πηγή: Facebook
Ένας άνθρωπος 63 ετών εκδίδει μια (επινοημένη ή μη, μου είναι εντελώς αδιάφορο) αυτοβιογραφία, με 78 σπαράγματα μνήμης, όνειρα, μικρά παραληρήματα, γραμμένα σ' έναν αμείλικτο ενεστώτα και σ' ένα ακόμα πιο αμείλικτο δεύτερο πρόσωπο, επιτακτικό, σχεδόν κατηγορητικό. Παραθέτω το σπάραγμα 45:
Στα τριήμερά της, η μητέρα μπαίνει στο δωμάτιό σου. Χάραμα, παγωνιά, χουχουλιάζεις κάτω από τα σκεπάσματα.
«Σήκω, Νικηφόρε, έχεις σχολείο.»
«Μαμά, είμαι άρρωστος.»
Ακουμπάει τα χείλη της στο μέτωπό σου. Η φράντζα της γαργαλάει το αυτί σου.
«Μια χαρά είσαι. Σήκω, θα σου φτιάξω και λουκουμάδες.»
Μισανοίγεις τα μάτια και ψαχουλεύεις το πιεσόμετρο δίπλα στο κομοδίνο.
«Μάνα, άσε με, δεν θέλω να ξυπνήσω.»
«Σήκω, αγόρι μου, να χαρείς, έχω και να γυρίσω.»
Ένας άνθρωπος 63 ετών εκδίδει το ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ, και το πρώτο του βιβλίο είναι αυτό το κομψοτέχνημα. Αποκαλύπτομαι.
Χρήστος Χρηστίδης, Αναποδογεννημένος (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2016).
Ένας άνθρωπος 63 ετών εκδίδει μια (επινοημένη ή μη, μου είναι εντελώς αδιάφορο) αυτοβιογραφία, με 78 σπαράγματα μνήμης, όνειρα, μικρά παραληρήματα, γραμμένα σ' έναν αμείλικτο ενεστώτα και σ' ένα ακόμα πιο αμείλικτο δεύτερο πρόσωπο, επιτακτικό, σχεδόν κατηγορητικό. Παραθέτω το σπάραγμα 45:
Στα τριήμερά της, η μητέρα μπαίνει στο δωμάτιό σου. Χάραμα, παγωνιά, χουχουλιάζεις κάτω από τα σκεπάσματα.
«Σήκω, Νικηφόρε, έχεις σχολείο.»
«Μαμά, είμαι άρρωστος.»
Ακουμπάει τα χείλη της στο μέτωπό σου. Η φράντζα της γαργαλάει το αυτί σου.
«Μια χαρά είσαι. Σήκω, θα σου φτιάξω και λουκουμάδες.»
Μισανοίγεις τα μάτια και ψαχουλεύεις το πιεσόμετρο δίπλα στο κομοδίνο.
«Μάνα, άσε με, δεν θέλω να ξυπνήσω.»
«Σήκω, αγόρι μου, να χαρείς, έχω και να γυρίσω.»
Ένας άνθρωπος 63 ετών εκδίδει το ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ, και το πρώτο του βιβλίο είναι αυτό το κομψοτέχνημα. Αποκαλύπτομαι.
Χρήστος Χρηστίδης, Αναποδογεννημένος (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2016).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου