πηγή: Facebook
Σε κάποια κουβέντα μας για μουσική με έναν ελπιδοφόρο διευθυντή ορχήστρας τον ακούσαμε να εκφράζει το παράπονό του για το γεγονός πως παίζονται πια όλο και λιγότερα έργα, που περιλαμβάνουν κοντραμπάσο.
Απορήσαμε και ζητήσαμε να μάθουμε τον λόγο. Αρκέστηκε να πει πως οι βιρτουόζοι του κοντραμπάσο γενικά αποφεύγουν να ταξιδεύσουν αεροπορικώς εξαιτίας της πολιτικής των αεροπορικών εταιριών. Γι’ αυτό οι διευθυντές των φεστιβάλ και οι υπεύθυνοι των μουσικών αιθουσών προτιμούν πια να μη συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους έργα, που απαιτούν τη συμμετοχή του συγκεκριμένου οργάνου.
Τα λόγια του αύξησαν αντί να μειώσουν τις απορίες μας και απαιτήσαμε να γίνει πιο σαφής.
Όπως μας εξήγησε ο ταλαντούχος αυτός άνθρωπος, μετά την τρομοκρατική ενέργεια στους Δίδυμους πύργους το Σεπτέμβριο του δύο χιλιάδες ένα και την υστερία περί κανόνων ασφαλείας που ακολούθησε, το κοντραμπάσο, εξαιτίας του όγκου και κυρίως του ύψους της θήκης του, που φτάνει το ένα μέτρο και ενενήντα εκατοστά, κρίθηκε από τους υπεύθυνους ασφαλείας των αεροπορικών εταιριών ως ιδανική κρυψώνα για μεταφορά όπλων και εκρηκτικών. Έκτοτε απαγορεύτηκε η μεταφορά του στους αποθηκευτικούς χώρους του αεροσκάφους και αντιμετωπίζεται ως έμψυχο ον, που οφείλει να διαθέτει δική του θέση στην καμπίνα, όπως κάθε άλλος επιβάτης.
Το πράγμα θα έμοιαζε λιγότερο δραματικό αν κάθε κοντραμπάσο δεν ήταν μοναδικό αφού ως γνωστό φτιάχνεται με βάση το μήκος του βραχίονα εκείνου που το παραγγέλνει και άρα η αντικατάστασή του με κάποιο άλλο κομμάτι είναι απλώς αδύνατη.
Έτσι όποτε ένας κοντραμπασίστας αποφασίζει να ταξιδέψει, είναι αναγκασμένος πριν από κάθε πτήση να υποστεί την ταλαιπωρία μιας ενδελεχούς έρευνας, χώρια που υποχρεούται να πληρώσει κανονικό εισιτήριο για το όργανό του.
Τα εισιτήρια αυτού του είδους, τουλάχιστον για τις εσωτερικές πτήσεις, εκδίδονται συνήθως στο όνομα Mr Contrabassos.
Σε κάποια κουβέντα μας για μουσική με έναν ελπιδοφόρο διευθυντή ορχήστρας τον ακούσαμε να εκφράζει το παράπονό του για το γεγονός πως παίζονται πια όλο και λιγότερα έργα, που περιλαμβάνουν κοντραμπάσο.
Απορήσαμε και ζητήσαμε να μάθουμε τον λόγο. Αρκέστηκε να πει πως οι βιρτουόζοι του κοντραμπάσο γενικά αποφεύγουν να ταξιδεύσουν αεροπορικώς εξαιτίας της πολιτικής των αεροπορικών εταιριών. Γι’ αυτό οι διευθυντές των φεστιβάλ και οι υπεύθυνοι των μουσικών αιθουσών προτιμούν πια να μη συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους έργα, που απαιτούν τη συμμετοχή του συγκεκριμένου οργάνου.
Τα λόγια του αύξησαν αντί να μειώσουν τις απορίες μας και απαιτήσαμε να γίνει πιο σαφής.
Όπως μας εξήγησε ο ταλαντούχος αυτός άνθρωπος, μετά την τρομοκρατική ενέργεια στους Δίδυμους πύργους το Σεπτέμβριο του δύο χιλιάδες ένα και την υστερία περί κανόνων ασφαλείας που ακολούθησε, το κοντραμπάσο, εξαιτίας του όγκου και κυρίως του ύψους της θήκης του, που φτάνει το ένα μέτρο και ενενήντα εκατοστά, κρίθηκε από τους υπεύθυνους ασφαλείας των αεροπορικών εταιριών ως ιδανική κρυψώνα για μεταφορά όπλων και εκρηκτικών. Έκτοτε απαγορεύτηκε η μεταφορά του στους αποθηκευτικούς χώρους του αεροσκάφους και αντιμετωπίζεται ως έμψυχο ον, που οφείλει να διαθέτει δική του θέση στην καμπίνα, όπως κάθε άλλος επιβάτης.
Το πράγμα θα έμοιαζε λιγότερο δραματικό αν κάθε κοντραμπάσο δεν ήταν μοναδικό αφού ως γνωστό φτιάχνεται με βάση το μήκος του βραχίονα εκείνου που το παραγγέλνει και άρα η αντικατάστασή του με κάποιο άλλο κομμάτι είναι απλώς αδύνατη.
Έτσι όποτε ένας κοντραμπασίστας αποφασίζει να ταξιδέψει, είναι αναγκασμένος πριν από κάθε πτήση να υποστεί την ταλαιπωρία μιας ενδελεχούς έρευνας, χώρια που υποχρεούται να πληρώσει κανονικό εισιτήριο για το όργανό του.
Τα εισιτήρια αυτού του είδους, τουλάχιστον για τις εσωτερικές πτήσεις, εκδίδονται συνήθως στο όνομα Mr Contrabassos.
[Εικονογράφηση και βίντεο προστέθηκαν από το Εντευκτήριο]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου