πηγή: free press Metropolis (Σεπτέμβριος 2015)
http://issuu.com/metropolisnews/docs/metropolis_092015/c/scxlgkz
Ερωτήματα επί ερωτημάτων... Αν και σύντομη, η προεκλογική περίοδος ήταν κατάφορτη, σαν τα παραγεμισμένα ντάτσουν των τσιγγάνων με το καρπούζια, οπό μικρά και μεγάλα ερωτήματα κοι ερωτηματικά για τη συνέχεια, για την επόμενη ημέρα.
Συνήθως δεν απαντώ σε ερωτήματα και σε ερωτηματικά. Το αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αλλωστε, είμαι σε ηλικία που οι απαντήσεις έτσι και αλλιώς δεν είναι εύκολες και δεν θα μπορούσον να είναι εύκολες. Η διαδρομή μας δεν το επιτρέπει!
Η πενταετής διάβαση των πολιτών στην έρημο της πολύπλευρης πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης πέραν όλων των άλλων υπονόμευσε (αν δεν τίναξε κιόλας στον αέρα) όλες τις ψευδαισθήσεις μας ― όσες είχαν απομείνει ενεργές και μάχιμες, στηριγμένες στο έδαφος των προσωπικών και συλλογικών μυθολογιών.
Στο ποίημα ενός νεολαίου της μεταπολίτευσης διαβάζω (στην ουσία επιλέγω να διαβάσω) το εξής απόσπασμα:
Κομμάτια κοι θρύψαλο στου Σκούρτη στου Κουν
Το απόσπασμα είναι από το ποίημα με τίτλο «Σαράντα χρόνια» που δημοσιεύεται στη συλλογή Ένας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ και άλλα κείμενα, του Τέλλου Φίλη (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, με έδρα τη Θεσσαλονίκη). Ο τελευταίος ζει πλέον μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και είναι ένας από τους ζωντανούς φορείς μιας κυρίαρχης συλλογικής μυθολογίας που έζησε και μεγαλούργησε στις ψυχές και τις καρδιές των συνομηλίκων ― ασφαλής για δεκαετίες. Οταν ήρθε σε επαφή με την ψυχρή και στεγνή πραγματικότητα (το πώς και το πού δεν έχει σημασία), η μυθολογία αυτή κατέρρευσε με πάταγο, αφήνοντας πίσω της κομμάτια κοι θρύψαλα και πολλή πολλή σκόνη!
http://issuu.com/metropolisnews/docs/metropolis_092015/c/scxlgkz
Πού τελειώνει άραγε το παλιό; Πού αρχίζει το καινούργιο; Τι διαφοροποιεί το ένα οπό το άλλο; Υπάρχουν διοχωριστικές γραμμές ονόμεσά τους; Το σύνορο είναι (ακόμη) εμφανές;
Ερωτήματα επί ερωτημάτων... Αν και σύντομη, η προεκλογική περίοδος ήταν κατάφορτη, σαν τα παραγεμισμένα ντάτσουν των τσιγγάνων με το καρπούζια, οπό μικρά και μεγάλα ερωτήματα κοι ερωτηματικά για τη συνέχεια, για την επόμενη ημέρα.
Συνήθως δεν απαντώ σε ερωτήματα και σε ερωτηματικά. Το αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αλλωστε, είμαι σε ηλικία που οι απαντήσεις έτσι και αλλιώς δεν είναι εύκολες και δεν θα μπορούσον να είναι εύκολες. Η διαδρομή μας δεν το επιτρέπει!
Η πενταετής διάβαση των πολιτών στην έρημο της πολύπλευρης πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης πέραν όλων των άλλων υπονόμευσε (αν δεν τίναξε κιόλας στον αέρα) όλες τις ψευδαισθήσεις μας ― όσες είχαν απομείνει ενεργές και μάχιμες, στηριγμένες στο έδαφος των προσωπικών και συλλογικών μυθολογιών.
Στο ποίημα ενός νεολαίου της μεταπολίτευσης διαβάζω (στην ουσία επιλέγω να διαβάσω) το εξής απόσπασμα:
Κομμάτια κοι θρύψαλο στου Σκούρτη στου Κουν
τα πρώτα μυστκά ραντεβού τα πρώτα βιογραφικά στις νεαλαίες
οπό συμμαθητές γίναμε σύντροφοι
(αργότερα ήρθαν το πάρτι κοι οι σημειώσεις ― δώρο άμα τη εγγραψή
μετά, τα κλαμπ στα αεροδρόμια).
μετά, τα κλαμπ στα αεροδρόμια).
Το απόσπασμα είναι από το ποίημα με τίτλο «Σαράντα χρόνια» που δημοσιεύεται στη συλλογή Ένας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ και άλλα κείμενα, του Τέλλου Φίλη (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, με έδρα τη Θεσσαλονίκη). Ο τελευταίος ζει πλέον μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και είναι ένας από τους ζωντανούς φορείς μιας κυρίαρχης συλλογικής μυθολογίας που έζησε και μεγαλούργησε στις ψυχές και τις καρδιές των συνομηλίκων ― ασφαλής για δεκαετίες. Οταν ήρθε σε επαφή με την ψυχρή και στεγνή πραγματικότητα (το πώς και το πού δεν έχει σημασία), η μυθολογία αυτή κατέρρευσε με πάταγο, αφήνοντας πίσω της κομμάτια κοι θρύψαλα και πολλή πολλή σκόνη!
Η μυθολογία του Φίλη αλλά και η δική μου μόνο στο παρελθόν μπορεί να βρίσκει τη δικαίωση της ― και τον σεβασμό μας. Τα όποια υπολείμματά της τα διατηρούμε στην καρδιά μας ― στο πιο δροσερό μέρος της καρδιάς μας. Παίρνουμε ανάσα και δύναμη για να κατέβουμε και πάλι στο υπόγειο του Κουν. Μπορεί να μη συναντήσουμε ξανά τον Χάρη Σώζο, αλλά δεν πειράζει ― είναι εκεί οι μαθητές της Μαριάννας Κάλμπαρη στην παράσταση «Θέλω μια χώρα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου