Dead man walking

του Πάνου Θεοδωρίδη

πηγή: http://www.thegreekcloud.com

Τέλος του μήνα, άλλο ένα τέλος εποχής. 'Ωρα να πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ, η δόση της Εφορίας, οι "υπηρεσίες" που αγοράζουμε απο μονοπώλια ή ολιγοπώλια. Δεν ήμουν σε διαδήλωση, αλλά στην τακτική άτυπη συνεδρίαση της κοινής γνώμης, των τιμημένων γηρατειών. Στην πρωινή σύναξη των πειθαρχημένων πολιτών. ΄Ενας από τους λίγους τυχερούς, που αν ευλογηθούν από τις δόσεις του TAXIS, θα μπορώ να χρωστάω τα πάντα στο Κράτος, δημόσιο και ιδιωτικό, ώστε το 2015, να βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να μη φλερτάρω με τη φυλάκιση και τα τηλεφωνήματα των εταιρειών που σε πρήζουν επειδή άργησες μια μέρα να πληρώσεις ή δεν κατάφερες να ρυθμίσεις μιά σύναξη τόκων που σε τυραννάει. Ναι, είμαι κυκλοδίωκτα ευτυχής, έχω την υγειά μου (δηλαδή μπορώ να περνάω όρθιος τις αρρώστειες μου), επομένως κυνηγάω ακόμη τις δουλειές που θα μου φέρουν ζωάρκεια.

Τέλος του μήνα, άλλο ένα τέλος εποχής, στην τράπεζα. Τέσσερις άνθρωποι παλεύουν με μιά συνεχή ουρά σαράντα πολιτών, τα δύο τρίτα ηλικιωμένων. Περιμένοντας, τους χαζεύω. Μερικοί έρχονται με λάθος αποδεικτικά και λαθος βιβλιάρια, αποχωρούν, ξεχασιάρηδες, παλεύοντας να πρασινίσει το κόκκινο κουμπάκι της εξόδου. Αλλά οι περισσότεροι έχουν γίνει Κερκυραίοι: μόνο σε εκείνης της νήσου τις ουρές, υπάρχουν τόσο πολλοί συγγενείς υπαλλήλων της τράπεζας, παραβιάζουν τις ουρές, καμώνονται πως είναι αφελείς ή βλάκες για να σου φάνε τη σειρά. Και μιλούν τόσο πολύ στα ταμεία, γιά την προκοπή των εγγονιών τους, γιά τα μικροπολιτικά και τα χάπια τους.

Τώρα, παντού, οι μισοί φλυαρούν στα γκισέ. Οι ταμίες χαμογελούν "κάπως". Έχουν ακούσει στην ουσία μια και μόνη ιστορία: δεν αντέχω, αλλά τι να κάμω. Ώς πότε θα είμαι όρθιος. Τα παιδιά μου δεν έχουν, τα εγγόνια μου στο εξωτερικό. Άκουσα κάτι για δουλειές στην Πολωνία. Και στη Βουλγαρία γεμίζεις πέντε σακούλες σουπερμάρκετ με δέκα λέβα. Έτσι λένε.

Πάρεξ ελευθερία και γλώσσα.

Με τη γλώσσα, τελέψαμε. Το ιδιόλεκτο να είναι καλά. Αλλά με την ελευθερία; ο μύθος δηλοί πως όταν ο Νέρωνας, στον δρόμο του για κάποιους Ολυμπιακούς, έκαμε μιά υπερπαραγωγή στο θέατρο της Κασσιόπης και χειροκροτήθηκε θερμά, προσφέρθηκε να δωρίσει κάτι που οι Κερκυραίοι θα επιθυμούσαν. Κι αυτοί, στο καράκεντρο της Αυτοκρατορίας και στο έλεος της Συγκλήτου, ζήτησαν την ελευθερία τους, που εκείνος προθύμως τους την παραχώρησε. Τι να την κάμουν την ελευθερία μερικοί νησιώτες τριγυρισμένοι απο λεγεώνες, ρωμαϊκό δίκαιο και γραικύλους διανοουμένους;

Τον Νέρωνα τον έβαλα γιά τις εντυπώσεις. Δυό γενιές πριν τον Νέρωνα, κυκλοφορούσε η παροιμία: ελευθέρα Κόρκυρα, χέζ΄όπου θέλεις. Στράβωνος βίβλος εβδόμη, στα αποσπάσματα.

