Ορέστης Αλεξάκης, 1931-16.5.2015

Η ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ

Όμως
ποια να 'σαι Εσύ που αιφνιάζεις
―με τόση λάμψη τόση μουσική―
το σκυθρωπό βασίλειο της σιωπής μου;
Που χείμαρρος φωτός εισβάλλεις ξάφνου
σ' αυτά τα ειρηνικά σκιόφωτα όπου
χρόνια και χρόνια τώρα συντηρώ
τις λιγοστές αναιμικές μου μνήμες;
Μ' αυτή την εκτυφλωτική ομορφιά; Μ' αυτή
την εκκωφαντική σου παρουσία;
Τι ανακαλεί το βλέμμα σου στη μνήμη;
Κι αυτό το αστραφτερό χαμόγελό σου
―σαν άξαφνη αστραπή σε μαύρο φόντο―
ποιο ανέφικτο υπαινίσσεται και ποιες ακτές πέραν του χρόνου προφητεύει;

Στο φρύδι του γκρεμού με καρτερείς
και με χαμόγελο ήρεμο μού γνέφεις
ανύπαρκτα φτερά να εμπιστευθώ·
παγιδευμένες πτήσεις να τολμήσω

Ορέστης Αλεξάκης
(περιοδικό Εντευκτήριο, 66, 2004)

Πέθανε σήμερα και κηδεύεται τη Δευτέρα, στο νεκροταφείο της Καλλιθέας, ο ποιητής Ορέστης Αλεξάκης, από τις πιο ιδιαίτερες φωνές της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναγράφονται στη Βιβλιονέτ, είχε γεννηθεί στην Κέρκυρα το 1931. Σπούδασε νομικά και δικηγόρησε στην Αθήνα έως το 1991. Έχουν εκδοθεί οκτώ ποιητικές συλλογές του, ενώ φιλολογικά του μελετήματα, δοκίμια και βιβλιοκριτικά του σχόλια δημοσιεύονται κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά. Είχε τιμηθεί με το βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ (2014) Το ρόπτρο, Εκδόσεις των Φίλων (2011) Ποίηση 1960-2009, Γαβριηλίδης (2009) Το άλμπουμ των αποκομμάτων, Γαβριηλίδης (2006) Θίασος στην εξέδρα, Γαβριηλίδης (2000) Μου γνέφουν, Εκδόσεις Καστανιώτη (1999) Υπήρξε, Απόστροφος (1995) Νυχτοφιλία, Ευθύνη (1989) Ο ληξίαρχος, Ευθύνη