Τέλλος Φίλης: Με Απάθεια

Δεν έχω χαρά, ούτε λύπη.

Μια απάθεια έχω.

Μια απάθεια επιβίωσης.

Φίλοι που έφυγαν, άλλοι που καταστράφηκαν

κι άλλοι που βλέπουν ―μαζί τους κι εγώ―

έναν γκρεμό που δεν μας άξιζε.

Κι όλοι, όλοι μας, απροετοίμαστοι.

Αόρατοι οι άνεργοι, αόρατοι κι οι πτυχιούχοι.

Τότε ποιος ευημερεί;

Κοιτάζω γύρω. Βλέπω. Κι ας κάνω πως δεν καταλαβαίνω.

Με απάθεια συνεχίζω.

Έγινα λοιπόν αυτό που ήθελαν

ένας απαθώς επιβιώσας.

Ποιοι; Κοιτάξτε γύρω σας, μην κάνετε ότι δεν βλέπετε

έστω την ύστατη ώρα, κοιτάξτε.