Αποσπάσματα από το άγνωστο, έως πρόσφατα, ποίημά του, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά (στο υπό έκδοση τεύχος Νο 106 του Εντευκτηρίου)
από τον Αχιλλέα Κυριακίδη:
Το ÊTRE είναι το ρήμα «είμαι».
Τιμωρείται με θάνατο ή ισόβια κάθειρξη.
Το AIMER είναι το ρήμα της παρανόησης·
επίσης, του πόθου της διείσδυσης στον άλλον,
μιας ορμής ποικίλης διάρκειας και κατωφερούς τάσης,
που συχνά καταλήγει στα δικαστήρια.
[...]
Το FINIR; Κάτι πρόσφορο που μένει να βρεθεί.
... και αποδίδεται "υπονομευμένο" από τη Γλυκερία Μπασδέκη:
υπαρχουάρ είναι το είμαι γαλλιστί
θάνατος ή ισόβια η ποινή
για τις παρεξηγήσεις έχουν το αγαπουάρ
(κάτι σαν μπήγω λόγχες και μου μπήγουν)
ρηματική ωραία ποικιλία βίας ― μπρούμυτος, δηλαδή, στην κατηφόρα
κι ύστερα στάση δικαστήρια
φινιτουάζ;
αν δεν το ξέρεις όπου να ’ναι θα το μάθεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου