23.12.06

Τα λυπημένα Χριστούγεννα των ποιητών


στην Ελένη Θ. Κωνσταντινίδη


Είναι τα λυπημένα Χριστούγεννα 1987
είναι τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987
ναι, τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987!
σκέπτομαι πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα...
Α, ναι είναι πάρα πολλά.
Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Διονύσιος Σολωμός
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Νίκος Εγγονόπουλος
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Μπουζιάνης
πόσα ο Σκλάβος
πόσα ο Καρυωτάκης
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα
πέρασε ο Σκαλκώτας
πόσα
πόσα
Δυστυχισμένα Χριστούγεννα Ποιητών

Μίλτος Σαχτούρης

1 σχόλιο:

ioeu είπε...

π ρ ο σ χ έ δ ι α

αλήθεια, πόσο όμορφα περνάμε
εκεί που δε σκοπεύαμε να πάμε

χωρίς την άδεια αναμονή του
Αναμενόμενου

κι έπειτα ο αναπάντεχος ερχομός του
Αγνώστου

γύρω έπεφτε (όπως νύχτα)
ένα μεγάλο Τώρα, όχι όπως πάντα
ένα Πριν για το Μετά

(εμείς όχι σφιχτά ντυμένοι - αρματωμένοι
τη βουβή συζήτηση,
τις μελλοθάνατες διαθέσεις,
όταν βαδίζουμε παράλληλα
μην τύχει
και διασταυρωθούν
βλέμματα
για την εκπλήρωση του πάντα
Ανεκπλήρωτου)

έτσι περάσαμε και σήμερα
με στέρεη γνώση του δίχως ύστερα
στη βεβαιότητα του
Αβέβαιου ανακαλύψαμε
πόσο ωραία κοιταζόμαστε.

(Χριστούγεννα 2005) - αφιερωμένο...