἔρωτας»

Νά σοῦ γλείψω τά χέρια, νά σοῦ γλείψω τά πόδια ―
ἡ ἀγάπη κερδίζεται μέ τήν ὑποταγή.

Δέν ξέρω πῶς ἀντιλαμβάνεσαι ἐσύ τόν ἔρωτα·
δέν εἶναι μόνο μούσκεμα χειλιῶν,
φυτέματα ἀγκαλιασμάτων στίς μασχάλες,
συσκότιση παράπονου,
παρηγοριά σπασμῶν.

Εἶναι προπάντων ἐπαλήθευση τῆς μοναξιᾶς μας,
ὅταν ἐπιχειροῦμε νά κουρνιάσουμε σέ δυσκολοκατάχτητο κορμί.

1 σχόλιο:

Λίτσα είπε...

επαληθεύσεις που με τα χρόνια εμπεδώνουμε-σκληρές οπωσδήποτε.