Ειδομένη

γράφει η Εύη Δαναδιάδου

Δεν ξέρω αν θα γνωρίζαμε

ο ένας τον άλλον πια

έτσι και συναντιόμασταν κάπου τυχαία.

Έχει βλέπεις χρόνια πολλά

που σκορπιστήκαμε στα πέρατα της γης.

Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι

ότι ο άγνωστος με το καπέλο

που στέκεται μπροστά μου είναι ο Πέτρος

κι ο άλλος, δίπλα του, ο νεαρός

με το σβησμένο βλέμμα, ο Ιωάννης.

και λίγο παραπέρα ο Θωμάς

αναζητάει, δύσπιστος πάντα, τα σημάδια

κι ο Ανδρέας, ο Φίλιππος, ο Ναθαναήλ

κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι

πώς είναι όλοι εδώ κοντά μου.

Κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι

αυτός με την κουκούλα,

εκεί στην άκρη αριστερά

ο θυμωμένος

να είσαι Εσύ.

Γεννήθηκα το 1957 στη Θεσσαλονίκη. Δεν την άφησα ποτέ. Σπούδασα νομικά στο ΑΠΘ και είμαι δικηγόρος. Έχω δύο ενήλικα αγόρια. Λατρεύω τη λογοτεχνία ως αναγνώστρια και την υπηρετώ διστακτικά ως γραφιάς. ― Ε.Δ.