3.6.10

Η ΕΠΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΩΝΙΤΗ (Ο ΚΩΣΤΑΣ ΡΕΣΒΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, ΤΧ 88)

Ενα ακόµα πλούσιο τεύχος από το - δικαίως - βραβευµένο «Εντευκτήριο» του Γιώργου Κορδοµενίδη. Μοιραία αδυνατώ να µνηµονεύσω έστω και λίγα από τα πάρα πολλά θέµατα του τεύχους. Περιορίζοµαι να σηµειώσω ότι οι πρώτες σελίδες είναι αφιερωµένες στην επική αναµέτρηση του Δ.Ν. Μαρωνίτη µε την «Οδύσσεια» πρώτα και τώρα µε την «Ιλιάδα». Ο Μαρωνίτης προδηµοσιεύει απόσπασµα από τη Ραψωδία Σ της «Ιλιάδας» που το τιτλοφορεί «Το πένθος του Αχιλλέα».
Ακολουθεί κείµενο του καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ και στο Κέµπριτζ Θεόδωρου Παπαγγελή, που σηµειώνει, µεταξύ άλλων:
«Θα έλεγα, µάλλον κοινότοπα, ότι οι οµηρικές µεταφράσεις του Δηµήτρη Μαρωνίτη είναι σταθµός αν δεν ήταν πάνω απ’ όλα µια ανοιχτή διαδικασία που καταγράφει το ζωντανό και αεί µεταλλασσόµενο αµάλγαµα αίσθησης και διανόησης που είναι ο ίδιος ο Μαρωνίτης - ζωντανό και µεταλλασσόµενο µε όλα τα ενδεχόµενα της έκπληξης, της ανατροπής και του πρωθύστερου. Πρωθύστερος, παλεύοντας πάνω στα νερά, τώρα “αγριεύει” (κατά τη δική του διατύπωση) πάνω στις αρειµάνιες αιχµές της πρωιµότερης Ιλιάδας. Οσοι ένιωθαν ότι ο µεταπολεµικός νόστος, οι καθιστικοί “Απόλογοι” και η πρεσβύτερη σοφία του Οδυσσέα σχηµάτιζαν τον πιο φυσικό “γεωµετρικό τόπο” για την πολύτροπη και µεστή ευαισθησία του Μαρωνίτη έχουν τώρα µπροστά τους µεταφρασµένο το µισό άνυσµα του ιλιαδικού έπους.
Και εδώ, το µέταλλο της φωνής είναι οικείο, το νεύρο που ελέγχει τα τονικά περιγράµµατα του λόγου αναγνωρίσιµο, η παρασηµαντική της ανάσας, της παύσης, του ξεσπάσµατος ατιµάζει ακέραια»। Να σηµειώσω ακόµα την ενότητα «Σύγχρονη κολοµβιανή ποίηση» µε εισαγωγή και µετάφραση του ποιητή Γιάννη Καρατζόγλου.

Κώστας Ρεσβάνης
Τα Νέα, 26.5.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: