8.8.14

Το σιωπηλό πραξικόπημα



του Στέλιου Κούλογλου

πηγή: http://tvxs.gr (αναρτήθηκε: 6 Αυγούστου 2014)


Δεν έχουμε ούτε τανκς στους δρόμους ούτε φυλακές και ξερονήσια για τους αντιφρονούντες. Έχουμε όμως μια συστηματική παραβίαση του Συντάγματος, από τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένο ―που το Σύνταγμα ορίζει σαφώς ότι αφορούν την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων και όχι το κλείσιμο της ΕΡΤ, παραδείγματος χάριν― μέχρι τις τροπολογίες όπως αυτή για τα ΜΜΕ που ψηφίστηκε χθες σε έναν νόμο που αφορούσε δωρεές ανάμεσα σε δύο νοσοκομεία.

Κανονικά, αν υπήρχε στοιχειώδης σεβασμός στο Σύνταγμα, η τροπολογία που προκάλεσε χθες την αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ από τη Βουλή, καθώς και την απεργία της ΕΣΗΕΑ, δεν θα έπρεπε ούτε καν να είχε μπει για συζήτηση. Το άρθρο 74, παράγραφος 5, του Συντάγματος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: «Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση».
Το ίδιο σαφές είναι και το άρθρο 75 παρ.2 του Συντάγματος, που προβλέπει ότι κάθε νομοσχέδιο ή τροπολογία που καταθέτει προς ψήφιση η κυβέρνηση πρέπει να συνοδεύεται από έκθεση προκειμένου να γνωστοποιούνται οι οικονομικές επιπτώσεις των νομοθετημάτων. Για την τροπολογία αυτή λοιπόν για τα ΜΜΕ, που όπως σημειώθηκε δεν έπρεπε καν να συζητηθεί, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ήταν καταπέλτης: «Τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια εντός των οποίων ζητήθηκε η σύνταξη της έκθεσης δεν επέτρεψαν την ολοκληρωμένη επεξεργασία της τροπολογίας και της εκτίμησης των οικονομικών αποτελεσμάτων».
Τι ακριβώς συμβαίνει εδώ; Μέσα σε τρεις μέρες, από κατακαλόκαιρο Σάββατο το πρωί που κατατέθηκε η τροπολογία μέχρι χθες που ψηφίστηκε, η κυβέρνηση, οι αρμόδιοι υπουργοί που την υπέγραψαν και οι βουλευτές που την ψήφισαν παραβίασαν το Σύνταγμα δύο φορές, με τον πιο χοντροκομμένο τρόπο!
Αν μάλιστα δούμε και το περιεχόμενο της τροπολογίας, ότι ήταν σαν να είχε γραφεί σε κάποια γραφεία εκδοτών, τότε έχουμε πλήρη απαξίωση της Δημοκρατίας: Το Σύνταγμα παραβιάζεται ανοιχτά και η Βουλή μετατρέπεται σε όργανο εξυπηρέτησης συγκεκριμένων εγχώριων οικονομικών συμφερόντων, όταν δεν νομοθετεί υπέρ των ξένων δανειστών ― όπως γίνεται με το πολυνομοσχέδιο που συζητείται σήμερα.
Με τη σειρά τους, τα εγχώρια συμφέροντα ελέγχουν την ενημέρωση και έτσι τα βασικά ΜΜΕ κάνουν τα στραβά μάτια για τις παραβιάσεις του Συντάγματος και αποκρύπτουν τις ειδήσεις για παρόμοιες τροπολογίες. Αν δηλαδή δεν υπήρχαν μια-δυο εφημερίδες της Αριστεράς και κυρίως η ενημέρωση στο ίντερνετ, δεν θα ξέραμε τίποτα. Θα ήταν όπως σε μια δικτατορία, όπου μια ανεξέλεγκτη εξουσία αποφασίζει και διατάσσει και οι πολίτες μαθαίνουν τι συμβαίνει στη χώρα τους από τους ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Δεν έχουμε φτάσει ακόμη, αλλά προς τα εκεί βαδίζουμε ολοταχώς: Η ακροδεξιά ομάδα που κυβερνά τη χώρα με ολίγη πράσινη συνιστώσα έχει ξεκινήσει τα τελευταία 2 χρόνια ένα σιωπηλό πραξικόπημα, που καταργεί το ένα άρθρο του Συντάγματος μετά το άλλο, επιστρατεύει απεργούς, κλείνει τη Βουλή το καλοκαίρι επειδή δεν υπάρχει… νομοθετικό έργο και γενικώς γυρίζει το δημοκρατικό παιχνίδι δεκαετίες πίσω. Και επειδή είναι πολλά τα λεφτά, γιατί πλιάτσικο γίνεται και τίποτα άλλο πια, θα συνεχίσουν ακάθεκτοι στον ίδιο δρόμο όσο δεν υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις (όχι δηλαδή απεργίες της ΕΣΗΕΑ που ανακοινώνονται στους ενδιαφερόμενους 10 λεπτά πριν ξεκινήσουν). Και όσο δεν γίνει σαφές σε υπουργούς και βουλευτές που παραβιάζουν το Σύνταγμα, ότι θα χρειαστεί κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν γι' αυτό...
Η «Επιτροπή για τις αλλαγές στο κράτος, το πολιτικό σύστημα και το Σύνταγμα», που είχε εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί και οι αντιστάσεις να οργανωθούν από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας. Γιατί μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου να μην κάνει το σιωπηλό πραξικόπημα επίσημο, αφού πρέπει η Μέρκελ να κρατάει τα δημοκρατικά προσχήματα στην ΕΕ, αλλά όλο και κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει, όσο ο βιασμός του Συντάγματος γίνεται ρουτίνα ενώ βαθαίνει η πολιτική και κοινωνική κρίση στη χώρα. To κανονικό από το σιωπηλό πραξικόπημα δεν είναι παρά μερικά άρθρα απόσταση.

1 σχόλιο:

Crisis and Critique είπε...

Η ιστορία των επιχειρήσεων ΜΜΕ είναι διδακτικότατη, γιατί τη βλέπουμε “στη βιτρίνα”. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους τομείς του επιχειρείν: Όχι κανόνες, όχι ρυθμιστική παρέμβαση: Σ' αυτή την εμμονή, νεοφιλελευθερισμός και κρατισμός είναι σαν τις δυό αντιθετες όψεις ενός και του αυτού νομίσματος: Για να τρυπήσεις τη μία πρέπει να τρυπήσεις και την άλλη.

ΜΜΕ και άλλα : Αγορές χωρίς ρύθμιση, επιχειρηματικότητα χωρίς ρίσκο
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/p/blog-page_15.html