Γεννημένος το 1935 στο Κιλκίς ο Παναγιώτης Μουλλάς σπούδασε φιλολογία στο Παν/μιο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα (1961-1966) και έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι (1966-1977), όπου δίδαξε νεοελληνικά στο Παν/μιο της Nanterre και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Το 1977 εξελέγη καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Έκτοτε ζούσε και δίδασκε στη Θεσσαλονίκη.
Είχε την φιλολογική επιμέλεια δεκάδων εκδόσεων, συνέγραψε εκατοντάδες δοκίμια - μελέτες για τη νεοελληνική πεζογραφία και ποίηση ενώ μεταφράσεις του κλασικών έργων έχουν χρησιμοποιηθεί στο σύγχρονο θέατρο Βιβλία του: - Λουκιανού: Εταιρικοί και νεκρικοί διάλογοι (προλεγόμενα, μετάφραση, σημειώσεις) Γαλαξίας 1967. -Γκ. Φλωμπέρ: Η αισθηματική αγωγή (χρονολόγιο, προλεγόμενα, βιβλιογραφία, μετάφραση, σημειώσεις), Γαλαξίας 1971, Οδυσσέας 1981. -Α. Παπαδιαμάντης αυτοβιογραφούμενος (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1974, 1981. -Γ. Μ. Βιζυηνός: Νεοελληνικά διηγήματα (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1980. -Για τη μεταπολεμική μας πεζογραφία - Κριτικές καταθέσεις, Στιγμή 1989, "ο Χώρος του Εφήμερου. Στοιχεία για την παραλογοτεχνία του 19ου αιώνα (Εκδ. Σοκόλη 2007 ) κ.αΗ κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΟΥΛΛΑ ΣΤΟ «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ»
- τχ. 2 (1988) «Εξομολογητική πεζογραφία» και «Κριτική της κριτικής ή αυτοκριτική» (στις Σελίδες για τον Γιώργο Ιωάννου)
- τχ. 4 (1988) «Από το "Ημερολόγιο ενός αναγνώστη"» (κριτική βιβλίου του Γ. Μ. Σηφάκη)
- τχ. 5 (1988) «Ο παλίμψηστος κώδικας του Ν. Γ. Πεντζίκη»
- τχ. 14 (1991) «Ο κριτικός λόγος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς»
- τχ. 16 (1991) «Για μια γραμματική του νεοτερικού πεζού λόγου»
- τχ. 22 (1993) «Ο Τόλης Καζαντζής ανάμεσα στο τότε και στο τώρα» (στις Σελίδες για τον Τόλη Καζαντζή)
- τχ. 28-29 (1994) «Από το "Ημερολόγιο της αυτοβιογραφίας"» (στις Σελίδες για τον αυτοβιογραφικό λόγο)
Κείμενα για τον Παναγιώτη Μουλλά στο «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ»
- τχ. 20 (1992) Βενετία Αποστολίδου, «Περί επιστολογραφίας»
1 σχόλιο:
Δεν είναι μια εβδομάδα που μιλούσα στους μαθητές μου στο 1ο Λύκειο Συκεών για τον Παναγιώτη Μουλλά. Διαβάζαμε Σολωμό και τους έλεγα με περηφάνεια και νοσταλγία ότι στο Πανεπιστήμιο διδάχθηκα το Σολωμό από έναν σπουδαίο δάσκαλο!Τελικά κάποιοι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ.Μακάρι και οι μαθητές που πέρασαν και θα περάσουν από τα χέρια μου να αξιωθούν στη ζωή τους τέτοιους δασκάλους!
Δημοσίευση σχολίου