του Γιώργου Κορδομενίδη
Οδός Ερμού, στο ύψος της Μπαλάνου, απέναντι από την Αγία Θεοδώρα.
Στα πλευρά ενός κουτσουρεμένου κορμού δέντρου, δίπλα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κόντρα στα λαϊκά και άλλα τραγούδια που φτάνουν στην Ερμού από την πλατεία Άθωνος, καίει εδώ και μέρες, όλο το 24ωρο, ένα κερί-καντήλι. Πάνω στον κορμό, ένα ματσάκι άσπρα λουλούδια, ξεραμένα σήμερα, δίνουν κάθε τόσο τη θέση τους σε άλλα, φρέσκα.
Και άλλο ένα μπουκέτο με λουλούδια πάνω στο κάγκελο του πεζοδρομίου. Χτες, ένα τρίτο, στερεωμένο με κολλητική ταινία συσκευασίας, στην ορθομαρμάρωση της παρακείμενης εισόδου πολυκατοικίας.
Σκέφτομαι, κάθε φορά που περνώ, ποιος/ποια [μπορεί να] θρηνεί ποιον. Τι είδους ανθρώπινο δράμα [μπορεί να] παίχτηκε εκεί. Ποιος/ποια προσπαθεί να μετατρέψει σε παρουσία μια αμετάκλητη απουσία.
Σεβασμός. Στον πόνο και στη μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου