Γιώργου Δουατζή, Το κόκκινο κασκόλ

ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΣΚΟΛ

Δεν μπορούσα να αφαιρέσω τον κόσμο. Αλλά μπορούσα να αφαιρέσω τον εαυτό μου από τον κόσμο όποτε εγώ αποφάσιζα, πράγμα που με γέμιζε αυτοπεποίθηση

Άλλωστε, φρόντιζα πάντοτε πολύ επιμελημένα την εμφάνισή μου διότι είχα να κρύψω πάμπολλες πληγές. Εκείνοι θαύμαζαν την κομψότητά μου και οι πιο ανόητοι την ζήλευαν κιόλας

Πώς να τους πείσω ότι το κόκκινο που έβλεπαν δεν ήταν του κασκόλ...

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μανδραγόρας η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή, Το κόκκινο κασκόλ. Είναι το εικοστό τέταρτο βιβλίο του Γ. Δουατζή, με το οποίο συμπληρώνονται σαράντα χρόνια εκδοτικής του παρουσίας (1976-2016).

Η συλλογή περιλαμβάνει εξήντα επτά ποιήματα, γραμμένα το διάστημα των τελευταίων τριών ετών. Πρόκειται για ποιήματα που προχωρούν πολύ πέρα από έναν διάλογο με τον φανταστικό ή πραγματικό αναγνώστη. Ποιήματα που εκτείνονται δυναμικά σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά, πολιτισμικά, αισθητικά και ηθικά σημαινόμενα. Ποίηση πολιτική, υπαρξιακή, ερωτική. Μια έκδηλη διαπάλη οργής και καταδίκης όσων συμβαίνουν και όσων ένας δημιουργός οφείλει να επισημάνει. Μια παραγωγή-απολογισμός καθημερινών και ταυτοχρόνως αιώνιων στιγμών στην πορεία του ανθρώπου.

Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

Και βέβαια

δεν χτύπησε κανείς την πόρτα

Πανάκριβες οι παρουσίες

και οι επισκέψεις έχουν κόστος υψηλό

Μόνον το παρελθόν

μού χτύπησε ξανά την πόρτα

Δεν υπάρχει ελευθερία, μου είπε,

ας ομορφύνουμε τις φυλακές μας

λησμονώντας πως ήταν φυλακισμένο

στις παλαιότερες των αναμνήσεων

αλλιώς τι παρελθόν θα ήταν

Είχε ξεχάσει πως συνήθισα τις απουσίες

κι οι μνήμες της απώλειας μόνιμη συντροφιά

Και ο καθρέφτης σίγησε

σαν μια πόρτα που την χτυπάει ο άνεμος

και δεν βγαίνει ήχος κανείς

αλλά έτσι κι αλλιώς

εγώ ήμουν απασχολημένος αναλογιζόμενος

πόσο βάρος μπορεί να έχει ένα και μόνο δάκρυ

ή

πόσες νύχτες δεν έχουν τέλος

Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1948. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και Κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. 

Δημοσιογράφος από το 1974, εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής. 

 Πρώτη του εμφάνιση το 1971 στην Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς των εκδόσεων "Άγκυρα". Δεύτερη εμφάνιση, η παράσταση χοροδράματος, βασισμένη στο ποίημά του "Αντικρουόμενα σύμβολα και πορεία στο φως" τον Μάιο 1973 σε μουσική Γ. Τσαγκάρη και χορογραφία Έλλης Παρασκευά.

Εργογραφία:

1. Γραφτά, 1976, Ποίηση
2. Τοπική Αυτοδιοίκηση, 1986, δοκίμιο, Εξάντας
3. Τα Μικρά, 1996, Ποίηση, Κάκτος
1. Απάνθισμα Τάσου Λειβαδίτη, 1997, ανθολόγηση, Κέδρος
2. Προς Δέκα Επιστολή, 2001, Ποίηση, Μίλητος
3. Προς Δέκα Επιστολή - Τα Ανεπίδοτα, 2002, 2003 Ποίηση, Εξάντας
4. Σπονδές, 2004, Ποίηση, Εξάντας
5. Τα Μικρά β', 2004, Ποίηση, Εξάντας
6. Τα κόκκινα παπούτσια, 2004, Ποίηση, Εξάντας
7. Το Κουμπί, 2004, μονόπρακτο, Εξάντας
8. Μη φεύγετε κύριε Ευχέτη, 2008, μυθιστόρημα, Λιβάνης
9. Περί Δημοσιογραφίας, 2010, δοκίμιο, Πεδίο
10. Φωτοποιήματα, 2010, Ποίηση - φωτογραφία, Καπόν
11. Πατρίδα των καιρών, 2010, Ποίηση, Καπόν
12. Το Κουμπί, έκδοση αναθεωρημένη, 2011, Ιωνικό Κέντρο
13. Το σπασμένο παιχνίδι, Κώστας Αξελός, 2011, Καπόν
14. Σχεδίες, 2012, Ποίηση, Καπόν
18. Γιάννης Δάλλας, Να βγω από μένα, δοκίμιο, 2013, Καπόν
19. Τα 99 Μικρά, Ποίηση, 2013, Vakxikon (έντυπο, e-book)
20. Η άλλη λέξη, Διηγήματα, 2014, Γαβριηλίδης
21. Ωδή στα κόκκινα παπούτσια, 2014, Ποίηση, Γαβριηλίδης (ελλην.-ισπανικά)
22. Κράτα την Άνοιξη, 2014, Γαβριηλίδης, (ελλην.-γαλλικά) με CD
23. Ανάσα από πηλό, 2015, Μυθιστόρημα, Πάπυρος
24. Το κόκκινο κασκόλ, 2016, Ποίηση, Μανδραγόρας