Το Εμφύλιο Σώμα

του Πάνου Θεοδωρίδη

πηγή: http://www.thegreekcloud.com/

Δεν ήταν ποτέ χώρα του Παραδείσου η Νεότητα.

Κάθε γενιά δεχόταν εκ των προτέρων ότι δεν την καταλαβαίνουν, ότι εμποδίζεται, ότι ο κόσμος είναι άδικος και η κοινωνία μια φρεναπάτη.

Αυτά είναι συμβόλαια που συνάπτει ο κάθε νέος και έχουν συγκεκριμένη διάρκεια.

Αυτά γίνονται κοινωνικά αιτήματα, όταν ανακαλύπτεται από πολλούς πιτσιρικάδες ότι η αλήθεια είναι μαχητή, ότι ο Χρόνος δεν είναι φίλος και πως Εκείνος ή Εκείνη έχουν αναπληρωτές, ενίοτε καλύτερους απο τους πρώτους διδάξαντες.

Έως εδώ.

Αλλά το να ανακαλύπτεις πως η Νεότητα δεν ξέρει τι της γίνεται και πως φέρεται ως ξύλον απελέκητον και πως δεν έχει αξίες και πρότυπα είναι η πρώτη ένδειξη πως φύρανες και ήρθε η ώρα να συνταχθείς με τα Φτερά του Θανάτου.

Το σχολείο δεν είναι πηγή παιδείας.

Η κοινωνία δεν είναι στοργική μητριά.

Η γέννηση ενός παιδιού είναι μια κίνηση θράσους. Αποδεκτή μόνον απο την Υπατεία της διαιώνισης του Είδους.

Όλες οι γενιές που ραγίζουν από τις δυσκολίες, ζητούν να απαλλαγούν απο την ενοχή του κόσμου που επινόησαν. Και πρώτοι οι γονείς φορτώνουν στα παιδιά τους τα ελαττώματα της δικής τους γενιάς, της μεγαλύτερης.

Χωρίς ποτέ να εμπιστευτούν μιά τρίχα της δικής τους κεφαλής, στα παιδιά τους.

Όχι, δεν ήταν ποτέ καλύτερα ή χειρότερα στην αγωγή των νέων ανθρώπων. Η αγωγή είναι συλλογή στερεοτύπων, βαρετή και κουραστική. Μήτε ο διδάσκων, μήτε ο διδασκόμενος την αποδέχονται, αλλά την υπηρετούν με αυταπάρνηση.

Γιατί να ξέρει την Χούντα  ο Δεκαεξάρης; δεν ήταν ένα στιγμιαίο αδίκημα;

Στελέχη της δεν τοποθετήθηκαν σε καίριες θέσεις, σε κομματικές και πολιτικές επετηρίδες;

Ποιός μαλάκας πιστεύει ότι με τελετές και παράτες εντυπώνεται στον νεανικό ακτιβισμό η ακατάλυτη αίσθηση υπέρ της Δημοκρατίας;

Κοντολογής, πάει σύννεφο η προσποίηση πως επιλεγοντας τα καλύτερα υλικά γιά να δειπνήσουμε, θα γευτούμε κάτι διαφορετικό από ένα κουλούρι που δεν τρώγεται χωρις αμέτρητες κουταλιές αλάτι και ζάχαρη στην ζύμη του.

'Οπου "αλάτι" είναι οι ηδονές και "ζάχαρη" άλλες ηδονές.

Ηδονή παράγει κάθε ενέργεια που ασκήθηκες να μη καταλαβαίνεις.

Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν μετάξι. Όχι επιδέξιους κώλους και άλλα δήθεν ευρηματικά. Με τάξη.

Τα παιδιά θα νικήσουν εντέλει, αλλά μόνον την γενιά που τα καταπιέζει και τα πολεμά.

Θα έρθει και η σειρά τους.

Αυτό το επαναμβανόμενο έγκλημα δεν έχει σχέση με τα ήθη και με τα πράγματα.

Η διακίνηση του ολέθρου απαιτεί εμπειρία που δύσκολα την κατακτάς στα δεκάξι. 

Αλλά στα πενήντα, δεν ξέρεις να κάνεις κάτι άλλο.

Η "φαντασία στην εξουσία" ως μήνυμα, διαθέτει την λυτρωτική ανακρίβεια οποιασδήποτε παροιμίας ή γνωμικού των επτά σοφών και των επτά θαυμάτων και του Σοφού Λαού που ποτέ δεν Υπήρξε έξω από το μυαλό των Εφευρετών του.

Των γερόντων εννοώ.

Εξάλλου, από αιώνες η Εξουσία ασκεί την τεχνική των συστημικών φαντασιώσεων.

Και ποτέ να μη μας διαφεύγει ότι η Επανάσταση είναι τo σώμα μας.

[Η εικόνα από την εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη

στο Mega, με θέμα την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα,

προστέθηκε από το Εντευκτήριο]

Σχετικό θέμα: http://www.efsyn.gr/arthro/o-n-mastorakis-diamartyrithike-ston-pretenteri-gia-tin-anatropi-me-toys-mathites