Και μετά, ο Ρωμανός. Δικασμένος για ένοπλη ληστεία, δαρμένος από την σύλληψη, απεργός πείνας. Όταν ήταν στα πρωτοσέλιδα, είχα μαλώσει με βίαιη γλώσσα τη μάνα του την προκομένη, που, κατά τη γνώμη μου, θυσίασε το παιδί της ως η μαύρη νύφη, δηλώνοντας μια σειρά παλαβομάρες περι παίδων αγωγής.

Αλλά το παιδί μεγάλωσε και τραβάει τον δρόμο του. Επισήμως, και με την βούλα του Νόμου, είναι ληστής και όχι τρομοκράτης. Άρα, κανένα Γκουαντάναμο δεν τον πιάνει. Δικαιούται άδειες και έχει την ισχνή δυνατότητα να τις παραβιάζει, ή όχι. Έχει δικαίωμα. Δεν έχουμε ακόμη Περονισμό, έχουμε καταρρεύσει ως χώρα, αλλά βρίσκουμε κάτι ατραπούς, όπως την υποχρεωτική σίτιση.

Ο Ρωμανός δεν είναι ελεύθερος. Πληρώνει έναν λογαριασμό. Δεν έχει ελευθερία. Αλλά από γλώσσα, ροδάνι. Το τι έχει πει ο στόμας του δεν περιγράφεται. Ε, και λοιπόν; απαγορεύεται; Θεωρητικά, ζούμε σε μια χώρα που τιμωρούνται οι πράξεις. Καμιά λογική δεσμοφύλακα δεν είναι δυνατόν να ισχύει εδώ.

Προκύπτουν βάσιμες υποψίες ότι βγαίνοντας θα παρανομήσει; Ε, και λοιπόν; Οι εναλλάδες και οι αντιεξουσιαστές δεν σημαδεύονται ακόμη στο μέτωπο με πυρωμένο σίδερο. Οι ομάδες γύρω του, τριγυρισμένες από Τσιριμώκους, δύσκολα θα τον βοηθήσουν. Η βία που  υποστηρίζει στρέφεται εναντίον του ιδίου. Ας όψεται η μανούλα του.

Στις αγέλες που σταλίζουν με άνοια, τρόμο και βρυγμό οδόντων στις τράπεζες και στα δελτία ειδήσεων, τρομάρα τους, υπάρχουν και απολίτικοι, συντηρητικοί, ωσαύτως  βασανισμένοι. Αυτοί επιθυμούν τάξη και ασφάλεια, αλλιώς ρίχνουν το ψηφαλάκι στον Λεβέντη και στο κόμμα των κυνηγών, αλλ' όχι στην κυβερνώσα παράταξη. Κινδυνεύοντας ο Ρωμανός, επιχαίρουν. Σκανιάζουν επειδή ο νεαρός δεν έχει χαμπάρι από υψηλή πολιτική και αν του δώσουν τις άδειες που δικαιούται, θα βγει να μιλήσει για νίκη του κινήματος. 

Ε, και λοιπόν; Η Ελλάδα είναι γεμάτη ολοκληρωτικά ηττημένους ακτιβιστές, που πιστεύουν ότι τόλμησαν και νικήθηκαν και πολύ παινεύονται γι' αυτό.

Ακόμη κι άν βρει το ποθητό του άστρο, ακόμη κι αν γίνει Νάβις ή Ανδρίσκος ή Μούρτζουφλος, δεν θα τον κρατήσουν τα σίδερα.

Και δεν βλέπω κανέναν που του έχει μείνει μυαλό στο κεφάλι του για να έχει και ο Ρωμανός. Εξάλλου, μια μέρα να μείνει στο ΤΕΙ του, η δραπέτευση απο τη στραγκάλη της ελληνικής παιδείας, μάλλον θα γίνει μονόδρομος γι' αυτόν.

Καταλήγω πως στο ίδιο συμπέρασμα έφτασαν και οι κριτές του.

Αφήνετέ τον να σπουδάζει. Ακόμη κι αν είναι άλλες οι προθέσεις του. Το κοντέρ, με την καταδίκη του, έχει μηδενίσει. Προσώρας, ανήκει στη δικαιοδοσία του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος, που περιέχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Εσείς τα ψηφίσατε. Εφαρμόστε τον Νόμο.