εικόνα: Τέλλος Φίλης
γράφει ο Απόστολος Παπασωτηρίου
στη Στέλλα
Ένα κορίτσι αλλιώτικο
καυτό, σαλονικιώτικο
σε γυάλινη βιτρίνα
Μ' ένα πλατύ χαμόγελο
βλέμμα ανεμοστρόβιλο
βουβό μα σαν σειρήνα
Ανοίγω το παράθυρο
κι απέναντι απ' το γυάλινο
μου 'ρχεται η μυρωδιά της
Απ' το πρωί έχει στηθεί
κι ας μην πατάει ούτε ψυχή
λιώνει στη μοναξιά της
Κάτι την πνίγει μέσα εκεί
νιώθει σαν να 'ναι φυλακή
θέλει να δραπετεύσει
Μα τι να κάνει η φτωχή
Τον μήνα πως θα πληρωθεί
θα πρέπει να δουλέψει