Πέθανε ο Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Τουρνιέ

πηγή: http://www.tanea.gr

Ο Μισέλ Τουρνιέ, ένας από τους πιο σημαντικούς Γάλλους συγγραφείς του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 91 ετών στο σπίτι του κοντά στο Παρίσι, ανακοίνωσαν στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP), η οικογένειά του και ο δήμαρχος του χωριού στο οποίο ζούσε.

«Απεβίωσε στις 7:00 μ.μ. (8:00 μ.μ. ώρα Ελλάδας)», περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, είπε ο βαφτισιμιός του Λορόν Φελικουλί, τον οποίο ο συγγραφέας θεωρούσε θετό του γιο.

Ο θάνατος του Τουρνιέ επιβεβαιώθηκε και από τον δήμαρχο του Σουαζέλ, ενός χωριού περίπου  550 κατοίκων νοτιοδυτικά του Παρισιού, όπου ο Τουρνιέ, πιστός καθολικός, είχε ζήσει τα τελευταία 50 χρόνια.

Ο Τουρνιέ είχε γεννηθεί το 1924 στο Παρίσι από γονείς που γνωρίστηκαν στην Σορβόνη, όταν σπούδαζαν γερμανική φιλολογία.

Σπούδασε φιλοσοφία στην Σορβόνη και στο Πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν.

Διεύρυνε τις γνώσεις του στα αρχαία ελληνικά και το 1944 προετοίμασε τη διπλωματική του εργασία με θέμα τις πλατωνικές ιδέες, ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα και με τα οντολογικά προβλήματα που έχει θέσει ο Παρμενίδης.

Το μυθιστόρημα «Παρασκευάς ή στις Μονές του Ειρηνικού» (1967) του απέφερε το μεγάλο βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας.

«Είχε διαλέξει τον τόπο ταφής του»

Το 1970 ο Τουρνιέ κέρδισε το μεγάλο λογοτεχνικό Βραβείο Γκονκούρ για το βιβλίο του «Ο Δράκος» (ελληνική μετάφραση/Εξάντας), μυθιστόρημα για έναν άνθρωπο που στρατολογεί παιδιά στους ναζιστές.

Δεκαετίες αργότερα, μαζί με άλλους συγγραφείς όπως ο Αρθουρ Μίλερ, ο Γκύντερ Γκρας, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, συνέβαλε σε ανθολογία διηγημάτων που εκδόθηκε το 2004 με τίτλο «Λέγοντας Ιστορίες» (ελληνική μετάφραση/Καστανιώτης). Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου διατέθηκαν στην μάχη ενάντια στο AIDS στη Νότια Αφρική.

Ο Τουρνιέ έγραψε επίσης και παιδικά βιβλία, και του άρεσε να μιλάει σε σχολεία για τα έργα του.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ αποκάλεσε τον Μισέλ Τουρνιέ «μεγάλο συγγραφέα τεράστιου ταλέντου», σε δήλωσή του για τον θάνατό του.

Σύμφωνα με τον Φελικουλί, η υγεία του νονού του είχε επιδεινωθεί τελευταία και «δεν ήθελε πια να συνεχίσει τη μάχη».

Ο Αλέν Σινιέρ, δήμαρχος του Σουαζέλ, είπε ότι ο συγγραφέας ήθελε να ταφεί στο χωριό όπου ζούσε από το 1957. «Ηταν λίγο ερωτευμένος με το χωριό. Είχε διαλέξει τον τόπο ταφής του, κοντά σε ένα δέντρο».