Ο Αχιλλέας Κυριακίδης περιέλαβε το βιβλίο του Θωμά Λιναρά Κινηματογραφικά δεινά: Από τον Βιμ Βέντερς στον Γιασουχίρο Όζου στα βιβλία του 2015 που αγάπησε (το ρήμα δικό του).
πηγή: http://popaganda.gr
Με την εξαίρεση των δύο τελευταίων, ο κατάλογός μου με τα –όχι πέντε, συγχωρέστε με– αλλά έξι ελληνικά βιβλία που αγάπησα το 2015 (προτιμώ αυτή τη διατύπωση) δεν περιλαμβάνει τα λεγόμενα «Νοεμβριανά», αυτά δηλαδή που εκδόθηκαν λίγο πριν ξεσκονίσουμε τη φάτνη μας, ανάμεσα στα οποία και πολλά αγαπημένων και εξαιρετικών συγγραφέων. (Ακολουθώ τη χρονολογική σειρά έκδοσης.)
- Με ύφος Ινδιάνου του Κυριάκου Συφιλτζόγλου (Μελάνι): Με ύφος ώριμου ποιητή που, χωρίς κανένα… ύφος, ενθρονίζεται στην αναγνωστική μου συνείδηση ως η πιο αξιόλογη ανάμεσα στις πολλές αξιόλογες νέες ποιητικές φωνές.
- Δενδρίτες της Κάλλιας Παπαδάκη (Πόλις): Ενθουσιασμός για ένα σπάνιο ταλέντο που αναδύθηκε με τόσο ευγενή αυτοπεποίθηση από τον ακάλυπτο της πεζογραφίας μας.
- Νυχτερίδα στην τσέπη του Θεόδωρου Ρακόπουλου (Νεφέλη): Ρίγος. Δεν έχω μόνο βγάλει το καπέλο μου, το ’χω πετάξει και μακριά.
- Κινηματογραφικά δεινά του Θωμά Λιναρά (Εντευκτήριο): Ένα βιβλίο με κριτικά κείμενα που αποτίουν τιμή τόσο στην κινηματογραφική τέχνη όσο και στην ελληνική γλώσσα, κόσμημα στη σχετική ελληνική βιβλιογραφία, υποδειγματική έκδοση.
- Άλμπα του Θωμά Τσαλαπάτη (Εκάτη): Όταν ο Ίταλο Καλβίνο συναντά τον Ε. Χ. Γονατά σε μια συναρπαστικά απροσδόκητη ποιητική περιήγηση.
- Μαύρο εκλεκτό του Γιάννη Ευσταθιάδη (Μελάνι): χαμηλόφωνα εκρηκτική «συνάντηση» πεζογραφικού λυρισμού και ποιητικής παραδοξολογίας. Ευγένεια ύφους και συγγραφική κομψότητα.
Η Λίνα Λιάκου είναι δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου