Περπατάς και ακούς:
Συλλαβές ξένες εκστομίζονται σαν πέτρες
Φράσεις πνιγμού
Ένα τραγούδι τρομαγμένο
Επιφωνήματα ξεχασμένα
Δεν ψάχνεις νόημα·
κάτι από το ανθρώπινο μυστήριο
Να χτίζεις το μέλλον σε γλώσσα μονόδρομο
Στο όνομά του άνεμος θεϊκός
φυσάει την καταστροφή
Το φασκιωμένο σώμα, τόπος εκδίκησης
συναλλάσσεται με αίμα
Ασφυκτιούν οι λέξεις
καμιά διάσταση του νου
χυμός ψυχής ή ελαφράδα
νεκρές από νεκρούς εφευρημένες
βρίσκουν το στόχο
Όριο αξεπέραστο στον αφανισμό
[Εντευκτήριο, τχ. 70, Σεπτέμβριος 2005]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου