της Μαρίας Ντινάκη
Οκτώ συν δύο: δέκα, επί δύο: είκοσι, μείον
έξι: δεκατέσσερα. Ένα και τέσσερα: πέντε, μείον τρία: δύο.
Τέσσερις βδομάδες συν δεκατέσσερις ημέρες μας
κάνει... ― Χρόνια πολλά, γλυκιά μου! Και πώς αγιάζει κανείς σήμερα; Ξέχασα να
ρωτήσω τη μάνα μου.
Πάντως, ένα κι ένα κάνουν δύο, σωστά; ― Τρία.
Πάντα τρία. Ιερός αριθμός. Αρχαίος επίσης. Ελληνικός, χριστιανικός και καθολικός.
Άρα, όλα καλά. Όλοι ευχαριστημένοι. Νόμιμοι.
Και άνομοι. Έμποροι. Και ψώνια.
― Χρόνια πολλά, γλυκέ μου! Και ματς-μουτς. ―
Τι μου πήρες; Και χρατς-χρουτς. Σήμερα γιορτάζει όλη η γη. Που α-πατούμε και που
μέσα της θα μπούμε. Δεκατέσσερις το ημερολόγιο. Οι γενεές. Και το θερμόμετρο. Μείον.
Σήμερα γιορτάζει όλη η γη. Η δική μου. Κι η
δική σου.
Γιορτάζει ο Άγιος. Κι ο Θεός. Ο άγιος ο
ισχυρός, κι ο άγιος ο αθάνατος.
Γιορτάζουν οι αγαπημένοι. Οι άλλοι θρηνούν.
Ωραία γιορτή. Χριστιανική. Αγαπάτε αλλήλους. Διαίρει
και βασίλευε.
Ωραία ημέρα. Αγάπης. Απάτης.
Στην υγειά των ερωτευμένων
λοιπόν. Στην υγειά του Κριτία. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου