15.3.07

Η ΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΕΙ - ΞΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Δεκαπέντε ξένοι ποιητές, οικονομικοί ή πνευματικοί μετανάστες ή και πρόσφυγες από διάφορες χώρες θα παρουσιαστούν και θα διαβάσουν ποιήματά τους στα ελληνικά (και, ενδεικτικά, στην πρωτότυπη γλώσσα) στην εκδήλωση που οργανώνουν το περιοδικό «Εντευκτήριο», το Κέντρο Πολιτισμού της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου καθώς και το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης (21 Μαρτίου 2007, ώρα 9 μ.μ., στο «Underground Εντευκτήριο», Δεσπεραί 9, Θεσσαλονίκη).
Πρόκειται για ποιητές από την Αλβανία, την Αμερική, τη Γερμανία, τη Γεωργία, τη Ρουμανία και τη Ρωσία, που ζουν στη Θεσσαλονίκη και πολλοί από αυτούς εμφανίζονται δημόσια για πρώτη φορά, καθώς είτε οι βιοποριστικές ανάγκες είτε η ιδιότητα του “ξένου” τους κρατούν μακριά από την πνευματική κίνηση.
Η εκδήλωση, πέρα από την καθεαυτή σημασία της, μπορεί να αποτελέσει και αφορμή για προβληματισμό για μια σειρά από ζητήματα: για το αν η δύσκολη και σκληρή ζωή του μετανάστη αφήνει χρόνο και διάθεση για καλλιτεχνική δημιουργία· για τη σχέση της μητρικής γλώσσας με τη ελληνική γλώσσα, καθώς αρκετοί ήδη δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους να μεταφράσουν τα ποιήματά τους ή και να γράψουν απευθείας στα ελληνικά.
Στη βραδιά συμμετέχει το, πολυεθνικής σύνθεσης, ερασιτεχνικό μουσικό σχήμα «Φωνές των λαών», που υφίσταται στο πλαίσιο της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κοινωνική Αλληλεγγύη».
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

2 σχόλια:

etalon είπε...

...νομιζω
πως ηταν μια μαγικη στιγμη.
ο κοσμος ,
η ατμόσφαιρα,
ο χωρος,
μια ευγενεια απο χρονια ξεχασμενη να ιπταται του χωρου,
ο σεβασμος του διαφορετικου
με τον ελληνικο τροπο,
τον τροπο της παιδειας.

Χρόνια ειχα τοσο να συγκινηθω
ακομα
και καποια κοσμικα
λιγο ξεπερασμενα πια,
σβυστηκαν
μπροστα σ αυτο το μεταμοντερνο
"κρυφο σχολειο"
Στη θέση σας
θα ημουν απιστευτα περηφανος.

Μα ξερω
πως η πραγματικη αγαπη σας
για την τεχνη,
σας κανει φυσικα σεμνο,
αξιο συνεχιστη
τοσων σεμνων
και προωρα χαμενων
μεγαλων Ελλήνων...
...ευχαριστω!!!

ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ είπε...

τι να απαντήσει κανείς σε έναν τόσο γενναιόδωρο έπαινο; μόνο τη λέξη «ευχαριστώ!»