[Με το σπονδυλωτό ποίημα της Έφης Αντωνίου ολοκληρώνεται σήμερα το "αφιέρωμα" στο ερώτημα των παιδικών (μου; μας;) χρόνων: Βουνό ή θάλασσα.
Το αφιέρωμα αυτό, χάρη στην πρόθυμη ανταπόκριση που βρήκε, εμπλούτισε το blog με μερικά εξαιρετικά κείμενα, που άνετα θα έβρισκαν θέση στο περιοδικό ή σε μια μελλοντική έκδοση με τον ίδιο τίτλο ― ορισμένα μάλιστα γραμμένα από πρόσωπα που δεν είναι επαγγελματίες της γραφής.
Στο εξής το blog αυτό θα είναι ανοιχτό και σε κείμενα συνεργατών ή φίλων του περιοδικού Εντευκτήριο, με μόνη προϋπόθεση να σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα του blοg, όπως αυτά καθρεφτίζονται στις "ετικέτες" του. Για ενδεχόμενη προσυνεννόηση ή αποστολή, η διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας είναι entefkti@otenet.gr]
της Έφης Αντωνίου*
Θάλασσα 1
Στην αμμουδιά
Το αφιέρωμα αυτό, χάρη στην πρόθυμη ανταπόκριση που βρήκε, εμπλούτισε το blog με μερικά εξαιρετικά κείμενα, που άνετα θα έβρισκαν θέση στο περιοδικό ή σε μια μελλοντική έκδοση με τον ίδιο τίτλο ― ορισμένα μάλιστα γραμμένα από πρόσωπα που δεν είναι επαγγελματίες της γραφής.
Στο εξής το blog αυτό θα είναι ανοιχτό και σε κείμενα συνεργατών ή φίλων του περιοδικού Εντευκτήριο, με μόνη προϋπόθεση να σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα του blοg, όπως αυτά καθρεφτίζονται στις "ετικέτες" του. Για ενδεχόμενη προσυνεννόηση ή αποστολή, η διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας είναι entefkti@otenet.gr]
της Έφης Αντωνίου*
Πέντε
φωτογραφίες
Οικογένειες με παιδιά
Ομπρέλες, κουβαδάκια, καφέδες και σάντουιτς
Η μυρωδιά της αλμύρας, του αντηλιακού και της αλχημείας
Στα πεύκα τερετίζουν τα τζιτζίκια
Στη θάλασσα δύο τράτες, κάποια γιοτ και μία βάρκα-ποδήλατο
Παιδιά βουτάν από το μόλο
Στο βάθος
Το απέραντο γαλάζιο
Βουνό 1
Οξιές
Πεύκα
Βελανιδιές
Και έλατα
Πυκνό το δάσος
Εμείς ευχάριστα το βουνό ανεβαίνουμε αγγίζοντας
τις φτέρες.
Θάλασσα 2
Στην αμμουδιά οι γλάροι
Κρώζουν, κινούνται, αφήνουν τα ίχνη τους στην άμμο
Μία βάρκα γαλαζοκόκκινη κείτεται δίπλα
Ερημική η παραλία
Μία ομπρέλα μοναχική
Λίγοι οι λουόμενοι
Ακούν το κύμα.
Βουνό 2
Ήταν όμορφο το βουνό
Το εκκλησάκι στην κορυφή
Χώμα κι ασβέστη και πέτρες
Και στάχυα πολλά χρυσίζοντα
Ο μήνας Ιούλιος
Η μέρα του Προφήτη Ηλία
Βουνό και θάλασσα
Ένα σπίτι λιτό, άσπρο, μοντέρνο στην άκρη ενός βουνού με τζάκι
Έναν νερόμυλο
Έναν πυργίσκο
Και μία βάρκα έξω
Το φως από ένα φάρο
Το σπίτι αφουγκράζεται τον αγέρα που σφυρίζει στα δέντρα και το κύμα που μαίνεται
στα βράχια.
Γεύεται την Ελλάδα
* [ H Έφη Αντωνίου παρακολούθησε ένα από τα σεμινάρια που έκανα ως συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, με αντικείμενο τη διόρθωση και την επιμέλεια κειμένων. Αν θυμάμαι σωστά, είναι φιλόλογος και διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση. ― Γιώργος Κορδομενίδης ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου